Een "kagekone"; een koekvrouwtje.

 

Bij een verjaardag hoort een taart óf een kagemand/kone. Een baksel in de vorm van een mannetje of een vrouwtje versierd met snoepgoed. En omdat de liefste dochter gisteren jarig was bakten wij een kagekone. Of beter gezegd, de chef maakte het beslag en spoot het op de plaat, ik ruimde op en bracht de versiering aan. Het is simpel soezendeeg, boter, melk en eieren, suikervrij dus.

Het was reuze gezellig. Morfar en Carl gingen eerst nog een uurtje naar de schietvereninging en daarna was het heerlijk eten met z'n allen. Sandra had babi-pangang, saté en allerlei heerlijke bijgerechten klaargemaakt. Ze kookt als een chef-kok. Fijne gesprekken, vriendelijk geplaag, gezellig samenzijn met die grote kleinkinderen. "I love it".

Carl vertelde trots dat hij de eerste prijs had gewonnen bij het handwerken. De klas moest zelf een ontwerp maken en dit in kruissteken borduren. Het is een boekenlegger met een vuurtoren erop. Zo mooi gemaakt. Leve de tijd (en de school) dat er niet gepest wordt, want waarom zouden jongens niet handwerken?! Voor een "creatieveling" als Carl is het vak visuele kunst, tekenen en handwerken het beste vak op school. Daarna komt gymnastiek;-)

Oh ja: De restricties vanwege corona worden NIET verlengd hier. Vanaf zondag is (bijna) alles weer gewoon open. (Discotheek en nachtclub moeten nog wachten). Wel met mondkapjes op en coronapas , maar dat nemen we erbij. Laten we hopen dat het zo blijft. Vanaf dinsdag dus ook weer kooravonden.!.