De chef moest naar Holsted, ik was de "ketelpasser". Een uurtje nog wat geprint en "geplukt", een pakje afgehaald bij de post, boodschappen gedaan, wat bloemen-in-een-vaas, wat altijd aardig staat, de was opgehangen....en toen belde Sandra of ik een paar uurtjes bij Carl kon zijn. Die had buikpijn / maagkrampen en alleen is maar alleen ook al ben je elf jaar. Ik nam een paar van de verse broodjes mee die ik net gekocht had en die gingen er, ondanks de buikpijn, best in.
Er was ook nog een keertje naar de røntgen in Middelfart en een eerste corona-inëntning voor de chef in Vejle.
Als ik reed/mee reed dan had ik een boek mee. Het viel enorm mee met de wachttijden; ik heb maar een paar bladzijden kunnen lezen.
Tja...dan is er nog het weer...
De wolken...hierboven aan de achterkant; hieronder aan de voorkant.
Die wolken zijn wel mooi hoor, hier ook. Maar tsjonge, wat is het nog koud!
BeantwoordenVerwijderenHolsted is een plaatsje, dacht ziekenhuis. lol.
BeantwoordenVerwijderenAch leeftijd is ondergeschikt als je je ziek voelt, zo knapte Carl toch lekker op door oma.
Lijkt me een heel aardige knul.
Gelukkig worden na de ziekenhuis bezoekjes, de afspraken minder.
Het voordeel van de natte lente is dat alles groen is geworden en het grondwaterpeil op niveau is sinds jaren. Hans
ha Dorien...
BeantwoordenVerwijderenwat bloemen-in-een-vaas, wat altijd aardig staat
Ja, dat komt uit een bekend liedje.
En je was van het kastje naar de muur en weer terug!
Groetjes!
Marlou
Hopelijk gaat het alweer beter met je 'wallen'. En oh die poes hier op de foto. Ik houd van die beesten.
BeantwoordenVerwijderenHier is het inmiddels fijn weer. Hopelijk bij jullie ook?