"Så længe som kartofler, overhoved har en skræl, skal der nogen til at skrælle dem, for de kan jo ikke selv..."
Zo lang de aardappels nog een schil hebben, moet iemand ze schillen, want ze kunnen het niet zelf...
Dat zongen we als op op kamp waren. Weer zo'n liedje dat iedereen kent. Op het kamp was geen aardappelschil-aparaat destijds en aardappelen met schil eten....vergeet het maar.
Dus zaten we elke dag met een man of acht een uurtje aardappels te schillen.
Veld na veld vol met aardappels langs de weg. De planten bloeien, dus er kan zo dadelijk gerooid worden.
Als kind hielpen we opa in de herfstvakantie met het rooien van de piepers uit zijn grote tuin achter het huis. Ook hier heette de herfstvakantie vroeger kartoffelferie, aardappelvakantie.
Nu hebben machines het werk overgenomen.
Na de opstand in Hongarije in 1956 kwamen er veel Hongaren naar Lolland in Denemarken om aardappelen te rooien. De meesten bleven in het land en verspreiden zich. Er zijn nog steeds veel mensen hier met Hongaarse achternamen.
Kartoffelferie klinkt leuk!
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat op de foto bladrammenas te zien is. Dat is een groenbemester die bedoeld is om onder te ploegen, en zo de grond van humus te voorzien. Het wordt meestal na tarwe gezaaid.
BeantwoordenVerwijderenhe, niet aan gedacht. Dat is vast en zeker zo!. Dank je
Verwijderen