Over dingen en doetjes in Denemarken.

woensdag 5 maart 2014

Warm

Het weer is warmer; kleine Carl ook.
De chef moest vandaag het werk een paar uur stop zetten, want Carl was ziek en moest bij de creche gehaald worden.


 Een beetje slapen; iets eten; veel drinken..... rond twee uur waren zijn "grote" zus en broer thuis en namen de oppas over.
Daar zijn ze goed in! 
Kleine Carl werd als koning behandeld en zorgde er dus voor om als een echte man flink ziek te lijken.
Maar ....hij zal toch wel iets onder de leden hebben, want "grote" broer is ook in bed gekropen.
Morgen werkt de papa thuis...vrijdag zien we wel weer verder.

Vanavond hebben we daarom maar even wat bijgewerkt.


Is dat ook weer klaar om afgeleverd te worden.

maandag 3 maart 2014

Voor vrede.

Kaj Munk
het originele manuscript


In 1943 schreef Kaj Munk dit gedicht, dat nog steeds elk jaar in maart gezongen wordt.

HET BLAUWE ANEMOONTJE                     DEN BLAA ANEMONE

Wat gaat er hier gebeuren                 Hvad var det dog, der skete?
Mijn diepbevroren harte-kwarts            Mit vinterfrosne Hjertes Kvarts
Moet wel smelten bij het zien ervan       maa smelte ved at se det
de eerste dag in maart                    den første Dag i Marts.
Wat brak er door de zwarte grond          Hvad gennembrød den sorte Jord
en gaf het met een zeeblauwe waas         og gav den med sit søblaa Flor
een sprankje hemelkleur                   et Stænk af Himlens Tone?
Het kleine anemoontje                     Den lille Anemone,
dat ik vorig jaar hier plantte            jeg planted der i Fjor.

Van Lolland heb ik haar gehaald           Paa Lolland jeg den hented,
Een liefkozing van mijn geboorte-eiland   et Kærtegn fra min Fødeø.
en zo wachtte ik maar af                  Saa gik jeg her og vented
en dacht, dat kan nooit bloeien           og tænkte, den maa dø;
Het mist zeker haar bosgebied             den savner jo sit Skovkvarter,
haar zuivere lucht, haar vette klei       sin lune Luft, sit fede Ler;
in deze vijandelijke zone                 i denne fjendske Zone
vergaat mijn anemoontje                   forgaar min Anemone;
ik zie haar nooit meer                    jeg ser den aldrig mer.

Nu staat ze hier te knikken               Nu staar den der og nikker
als winnaar in het gruis van Jutland      saa sejersæl i Jyllands Grus
ontembaar en zeker                        ukuelig og sikker
ondanks eenzaamheid en mist               trods Ensomhed og Gus,
alsof al's werelds tegenslag              om Alverdens Modgang her
haar een diepere waarde geeft             har givet den et større Værd,
een kleine amazone                        en lille Amazone
en toch mijn anemone                      og dog min Anemone
blauw als de golven der zee               som Søens Bølge skær. 

Wat was er hier gebeurd                   Hvad var det dog, der skete?
Mijn hart zo koud en hard als kwarts      Mit Hjerte koldt og haardt som Kvarts
dat smelt bij het aanzien                 det smelter ved at se det
de eerste dag in maart                    den første Dag i Marts.
Ik dacht, ik ben het voor altijd kwijt    Jeg tænkte: "Evigt skiltes ad
mijn ziel en blijdschap en ik zat         min Sjæl og Glæden," da jeg sad
in de grauwe kille winter                 i Vintrens grumme Done.
Nu zorgt mijn anemoontje                  Nu gør min Anemone
dat ik me weer vrij en blij kan voelen    mig atter fri og glad.

Want deze zuivere kleur                   For denne rene Farve
is voor mij net een voorjaarsdoop         den er mig som en Vaarens Daab,
die laat me opnieuw erven                 den la'r mig nyfødt arve
een eeuwigheid van hoop                   en Evighed af Haab.
dus buig ik mij naar de grond             Saa bøjer jeg mig da mod Jord
en aai voorzichtig je zijdeglans          og stryger ømt dit Silkeflor,
een stukje van de genade-troon            en Flig af Naadens Trone.
Jij klein anemoontje                      Du lille Anemone,
wat is onze schepper groot!               hvor er vor Skaber stor!

(Kilde:
Kaj Munk: "Den skæbne ej til os", side 61-62,
Nyt Nordisk Forlag — Arnold Busck, København 1



Geschreven in oorlogstijd. Een half jaar later werd hij doodgeschoten. 
Kaj Munk, de dichterdominee. Geboren op het eiland Lolland en vanwege zijn ambt  verplaatst naar noord-west Jutland. Een verzetstrijder, wat tussen de lijnen doorte lezen is.

Voor iedereen in Oekraine; voor iedereen die geen oorlog, strijd en onrust wil.
Voor vrede.....

zaterdag 1 maart 2014

De boekhoudbak.D

De boekhoud-bak is weer leeg na een paar uur werken.


Op de grond nog het overgebleven papier.
Boekhouding gedaan, rekeningen uitgeschreven 
en rekeningen betaald.
Maart kan beginnen!

