Eindelijk waren we weer een paar dagen in Nederland. Dat was drie jaar geleden! Wat deden wij als eerste toen we ons hotel gevonden hadden en het prachtige Oisterwijk rondreden...
We aten een "frietje mét". Voor de chef nog een frikandel speciaal, echt "hollands".
We waren het wachten op een telefoontje van de patient-begeleiding moe en dan kun je wel bij de pakken neerzitten óf je kunt wat leukers bedenken. De chef vond een mooie aanbieding en zo belanden wij in Oisterwijk. Midden in de bossen en zowat midden tussen de familie in.
Veldhoven, Dongen, Tilburg en Heesch. Fijn om iedereen weer even te zien en heerlijk om weer in het mooie Brabant te kunnen vertoeven.
We reden wat rond, dronken hier en daar koffie of namen een lunch. In Eersel (in dat witte huis op de achtergrond ben ik tijdens mijn studietijd een paar keer geweest); we reden naar Heusden, naar Baarle Nassau en natuurlijk door de polders en langs de Maas.
Lopen gaat de chef heel moeilijk af, dan maar rijden nietwaar?
Maar: dinsdag kwam er een telefoontje: Meneer U kunt worden geholpen in het privé ziekenhuis Capio in Odense!!
Eerst natuurlijk een intake-gesprek en daar rijden we zodadelijk naar toe.
Wordt vervolgd...
Haha, leuk, een frietje.
BeantwoordenVerwijderenEen goed besluit om gewoon even er tussenuit.
En als kroon op het verblijf scheen de zon. Hans
Wow, drie jaar geleden. Wat fijn dat het weer kon. Je was dus in de buurt.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat er schot in de operatie zit.
Wat fijn dat je man eindelijk geopereerd kan worden. Het zal tijd worden, zeg.
BeantwoordenVerwijderenEindelijk een operatie,wens hem en jou veel succes en sterkte bij herstellen.
BeantwoordenVerwijderenLaura
Fijn dat je man geholpen kan worden.
BeantwoordenVerwijderenEven in Nederland wezen fietsen en nog wel in Brabant. We hadden julie zomaar tegen kunnen komen ;-)