Project.

Dirigenten komen en gaan. 

In de 12 jaar dat ik zing hebben we er al vier "versleten".

Nu hebben we Rasmus, een jonge musical-student.

Hij is enorm muzikaal, maar heeft nog nooit een koor gedirigeert.

Hij heeft ook nog nooit zangles gegeven en daarom neemt hij, naast zijn studie, arrangementen en auditions les van een leraar die hem de kunst van les geven en dirigeren bijbrengt.

Wij zijn de proefkonijnen en daar hebben we heel veel plezier bij!

Wij zijn dus zijn "project".

Hij is jong; jonger dan vele van onze kinderen, voor sommigen jonger dan hun kleinkinderen.

Maar de muziek straalt van hem af.

Hij vereert zijn oma, die een muzikaal talent was  is, die opera zingt en jazz-piano speelt.

Hij zelf is meer liefhebber van rock muziek en peilde of wij daar helemaal wars van waren.

Ach, wij zijn grootgeworden met de Beatles en de Stones, met Tina Turner en Bruce Springsteen, dus.....

Kom maar op Rasmus!

Mede leiding..

Er komt een reformatie voor de vak-opleidingen.

Of eigenlijk is de wet al aangenomen, we wachten nog op de bekendmaking, waar de laatste puntjes op de i worden gezet.

Deze verandering kost geld.

160 miljoen kronen (2,6 mill euro) en dat geld wordt van de studiebegeleiding genomen.

Bij ons komen er voorlopig geen ontslagen, omdat we al twee man minder zijn. Mijn plotseling overleden collega en mijn STU maatje, die naar Odense is vertrokken.

Maar er moet wél veel veranderd worden binnen ons "bedrijf".

Daarom waren we gisteren met z'n allen op Gammel Avernæs op het schiereiland Helnæs (zuidwestFyn).

Zo ver van de bewoonde wereld dat er geen internet was; de telefoons geen contact met de buitenwereld kregen; kortom rust om uit te zoeken waar we ons in de toekomst mee bezig gaan houden.

We hebben hard gewerkt; hadden ook tijd om een aantal besprekingen al wandelend te voeren; kregen een heerlijke lunch en keerden moe maar voldaan weer terug.

Gekocht...

Een pak voor de chef; een spijkerbroek voor de chef; een jurkje voor mevrouw....maar niet echt "wat ik zocht".

Een dagje Flensborg.

Altijd leuk; in een leuke stad; met lekker weer voor de tijd van het jaar.

Na afloop boodschappen doen in Handewitt, zo kunnen wij er weer een tijdje tegen.

Hoeveel?

De zon scheen over het water en wie heeft dan zulke sterke benen (wielen) om daar zomaar aan voorbij te rijden?

Ik móest gewoon eventjes de wagen uit.

Ik had de hele ochtend dikke mappen met documenten van psychiatrische centra, psychologen en scholen gelezen; dit alles uitgeplozen en neergekrabbeld (getypt op pc) in diverse schema's om er voor te zorgen dat een aantal jongeren in aanmerking komen voor de STU , een bijzondere opleiding voor bijzondere jongeren.

Dit moet over twee weken worden voorgelegd aan de visitatie- commissie. Want zo'n opleiding kost geld... (alsof deze jongeren ooit géén geld kosten, ongeacht wat je verzint).

Enfin; ik moest er even uit.

Terwijl ik wat foto's knipte, dacht ik eraan hoeveel kinderen en jonge mensen er inmiddels "door mijn vingers" zijn gegaan.

Duizenden...echt waar.

In het pedagogische werk toen ik net hier kwam wonen;  bij de opvang gezinnen, waar ik kinderen inschreef voor dagopvang, bij het arbejdsbureau en de EGU opleiding; als projektleider van het "Ungdomshus" en nu al jaren als studie-raadgever en speciaal consulent.

Duizenden!!!

Ik kom ze nog wel eens tegen, de "eerste lichting". Ze werken nu, hebben grote kinderen, een carrierre...

De "tweede lichting " studeert of werkt,  krijgt zelf kinderen....

Vorige week werkte ik samen met een maatschappelijk werkster, die ik nog in de 9.klas had gehad.

 Bij de raadgeving kwam een jongeman met de groeten van zijn oma......

Ach, de tijd loopt..

Pantha Rhei.

Ik werk nog steeds met veel plezier hoor...

Ieder kind, elk jong mens, een cadeau!

Zondag? Zondag!

Het was zo'n skøn weer vandaag! De hagedoorn is uitgesprongen; de velden groenen iedere dag meer.....en wij maakten een flinke wandeling, terwijl de printmachine aan het werk was.

Normaal gesproken kan hij het best alleen af. Deze keer kwam er de klad in en liep de rol scheef. Dus bij thuiskomst kon alles bij het oud papier.

En áls een opgave tegenzit, dan is het net of het blijft spoken!

Enfin, na wat vereende pogingen en schouder aan schouder is het werk afgekomen. Het kan morgen gemonteerd worden en dan komt GELUKKIG de zoon helpen!

Maar in de tussentijd bleef het skøn weer.

Ik kreeg een "gækkebrev"....

...en omdat ik niet kon raden wie die gemaakt had, ben ik nu Carl een paasei schuldig.

(ps: het is geen bloem, dat groene met rood, maar een raket; 't is maar een weet !).

 De schoonzoon heeft er weer een stopkontakt in de "voormalige" garage bij gemaakt.

Oh, ja, ik zou het nog op de foto zetten...

De werkplaats.

Nu kunnen er nog meer plakaten, affiches en dergelijke worden gedrukt, zoals deze sprookjes-afbeelding.

En rechts staat de printer voor het foliewerk.

De garage?

Daar staat nu onder andere de heater om kleding van merken en logo's te voorzien.

Plus een heleboel meer.......

Zondagavond; bijna acht uur. 

Ik ga "bank-hangen".

Schip

Even langs de haven, maandag...

Warmer weer, een beetje mistig....

Jaaaaa, daar komt het voorjaarslicht.....

Warm

Het weer is warmer; kleine Carl ook.

De chef moest vandaag het werk een paar uur stop zetten, want Carl was ziek en moest bij de creche gehaald worden.

 Een beetje slapen; iets eten; veel drinken..... rond twee uur waren zijn "grote" zus en broer thuis en namen de oppas over.

Daar zijn ze goed in! 

Kleine Carl werd als koning behandeld en zorgde er dus voor om als een echte man flink ziek te lijken.

Maar ....hij zal toch wel iets onder de leden hebben, want "grote" broer is ook in bed gekropen.

Morgen werkt de papa thuis...vrijdag zien we wel weer verder.

Vanavond hebben we daarom maar even wat bijgewerkt.

Is dat ook weer klaar om afgeleverd te worden.