Als er niets op tv is...

Niets op de tv.

Normaal gesproken geef ik daar weinig om, maar omdat het deze week een intensieve werkweek geweest is, plofte ik 's avonds in mijn luie stoel met het idee om me te laten amuseren...

Niets kon mijn interesse wekken en ik rommelde wat in ooit gekochte dvd's.

Daar lag deze filmserie, die ik nooit eerder gezien had.

Hij is in 1978 in NL op de tv uitgezonden, maar toen zat ik al in DK, waar we het met één zender deden. 

En die ene zender heeft de serie nooit van de BBC gekocht.

Vier avonden hebben we genoten van deze oude BBC productie. Het verhaal wordt langzaam verteld, zonder special effects.

(maar ze gebruikten wel onnoemelijk veel make-up).

Het laat Kreta zien zoals het was voordat drommen toeristen het eiland veranderden.

Wie betaalt de veerman?

Ook op You Tube.

Lenen?

Maartse..

Nou hoeft het al helemaal niet meer! Ik heb het over sneeuwbuien.

Maartse buien; ik hoop dat maart ook een ander kante gaat laten zien...

Niet dat ik er deze dagen veel gewaar van heb. Er is veel werk te verrichten in mijn job. Er ligt een stapel papier op mijn bureau en elke keer als ik er aan begin is er weer iets anders waar ik me mee moet bezig houden.

Gelukkig maar dat dat papierwerk heus wel afkomt en ik een aantal jongeren heb kunnen helpen.

Sommigen hebben echte trieste verhalen.

Neem nu Tonny....

Een psychisch zieke moeder, die dakloos is. Zijn vader, waar hij woonde stierf plotseling en nu moet hij van de woningbouwvereniging de flat uit. 

Vals aangeklaagd en in de gevangenis geplaatst, gerectificeerd, maar niemand heeft een schadevergoeding geclaimd.

Geen geld, een depressie, geen opleiding, geen werk.....au!

Gelukkig heb ik een mentor kunnen vinden die hem nu helpt!

Zo innig triest on zo'n grote vent te zien huilen.....

Ik heb er gewoon vannacht van gedroomd.

Pruimen.

 De buurman van twee huizen verder heeft een paar keer een rat in de val gehad. Jasses! Dan zijn ze dus in de buurt. We hebben daarom twee rattenvallen gezet in de kas. Daar was afgelopen najaar namelijk aan mijn voorraadje appels geknabbeld.

De buurman zei ook dat hij gedroogde pruimen in de val deed.

En ja, drie keer raak....

Gelukkig geen ratten maar...

.. muizen!

Wat ik verder deed, deze zaterdag?

*  Al het houtwerk op de bovenverdieping afgewassen (zeg maar
    gerust geschrobd!)          

*  Naar de stort gereden met afval.

*  Boodschappen gedaan.

*  Was opgeruimd en nieuwe was opgehangen.

*  Rekeningen betaald (makkelijk met internetbankieren).

*  Ook maar meteen kaartjes besteld (gekocht) voor twee            

    theater/musical voorstellingen. 

*  Me een uurtje (bijna twee) over de website gebogen (de chef 

    heeft de foto's bewerkt voor mij. (Toch fijn zo'n privé webmaster
    in huis te hebben ;-)). 

*  Even samen uitwaaien aan het strand!!

*  Bij de bakker iets lekkers gehaald voor bij de koffie.

*  Een taart gebakken voor het bezoek morgen (Suzana en Gezim
    komen).    

*  En nu even een blogje schrijven...... net voor het donker wordt.

Website

Ik werk aan de nieuwe website van het Lunakoor!

Makkelijk? Bij lange na niet!

Oef, wat moet ik veel onthouden!

De knappe zoon heeft eerst het grove werk gedaan. De scabelonen gemaakt en zoiets  ;-)

Ik heb wat simpele dingen ingevoerd.

Gisterenavond was ik in Odense om wat meer inhoud aan de site toe te voegen.

Slavenwerk?

Da's nie zo erg, als ik maar weet hoe ik in en achter de site kan komen.

Oeps, vergeten een Parent aan te tikken.

Alles ligt verkeerd....zucht.

