"Håbet er lysegrønt", livet er altid skønt, mismod er stedse grå, glæden er himmelblå", schreef Johanne Irgens in het lied "Livets farver tilbage" in 1840.
"De hoop is lichtgroen, het leven is altijd mooi, mismoedigheid is stedengrijs, blijheid is hemelsblauw". Uit het lied "Terug naar de kleuren van het leven".
Zolang er leven is, is er hoop. Mijn heel zieke vriendin leeft van dag tot dag. Niet in de hoop dat ze beter wordt, maar met de hoop dat ze nog één mooie dag mag hebben. Dat ze nog even van haar man, kinderen en kleinkind mag genieten. Dat ze haar vriendinnenclub nog even ziet. Daarom gaan we er woensdag naar toe. Vijf vrouwen die broodjes en iets lekkers meebrengen. En een uurtje afwisseling; een uurtje troost; een uurtje saamhorigheid.
Triest nietwaar.
Ik heb net een goed boek gelezen van Theodore Dreiser: Jennie Gerhardt. Theodore Dreiser was een Amerikaanse schrijver, geboren in 1871 en gestorven in 1945. Dit sociaal realistische boek lijkt een deel van zijn eigen levensverhaal te bevatten en beschrijft in prachtige zinnen de enorme armoede en rijkdom in de USA. Destijds waren leven en dood veel meer dan nu met elkaar verbonden, maar wat leefden de mensen intensief!
De hoop is lichtgroen. Net als de lente. Net als de jonge groene beukenblaadjes. Net als de koeien die de wei weer in mogen en het groene gras. En de hemel, die is blauw.....
Wat verdrietig Dorien om te lezen dat je vriendin zo aan het lijden is.
BeantwoordenVerwijderenZo erg een man en kinderen, misschien wel achter moet gaan laten.
Dan begrijp ik haar wens om van elke dag nog een mooie dag te maken. Hans
Ook voor jou verdrietig, Dorien. Wat fijn dat je vriendin zulke goede vriendinnen heeft. Die Irish Toast vind ik mooi en ook de verklaringen van de kleuren. En dat boek ga ik maar eens noteren, mijn lijst waarvan ik dacht dat die heel lang was, is bijna leeg.
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat jullie troost gaan brengen en troost krijgen van goede vriendinnen zal jullie vriendin goed doen.
BeantwoordenVerwijderenIrish Toast is prachtig.