9. April

Het is eigenlijk al lang geleden. Zo lang dat veel oude pijn versleten is en er een film over gemaakt kan worden.

De 9. april 1940, toen Denemarken overvallen werd door de vijand.

Het was vóór mijn tijd. 

Het was ook een maand eerder dan Nederland.

Over de Nederlandse strijd en bezetting heb ik natuurlijk veel gehoord, vroeger op school.

Nederland vocht vijf dagen lang.

In Denemarken duurde het een ochtend.

Bij de grens, het stuk dat landvast aan Duitsland zit, daar werd het langst gevochten om de Duitse troepen tegen te houden.

Een compagnie, de helft op de fiets, vocht voor de vrijheid.

Ach, de communicatie was zo slecht toendertijd, dat ze niet wisten dat het land al gecapituleerd had om negen uur 's morgens.

Ze probeerden standhaftig stand te houden tot het middagsuur.

Daar is nu een film over gemaakt.

Die hebben we vanavond gezien.

In onze mooie bioscoop.

Gækkebrev

Ik heb er al ooit eerder over geschreven: het fenomeen "Gækkebrev".

Deze keer gekregen van...?

Tja...wiens naam telt maar vier prikken?

Lise? Nee!

Erik? Nee!

Jens? Nee!

Niet geraden!

Dat kost een Paasei.

Op deze manier heeft Carl nu al vier paaseieren te goed.

Samenspel

Eerst even samen werken in de werkplaats met folie-etiketten maken. Lekker warm, met de zon op de rug en een muziekje aan.

We waren eerder klaar dan gepland: "kunnen we toch nog even naar die stoelen kijken waar we een oogje op hadden".

Aanhangwagen mee en ja! Twee stoelen gekocht!

Die ene moest eerst nog in elkaar gezet worden. 

(Je moet wel twee rechterhanden hebben tegenwoordig).

Het is er eentje met een verstelbare rugleuning en dat is toch een flinke klus om die in 

elkaar te krijgen.

De andere was kant en klaar : een koopje op de koop toe. Het was namelijk het laatste exemplaar; het tentoonstellingsmeubel en daar ging een flinke habbekrats van de prijs af. Mijn rooie stoel was uitgeleefd; deze zit ook lekker!

Even langs de dochter. Die hebben het door de week goed druk en dan zie of horen we weinig van elkaar. Wij brachten het gebak voor bij de koffie mee; zij schonken een paar glazen wijn.

Carl is ook deze week een beetje ziekelijk geweest. Maar goed dat er een paar grootouders zijn die al met pensioen zijn. Deze oma hier heeft zelf de hele week veel moeten werken.

Casper heeft een gitaar gekocht. Tot nu toe huurde hij er eentje van de muziekschool, maar intussen speelt hij vrij goed en was aan z'n eigen instrument toe. Peter speelt ook een beetje en we kregen even wat samenspel te horen.

Caroline had haar vriendin op bezoek en de meiden hielden zich bezig op haar kamer. Carl speelde (af en toe) playstation.

En dat was het grote nieuws hiervandaan......

Klaas Vaak.

..oftewel "The Sandman","Het Zandmannetje", "Ole Ferme L'oeil" of, in het deens "Ole Lukøje".

We zijn naar de musical geweest.

In een stad, waar dé musical-academie ligt, met een theater dat zich met de grote musicalmakers in New York kan meten; met een voordeelprijs van "twee voor één", is het geen kunst om je uit de luie stoel te hijsen en naar de wereldpremière te gaan.

En ik moet zeggen: het was de moeite waard!

Een sprookje is het niet.

Een nachtmerrie-musical.

Weer eens wat anders.

Design.

Re-Design.

Danish Re-Design.

Van afvalproducten maakt de zoon gebruiksgoed.

Een tafeltje met staalpoten, gemaakt van kapotte stoelen; een schemerlamp gemaakt van oud hout en springveren; een leunstoel met een zitting van stropdassen, een lamp van gebroken kleerhangers en ga zo maar door.

Nu heeft Lauritz.com een paar dingen op hun veiling-site gezet.
De spullen zijn van te voren gewaardeerd...

...Spannend en leuk!
Bieden?

Kruipsel.

Nu het 'smorgens al weer veel vroeger licht wordt, is er aan het lang slapen in het weekend ook een einde gekomen. Normaal sta ik om kwart voor zeven op en vandaag werd ik op normale tijd wakker.

Om acht uur zaten we al beneden aan de koffie. "Ach, weet je, dan hebben we mooi de tijd om de diepvries te ontdooien". En de koelkast goed schoon te maken; en de keukendeurtjes af te soppen en......

Nee, hou op! Met zo'n mooi weer gaan we wat anders doen!

Eerst naar het kleine Terrarium in Vissenbjerg.

We namen Carl en zijn mor en far mee.

Mooi en interessant, maar je bent er binnen een uurtje uitgekeken.

Naar het strand dan?

Ja, naar Vejlby Fed, dat is vlak bij.

Het 's zomers zo drukke strand hadden we vandaag voor onszelf.

Vejlby Fed in de bocht bij Båring. De aanlegsteiger is nog niet aangelegd na de winter.

Platte steentjes zoeken om te laten stuiteren op het water.

We wierpen lange schaduwen.... 

Hier komt morfar..

En ook een speelplaats ontbrak niet.

Schoenen

Mijn linkervoet is doorgezakt. 

Nu heb ik altijd al platte voeten gehad, je weet wel, met een lage wreef, maar ik heb er nooit last van gehad. Ik loop als een kievit; alleen lang staan vind ik vermoeiend, maar ach, een ieder heeft wel wat.

Maar in de loop der jaren is vooral mijn linkervoorvoet ietsje meer doorgezakt en ik kreeg een knobbel op mijn linkervoet. Nét daar waar de meeste schoenen afronden voor de neus.

En da's lastig bij het schoenen kopen.

Ik heb een aantal miskopen gedaan, omdat ik juist die schoenen zó mooi vond, maar moest ze al na een half uur uitgooien, omdat de knobbel stak en vuurrood werd.

Àls ik dus een paar schoenen zie, die een andere ronding hebben, áls ze gegoten rond mijn voeten zitten...joehoe...dan koop ik die schoenen als de prijs ervan binnen de perken blijft.

Gisteren kocht ik deze....

...en vandaag was ik in Odense omdat de eega daar naar de tandtechnicus moest en daar kocht ik deze..

Allebei met lage hakjes terwijl ik juist uitkeek naar een schoen met een hoger hakje.

Nou ja, het is ook nog geen zomer, zelfs al geeft de thermometer 10 graden aan. Met de wind, onze altijd aanwezige wind, is de gevoelstemperatuur slechts 5 graden.

Maar de zon schijnt!