Toch maar de masterzoon gebeld.

Weer een stapje verder.

Oh ja...daø's waar ook: ik moet naar de sufficians of hoe dat dan ook heet.

Aha, nu liggen er een paar geluidsfiles!

En dat met adressen is ook onder de knie.

Ik weet weer meer.

Maar er gaat wel héél véél tijd inzitten.

Köttbullar.

Dit is het uitzicht vanuit de conferentiezaal van Munkebjerg, hotel en conferentiecentrum, waar ik vandaag een, ja inderdaad, een conferentie had.

Hier is het lunchtijd; na de middag kwam de zon door.

O, Oh, Ohhhh, die scherpe februari zon met zijn harde, onbarmhartige licht, waardoor je al het opgespaarde roet van de winter ziet.

Er zal gepoetst moeten worden!

Deze winter is de houtkachel vaak aan geweest; er zijn nogal wat kaarsen en theelichtjes opgebrand, laat staan van de olielampjes.

Het was zo'n donkere winter, dat kaarslicht het gewoon wat aangenamer maakte.

Toen ik thuiskwam had de eega het plafond in de badkamer geschilderd en een lijst vervangen. Die ruimte is nu helemaal klaar en lekker schoon.

Anders zie je op de bovenverdieping zwarte schaduwen op het hout van de lambrisering.

Zucht !

Nou ja, dan maar kamer voor kamer aan de schrob. In het weekend beginnen.......

De olielampjes gaan het hok in! Die gebruik ik voortaan maar buiten, in de zomer, op het terras. En het gebruik van kaarsen wordt teruggebracht naar een minimum.

Dáárom hielden ze natuurlijk vroeger een grote schoonmaak....

Omdat hij de hele middag bezig geweest was (het is rustig op de zaak; niet verontrustend, de opdrachten liggen te wachten op goedkeuring), maakte ik Zweedse köttbullar (die je bij Ikea ook kunt kopen).

Tja.....redelijk....

Maar ik eet toch veel liever de Deense frikadeller!

Wind en water

Het waait hier altijd. Van een licht briesje tot een flinke storm.

Wind kan worden omgezet in energie.

In Noorwegen stroomt het water met enorme krachten van de bergen af.

Water wordt ook omgezet in energie.

Deze energie wordt omgezet tot stroom in een van de grootste transformatorstations van Europa

Dit ligt bij Viborg .

Deze feiten hebben Apple naar het midden van Jutland gelokt.

Daar waar weiden en akkers elkaar aflossen.

Daar wordt nu een enorme centrale gebouwd, die voor de streaming in Europa moet zorgen.

166 vierkante meter wordt er gebouwd.

Driehonderd mensen komen er te werken.

Het geeft groeistof voor vele andere bedrijven.

De luchthaven zal er bij welvaren.

Dit centrum heeft net zoveel stroom nodig als een gemiddelde stad.

Het water dat gebruikt wordt voor de koeling, wordt op haar beurt weer gebruikt voor stadsverwarming.

Tja....dan is het toch goed leven met die eeuwige wind...

Natmad

Natmad (letterlijk vertaald: nacht-eten).

Na een overheerlijk diner ter ere van Peters'vaders 70.ste verjaardag....een diner van drie gangen, met koffie "avec", zoals ze hier zeggen.....volgt er tot afsluitning van het feest altijd "natmad", net voordat iedereen naar huis gaat.

Natmad is niks voor mij; dat ligt mij te zwaar op de maag, maar waarschijnlijk is het een overblijfsel uit vroegere tijden, toen de mensen vaak nog een eind moesten reizen om thuis te komen.

Feest in DK betekend: eten.

Hier in Smidstrup Forsamlingshus.

Peters vader Jørgen werd 70 en wij waren uitgenodigd op het feest.

Hier zitten ze dan; twee van de aardigste mensen die ik ken!

Deze twee aangewaaide kleinkinderen hebben ze in hun hart gesloten.....

 De jongste was er natuurlijk ook..met zijn mor en far

(+ 3 kleinkinderen van de andere zoon).

En dan, na dit overheerlijke buffet....., om half een 's nachts:

natmad: