Omdat Ruth beginnende Alzheimer heeft dwalen we zo'n middagje rond in de voltooid verleden tijd. Daar kan ze veel over vertellen en ze kan zich ook veel dingen herinneren die ik op mijn beurt vertel. We hebben vele jaren in dezelfde stad doorgebracht en veel plaatsen en gebeurtenissen uit de jaren 70 en 80 zijn herkenbaar voor haar. Zo vliegt de tijd voorbij...voor we het weten zijn we drie uur verder. Nu wandelt ze weer op huis aan. Met de winterjas aan, wat haar dochter haar "bevolen" had. Ze woont zeven hoog maar durft de lift niet te nemen uit angst dat ze niet weet op welke knop ze moet drukken. En toch...was het heeeeel gezellig! Tot de volgende keer.
Het april weer is onvoorspelbaar. Ik hing de dekbedden buiten op het balkon.....
...en waste het beddengoed om het buiten te drogen.
Op een paar druppels na was het droog. Net voor de plensbui.
Maar goed dat het beter vertoeven is in huis en in de werkplaats. Weer een paar orders de deur uit.
Van wandelen kwam vandaag niets. "Pyt", ik heb alle ramen gezeemd, binnen en buiten. Dat moet voldoen. Om te fietsen vinden we het te koud... Een van mijn facebookvrienden nam deze foto van een koud Østerstrand.
De forsythia staat in volle bloei; de tulpen steken voorzichtig hun kelken uit de grond, de boomknoppen staan op springen. Nog even en dan wordt het toch weer voorjaar.
Triest dat Ruth beginnende beginnende Alzheimer heeft.
BeantwoordenVerwijderenHerinneringen en bekende plekjes geven een helder beeld.
Buiten de was drogen ruikt zo lekker fris.
Werk gaat gewoon door.
Het is nog wel wat frisjes buiten, maar de zon geeft niet op. Hans
Wat is Alzheimer toch een nare ziekte en wat zal Ruth genoten hebben van een bezoekje aan jou.
BeantwoordenVerwijderen