Mijn vader werkte op een schip.

Vergeelde foto's uit de oude doos. Ach wat is het toch lang geleden dat mijn vader nog leefde en werkte op "de Hollands Glorie" in Dordrecht. Die lag in het Wantij aan de Badweg. 

Mijn vader voer niet, hooguit met de moterboot die bij het schip hoorde. Hij was de administrateur. Hij hoorde bij de staf. Via de avondschool had hij zich opgewerkt en hier is hij zelf gekiekt. 

 

De Hollands Glorie was een project van het ministerie van sociale zaken en was bedoeld voor jongens die wél de capaciteiten hadden maar niet de middelen, daarom was de opleiding voor deze jongens (14 tot 24 jaar) gratis en kregen ze zelfs zakgeld van fl. 1,75 toegewezen waarvan ze fl. 1.00 moesten sparen voor kleding. Er was plaats voor 36 personen. Door de 4 aanwezige leraren werd de Daltonmethode toegepast zoals in de Nederlandse taal, rekenen en aardrijkskunde. De praktijkvakken bestonden uit roeien, splitsen en knopen en zeilnaaien. 

(bron : http://www.maritiemdigitaal.nl)

Wij mochten af en toe aan boord; zelfs af en toe "op vakantie". Die grote jongens vonden het wel leuk en droegen ons rond op hun schouders. Op de foto hier zie je mij met m'n hoofd uit het gat, mijn broertje vooraan en mijn moeder die hem in de gaten houdt. Daar achter staan goede vrienden van mijn ouders. Ik vermoed dat mijn vader de foto maakte. Hij hield wel van fotograferen.

Als er familie uit het destijds verre Brabant op bezoek kwam dan ging een van de tripjes natuurlijk naar de Hollands Glorie. Hier staan mijn twee jongste tantes en de man van de ene. Mijn moeder staat achteraan.

De Hollands Glorie!

Het schip bestaat nog steeds en ik geloof zelfs dat het nu een B&B is.