Na een paar heerlijke voorjaarsdagen was het vandaag maar matig qua temperatuur.
Het zonnetje liet zich ook niet zien.

Omdat er morgen werk-assistentie komt, heb ik maar "hindbærsnitter" gebakken.
(vertaald: frambozenkoek).


donderdag 27 februari 2014

Bijna weekend


"Kleine vrijdag", noemt een van mijn collegaas de donderdag. Het weekend komt eraan.
 't Is me het weekje wel geweest!

Inschrijven, ondertekenen, gesprekken en vergaderen voor mij; 
bij de chef wordt het ene na het andere gedrukt, gescanned en geprint.
De werkplaats hangt vol, overvol; 
zelfs hier in de kamer liggen er plakaten op de tafel.
Nu moet de garage er aan geloven, 
want er komt een drukpers meer.

Gelukkig dat het zo de goede kant uitgaat. 
Dit weekend wordt daarom geen lui weekend maar een van-alles -en-nog-wat-weekend.
Ik heb een collega die morgen voor het laatst bij ons werkt. Daarom is er een afscheidsfeestje; eerst op m'n werk en daarna even met z'n allen de stad in....
De chef moet misschien op een beurs staan 
(als hij er tijd voor heeft).

Zaterdag moeten we echt de boekhouding bij werken!!
Oef, dat is blijven liggen; nu gaat het niet langer.

Zondag moet ik zingen, van een tot vier uur. Wel gezellig, maar....zondag moet ook de garage leeg en moeten er een aantal tafels en werkbanken van de werkplaats naar de garage verhuisd worden. De poort moet worden geisoleerd, de lampen verhangen.
De schoonzoon komt helpen.
De nieuwe machine komt maandag of dinsdag....



maandag 24 februari 2014

Wat zeggen de deense kranten...?

Hollænderne fik isen til at smelte

De hollandske skøjteløbere var på forhånd udråbt som de største favoritter i spurtkonkurrencerne på skøjter. Og det levede de sandelig op til, da de tog 23 af 36 mulige medaljer i den disciplin.
Foto: AP
Foto: AP
De orangeklædte lynskøjtere var så hurtige, at man nærmest skulle tro, at de havde en motor siddende på ryggen, men suveræniteten skete uden snyd. Til gengæld var ensidigheden så stor, at det aldrig er set før i skøjtekonkurrencerne ved vinter-OL.
Den store succes menes at være skabt på baggrund af de mange kanaler, som hollænderne har. Specielt hovedstaden, Amsterdam, er kendt for at have en masse vandløb, som fryser til is om vinteren til stor glæde for medaljehungrende skøjteløbere.

De nederlanders lieten het ijs smelten.
De nederlandse schaatsers waren al van te voren uitgeroepen tot de grootste favorieten in de sprint-wedstrijden op schaatsen. En dat maakten ze zeker waar, daar ze 23 van de 36 mogelijke medailles in deze discipline wonnen.
De in oranje geklede bliksemsnelle schaatsers waren zo snel, dat je zou geloven dat ze een motertje op hun rug droegen, maar hun souvereniteit bewezen ze zonder bedrog. Daarentegen was de eensvormigheid zo groot, als nooit eerder gezien bij de schaatscompetities van de winterspelen.
Her grote succes denkt men is te danken aan het feit dat er zoveel kanalen zijn waar de nederlanders op kunnen schaatsen. Speciaal in de hoofdstad Amsterdam ziet men veel wateren, die 's winters bevriezen tot grote vreugde van de medaillehongerige schaatsers.
Ahum; ik denk dat er een journalist is die eens een keertje naar Nederland moet. Wat een onzin, dat laatste stukje. Ik wou het jullie niet onthouden. (Jaloezie???)



zondag 23 februari 2014

Gevonden.

Op een strand vind je veel.
Ik schreef gisteren al over het grote aantal schoenen (en gummiehandschoenen) die aangespoeld zijn, ook mosselen en
 schelpen lagen in hopen op sommige gedeeltes van het strand.


en ...nog geen....versteende zeeegeltjes, alleen de poreuse schilletjes..


...en vreemde vormen van hout..

 (net een hand).

Na een dagje strand zat de auto vol zand.
Stofzuigen dan maar!



Nu is ons tienermeisje weer naar huis. Hoe stil is het nu.....
Kleine broer was heel blij om haar weer te zien.


Tot de volgende keer!

zaterdag 22 februari 2014

Vesterhavet

Vesterhavet, zo heet het gedeelte van de Noordzee in DK.
Daar waren we vandaag.
De zon scheen, de wind kwam uit zuidwest en Caroline is hier.
Lekker een frisse neus halen, rav (barnsteen) en schelpen zoeken, spaghetti bolognese eten, lachen, rennen en je haren van een zoutlaagje voorzien.
Zo gezellig en zo intens.
Heerlijk!


De storm in december heeft een gedeelte van de duinen weggespoeld en opgestuwd. Hier zit een visnet zover onder het zand dat het er onmogelijk uitgetrokken kan worden.

Zoeken naar rav (barnsteen) het goud van het noorden.

Na de storm zijn er heel veel schoenen aangespoeld. Hier heeft iemand er een aantal verzameld.




Hej!