Feestelijke dagen in de stad.

De vijfde en zesde juli zijn Fredericia's feestdagen. In 1864 ooit de Pruisen overwonnen; dát moet toch gevierd worden - jaar na jaar met dezelfde procedure. 

Maar eerst moest ik naar het stadhuis, waar ik - op afspraak - een handtekening en stempel moest halen. Ik heb van m'n achttiende tot mijn vijfentwintigste in Nederland gewoond en krijg een ietsiepietsie AOW. Maar ik moet wel even bewijzen dat ik nog leef ;-). Ziezo, brief opgestuurd; I am alive, Gelukkig wel!

Gisteren zouden we met z'n drieën (het logeetje is er nog) iets gaan eten in de feestelijke stad, maar helaas kon de chef niet mee. Die verr..ø&%!` rug speelde parten. Hij kon geen kanten uit. Dus gingen Philip en ik alleen. Ook gezellig zo samen met een van de kleinzonen! Maar we misten hem wel. Morgen gaat het logeetje mee terug naar Odense, want de chef heeft een afspraak met de chirugie in het OUH = Odense Universiteits Hospitaal. Ik wil mee, want twee vier oren horen meer dan twee. Misschien is er iets aan die rug te doen. Middelfart ziekenhuis heeft hem doorgestuurd, want Middelfart mag hem niet opereren met die pacemaker. Ik hoop zo dat er iets aan te doen is 🙏.

Vanmorgen gingen Philip en ik kijken naar de parade. Hoofdzakelijk een militaire parade, zoals altijd. Het waren tenslotte ook de soldaten die hun leven opofferden. Wel met diverse fanfares.

Lekker in het zonnetje en dat is vaak niet zo in juli. Er waren veel mensen op de been; volk uit Fredericia en veel toeristen. We liepen achter de muziek aan naar het "Krigergrav", het oorlogsgraf uit 1864. Waar gezongen werd en natuurlijk een toespraak werd gehouden. Dan weer terug naar de plaats van de Landsoldaat. 

's Middags deden we ook een ronde over de stadswallen waar natuurkunst te bewonderen was. De 6.juli -cup. Kijk maar eens naar die krokodil uit hooi en gras.

Of deze gevlochten klossen aan de boomtakken, die zich spiegelen in het grachtenwater. Er was nog veel meer te zien, maar de winnaars hebben we "vergeten". Die lagen aan de andere kant van de wallen en we waren echt moe van het lopen. Bijna 12000 stappen, zei Philips telefoon. Ik voel het best.

We klommen ook nog op het hoogste punt van de wallen waar je uitkijkt over de stad.