De notenkraker

Ik luister naar de Notenkraker, de balletmuziek van Tschaikovski, zoals elk jaar. De Notenkraker hoort bij de kerst. Heerlijke muziek. Heb je het ballet ooit gezien? Niet? Dan kun je kijken via youtube hier. Als je ervan houdt tenminste.

Wat hoort er meer bij de kerst; bij deze donkere dagen? Ach ja, het kribbetje dat ik van Oma erfde. Mijn Oma die geboren werd in 1889.... Twee keer kocht ze een nieuwe kerstgroep omdat het huis waar ze woonden twee maal in brand stond. Dit kribje is uit 1950; ook best oud (net als ik). Het zijn simpele gipsfiguurtjes, die hier en daar slijtplekjes vertonen, maar dat hoort bij de sentimentaliteit van Kerstmis.. Mijn broer en ik kibbelden altijd over wie er dit jaar Josef mocht zijn en naast het kribje mocht staan; de knielende of de staande. Ik wissel nog elk jaar ;-))

Net als dit geborduurde kleedje dat door de Oma van de chef geborduurd werd. De kant eromheen is ook zelfgemaakt, knap hè. Het kerststukje frutste ik in elkaar net als dit hieronder:

En buiten? Daar worden de bomen wit. Het sneeuwt. De lucht is grijs, dus er komt nog meer. Bij de supermarkt is geen parkeerplaats meer te vinden. Gelukkig kon ik erna toe lopen voor een paar kleine dingen die ik nog nodig had (en toch met twee tassen thuiskomen).

Morgen op kerstavond zijn de winkels dicht. Het personeel moet ook vrij krijgen en dit jaar valt Kerstmis op een zaterdag en zondag.... een werkgevers-kerst heet zoiets geloof ik.

Een witte kerst is mooi, maar kan heel lastig zijn voor de mensen die ver moeten rijden om Kerstavond bij de familie door te brengen. Ook al is Denemarken klein, de afstanden zijn best groot. Van Kopenhagen naar noord of west Jutland, vanaf een van de vele eilanden naar het vaste land, van noord naar zuid... Vorig jaar konden/mochten veel mensen niet op bezoek komen. Thuisblijven, was het corona-motto. Dit jaar ziet het er heel wat beter uit, daarom kregen de kerstzegels ook het slogan: "Op weg naar huis- Hjem til Jul".