Over dingen en doetjes in Denemarken.

maandag 28 maart 2022

Waar blijft het geld?


De vertrekkende chef van Regio Zuid hier in DK uitte haar bezorgdheid over de grote tekorten in de gezondheidszorg. Daar zijn de laatste jaren zoveel besparingen doorgevoerd dat de toestand critisch genoemd kan worden. Daar ben ik het helemaal mee eens, vooral nu we zelf in het circuit zitten. Maar waar is al dat geld gebleven? Onder andere hebben corona- en alle test en testcentra- de kosten omhoog gejaagd. De verpleging kreeg er na hun lange staking, geen centje bij en nu hebben vele zorgmedewerkers andere wegen gezocht. Tekorten in geld, in handen in...nog veel meer. De ouderencentra schreeuwen om hulp; de psychiatrie nog meer. En wat doet de overheid? Die bouwen super-ziekenhuizen die ver boven het geplande budget rijzen. Stenen in plaats van mensen 😡. Of ze zetten weer een duur betaalde commissie op die "het" moet uitzoeken. Met een aantal academici die goed kunnen rekenen zolang ze niet met hun schoenen in de werkelijkheid staan. 
Zo! pfffft, ik moest even stoom afblazen.

De dame die de telefoon beantwoordde bij de patient-begeleiding klonk al moe toen ze de hoorn opnam. Ik snap het best, al die mensen die bellen omdat er zo'n enorme achterstand is bij heel veel behandelingen. Het was net alsof de chef blij moest zijn dát hij een operatie-tijd heeft, ook al is dat pas over vijf maanden. "Skejby ziekenhuis? Het duurt minstens zes weken voordat u daar een eerste gesprek krijgt en daarna zeker 20 weken tot de operatie. Mølholm of een ander privé ziekenhuis? Dan moet U een formulaar invullen. Dat zal ik U mailen". Ik denk dat de chef zich heeft neergelegd bij het feit dat de operatie pas in augustus plaats vindt. Hij krijgt nu medicijnen om de spieren en zenuwen te helpen ontspannen. Zucht.


Fietsen kunnen we gelukkig nog steeds. Kijk maar wat een stralend weer het was gisteren, bij de jachthaven. 

Werken gaat ook nog. Het zijn slechts vijf passen van huis uit naar de werkplaats. Er liggen nu 3600 etiketten die verstuurd moeten worden plus andere opdrachten.  
Dat verzet de gedachten.
C'est la vie. 

7 opmerkingen:

  1. Het lijkt overal wel het zelfde te worden, het is net of je iets over Nederland schrijft.
    Denk dat de telefoon mevrouw ook bekaf raakt van verontschuldigen. Hans

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha Dorien, nou... ik heb hecht te doen met die arme chef.
    En met jou ook natuurlijk, want jij staat hem met raad en daad terzijde.

    gelukkig kunnen jullie fietsen.
    Fijn!!

    Groetjes en sterkte, Marlou

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat Hans al zegt: het is hier hetzelfde, in ieder feval wat Jeugdzorg betreft. Mijn theorie is dat er op heel veel plaatsen mensen functies bekleden die eerder overbodig waren.Klein voorbeeldje: Ik ken bijvoorbeeld een school waar vijf ib-ers waren.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat akelig allemaal. Het is bij jullie dus niks beter dan in Nederland zeg. Wat uitermate vervelend dat jullie zo enorm lang moeten wachten.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Augustus? Och, dat is toch te gek voor woorden!!! Ik geloof dat overal een heel grote totaal overbodige tussenlaag wel gewoon weg kan. Allemaal van die managers, die belangrijk lopen te doen en rapportjes maken, die niemand leest, maar intussen zijn er overal verschrikkelijke wachttijden en lopen de zaken echt niet goed. Ik las laatst ergens, dat die mensen zelf vinden dat ze totaal nutteloos werk hebben. Maar ja, het verdient waarschijnlijk leuk en ook zij hebben maandelijkse rekeningen te voldoen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dat is echt frustrerend, wachten tot in augustus.
    Je probeert er mee om te gaan en zoveel als kan te ontspannen, maar toch !
    Sterkte ermee en geniet van jullie mooie tochtjes in die schitterende omgeving.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Bij jullie ook al? We leven in het welvarende westen, maar op de een of andere manier gaan er een boel dingen ook niet goed.

    BeantwoordenVerwijderen

Gezellig, laat gerust een reactie achter!