Eerst waren er zestien..

Eerst waren er zestien..

..nu zijn er nog maar twee over.. 

Ik steek een kaarsje op voor tante Lenie, die deze week gestorven is op de mooie leeftijd van 92 jaar. Een lieve tante met een hart van goud. De vijfde (volgens mij) van de zestien kinderen van mijn grootouders van vaders kant. Slaap zacht, tante Lenie.

Mijn vader was de oudste (er was een kindje voor hem, dat heel vroeg gestorven is). Mijn vader werd geboren de derde december 1923. Hij zou vandaag dus 98 geworden zijn, maar hij is al heel lang geleden overleden. Toch denk ik altijd even aan hem op 3 december..

Hier is het vandaag stil. Het logeetje is weer naar huis na een heel gezellige week hier. 

zo kun je ook liggen.

Gisteren nog even met z'n allen hier gegeten, zodat we hoorden hoe Sandra's vakantie was geweest; waar ze Carolines autootje kon bekijken en waar we vroegen naar Caspers dans-vorderingen voor de Lancier op het schoolbal vanavond. Vorig jaar was het bal afgelast vanwege corona; dit jaar gaat het gelukkig door.

Verder was het een week met van-alles-en-nog-wat.

De eerste sneeuw is gevallen. Hier was het maar een dun laagje, maar je hebt vast gelezen dat het in Noord-Jylland bars en boos was. Door de sneeuwstorm konden veel mensen niet naar huis, waarop Ikea de deuren opende en zowel eten als slaapplaats aanbood. 

Maar gelukkig houden we het land nog steeds "open" ondanks het hoge besmettings getal. De meeste mensen zijn ingeënt en nu worden de kinderen (via ouders) van 5 tot 11 jaar uitgenodigd voor de prik. Ondanks de covid 19 vaccine zijn er toch nogal wat mensen die besmet raken, maar gelukkig worden ze niet erg ziek. "Een beetje grieperig", zei mijn vriendin, die ook positief getest werd. Er wordt hier momenteel geprikt en getest dat het een lieve lust is. 

Zolang alles open is kan alles dus ook doorgaan. A.s dinsdag houden we een koor repetitie in de kerk van Egeskov, waar we de zondag daarna een concertje hebben.