In ons koor zingen we ook het lied "Barndommens gade" - de straat van je kindertijd. Het is een gedicht van Tove Ditlevsen en later op muziek gezet door o.a. Anne Linnet.
Ik ben de straat uit je kindertijd
Ik ben de wortel van je leven.
De straat uit mijn kindertijd lag in Dordrecht. Daar woonde ik tot mijn negende. Eerst aan de Nieuwe Haven, later in de Jacob van Lennepstraat en vanaf mijn vierde in een rijtjeshuis met een touwtje uit de brievenbus. "Een lot uit de loterij" noemde mijn vader het. Er was na de oorlog een groot tekort aan woningen en dit was nieuwbouw! Mijn moeder staat in de deuropening terwijl mijn vader de motor van zijn broer bewonderde. Mijn broertje en ik op de stoep en daarnaast natuurlijk twee andere kinderen. Want kinderen waren er genoeg in die tijd. De Boomers van nu. We speelden altijd op straat: boompje wisselen, touwtje springen, hinkelen of op de step en we klommen op de hoge rekken van de speelplaats. Ogen dicht en springen maar. Niemand in de straat had een auto maar als tante Henda kwam (een vriendin van mijn ouders) mocht ik vooraan op haar scooter staan. En een wafel-ijsje koste vijf cent.
Op school zaten we met 36 meisjes in een klas. Ik sta bovenaan, tweede van links. Volgens mij is dit in de tweede klas.
Mijn kindertijd...zooooo lang geleden.
het verbaast me weer. op welk nummer woonde jij op de nieuwe haven en in welk jaar. ik woonde op23, maar ik geloof dat de nummering is veranderd
BeantwoordenVerwijderenDestijds was het nummer 12. Het is een vrij smal wit huis dat naar voren hangt. Na de watersnood verhuisden mijn ouders omdat de hele benedenverdieping onbewoonbaar was. Het water stond over een meter in huis.
BeantwoordenVerwijderenDat was dus in1953, dan zijn we echt bijna buren geweest
BeantwoordenVerwijderenInderdaad - toevallig - een knipoog van het lot - wat is de wereld toch klein
BeantwoordenVerwijderen
BeantwoordenVerwijderenKlinkt mooi: de straat van je kindertijd.
Die hebben we allemaal te gaan.
Prachtige foto van de van vroeger, heel herkenbaar.
Zo te zien had je blonde haren in je kindertijd. Hans
@ formeel draagt iedereen wel eens een stropdas
De jongste moet er ook eentje op zijn werk dragen, het was een hele omschakeling voor hem.
Prachtige herinneringen Dorien. En de klassenfoto, zo zagen die er in die tijd uit. Hij lijkt precies op eentje van mij, alhoewel ik 'pas' van 1963 ben....
BeantwoordenVerwijderenDe straat van je kindheid... Ik moet meteen denken aan dat liedje van Bonnie St. Claire: Bonnie kom je buiten spelen?
BeantwoordenVerwijderen