Anna

Op maandag ga ik naar de gymnastiek, oftewel "Idræt i dagtimerne" (sporten overdag). Een paar weken geleden kwamen er twee nieuwe leden net achter mij staan. Kennisen van een kennis van mij enzovoort. En omdat ik een naam heb die hier in Denemarken zelden voorkomt en mijn vriendin Helle mij riep hoorde een van de nieuwe leden dat. 

"Even en vraagje" zei ze, "kan het zijn dat jullie buren waren van mijn ouders? Die woonden namelijk op nr. 2". En ja hoor; Anna en Carl woonden er toen wij ons huis kochten. "Hoe gaat het met je moeder? Woont ze nog steeds in die blauwe flat? Misschien vindt ze het wel leuk om een bakje koffie te doen".

Afgesproken! Gisteren kwamen ze hier. Anna is intussen 88 en kwam samen met haar dochter, die dochter die bij mij op de gym zit. Zij was al het huis uit toen wij hier kwamen wonen en haar heb ik dus nooit echt gekend. Haar jongere zus wel, maar die is een paar jaar geleden gestorven.

Anna is nog zo fit als een hoentje met een geheugen om U tegen te zeggen. We hebben een paar fijne uurtjes gehad. De chef kwam er gezellig af en toe bij zitten.

Gisteren was het een bezoekjes dag. 's Morgens de breiclub. Voor hen had ik verse broodjes gehaald. Het bezoek 's middags kreeg hindbærsnitter (frambozenkoek) en wat chocolaatjes. 

"Is de audience voor vandaag voorbij?", vroeg de chef met een scheve glimlach.