Over dingen en doetjes in Denemarken.

vrijdag 3 juni 2016

Van achteren naar voren.

Vandaag ging het bootje eindelijk het water in.
Daar hebben ze bij de jachthaven zo'n speciale kraan voor, zo eentje met afstandsbediening.
Het draaggedeelte van de kraan schuift onder de boot, en de boot komt in riemen te hangen.
Rijden maar (langzaam aan).
Dan de drukke weg over - ze leggen gewoon even het verkeer stil!


Dan wordt het gevalletje het water in gereden; de kraan wordt teruggetrokken en hola, daar gaat ie dan.


Eenmaal te water is ie op eigen kracht naar de lig-plaats gevaren.
(door de chef en een vriend).
Ik bleef stuurman aan wal en trok aan de trossen.

Helaas doet de waterpomp het niet goed.
Weer even in het vriendenlijstje bladeren en nu zijn John en de eega aan het sleutelen.
Het zweet druipt eraf; het is warm en in zo'n boot al helemaal.

Voordat de boot het water inging moest ik naar de Kia garage. 
De rechter-achter-ruit van de auto wilde niet meer dicht!
Gisteren, na het schoolfeest in Odense, wilde Philip met mij mee terug rijden, maar omdat de auto uren in de zon had gestaan was het binnenin lang boven het kookpunt.
 Even alle ramen open!
Alleen ging toen de achter-ruit niet meer dicht.
Jeff heeft hem dichtgeplakt met plastic, zodat ik in niet al te veel herrie naar huis kon rijden.
Het motortje ( nooit geweten dat alle ramen hun eigen motor hebben) is kapot, zegt de Kia monteur.
Maandag kan de auto gemaakt worden.
Ik moet dan wel om kwart over zeven 's morgens bij de garage zijn.

Gisteren was ik dus in Odense, op de school van Philip, waar het oma-en-opa-dag was.
De kinderen hadden zich er enorm op verheugd.
Tja, die oma-en-opa's beginnen meer en meer op mij te lijken en ik op hen....


Eerst zongen de kinderen voor ons.
22 kinderen in de klas; het grote ABC lied.
Daarna wezen ze ons rond op de hele school (en die is uitgestrekt)...en toen was er - natuurlijk weer op z'n Deens, cake, koek en gebak.
Daar hadden een aantal ouders voor gezorgd, ook die van Philip.


We zaten buiten in plaats van in het science-lokaal.
Om twee uur gingen de kinderen naar de na-schoolse opvang aan de overkant van het grote speelplein.
Geheel volgens de tijd van nu checken de kinderen zelf in en drukken op toetsen om aan te geven in welke speelruimtes of speelplaatsen ze te vinden zijn.


De opvang was maar van heel korte duur, want om half drie kwamen de ouders en was er zomerfeest.
Met spelletjes en wedstrijdjes, met spelen en praten en natuurlijk was er een cake-koek-taart wedstrijd.
Wie oh wie heeft levert de mooiste en lekkerste bijdrage?!


De woensdag hiervoor gebruikte ik om alle indrukken van de receptie te verwerken en de cadeau's een plaatsje te geven.
Tjeetje, wat heb ik veel gekregen:
Een weekendje weg voor 2 personen compleet verzorgd,
een cadeaubon van 120 euro voor culturele evenementen.
Een bon voor shoppen in een leuk winkeltje.


2 Orchideeën, een hoop wijn, chocolade, manden vol lekkers, maar liefst vier paar oorbellen, een blouse, 8 boeken, een blauwe glasschaal, kaasmessen en twee design vazen. (Denen zijn gek op design- ik kreeg er twee van Kähler en de messen van Vahé).

De wijn staat nog steeds op tafel; de rest heeft een plekje gekregen.

We aten de laatste stukken smørrebrød die waren overgebleven van dinsdag.


Het was een drukke week.
Zondag ga ik naar een "baby-shower", in Ballerup bij Kopenhagen.
Deze keer breng ík een cadeau mee.

woensdag 1 juni 2016

101

101.
Zoveel foto's heeft Casper gisteren gemaakt van mijn afscheidsreceptie.
Het was een fantastische dag en om vooral ons moeder mee te laten kijken, wordt dit een fotoblog met tekst.


Alles staat klaar.
Overal was voor gezorgd.
Caroline had beloofd om bij de cadeau-tafel te staan.
De eerste gasten komen binnen.


En de eerste cadeau's.



Er was voor een heerlijk tapas-buffet gezorgd.
Er was wijn en water en alles wat verder drinkbaar was.

Er was zelfs een toastmaster!
Mijn collega's waren er, mensen waarmee ik heb samengewerkt, van andere afdelingen, andere plaatsen en steden.
Mijn kinderen en kleinkinderen waren er, mijn allereerste collega's....het was overweldigend!


Mijn chef/leider hield de eerste speech; hij had drie vellen vol!
Een geweldige speech; ik voel me zeer vereerd.

Toen hield Bjarne een speech.

 En daarna Anne-Mette.


En hier komt Line met een leuke inval.



En mijn eigen Jørgen houdt een speech


Benny speecht ook.


En heerlijke Britta.

 En tot slot natuurlijk ik zelf.

Een prachtige afsluiting van bijna veertig jaar werk.






zondag 29 mei 2016

Gemakkelijker dan ik had verwacht

Ziezo, nu is het blauwe autootje ook verkocht!
Aan de dochter van onze vrienden.
Ik dacht dat ik er wat moeilijk afstand van kon doen, maar dat is helemaal niet waar.
Weg is weg; wij hebben geen twee auto's meer nodig.
Dag autootje; ik hoop dat je nog vele kilometers je best doet voor die twee jonge mensen.

De boot is klaar om te water te worden gelaten.
Van buiten en van binnen geschilderd en geschuurd (weer met hulp van Sandra en Casper)
De motor is in orde gemaakt; de elektrise bedrading is vernieuwd door Peter.


Morgen heeft de chef een afspraak met de havenmeester.
Dan krijgen we een plekje toegewezen en dan komt de havenmeester met de ...ja, hoe heet zo'n ding....een wagen waar de boot op getakeld wordt om aan de overkant van de weg het in het water te worden gelaten.



Intussen geniet ik van de tuin en het zonnige weer.

vrijdag 27 mei 2016

Verkocht.

Ons chalet is verkocht.
Hoera en poeha.

We hebben er tien jaar van genoten, maar de laatste tijd werd het meer een last dan een lust.
Je moet het toch bijhouden, nietwaar?!
Dan moet er weer geschilderd worden, of een raamkozijn moet worden gerepareerd. Dan is er weer iets met de geiser, of de koelkast. Over het terras buiten zullen we het maar niet hebben; die tegels zijn al jaren aan vervanging toe.
En dan die hoge heggen, die elke zomer gesnoeid moeten worden.
Het is net een werkkamp, klaagde de chef.


Nu is het verkocht.
Aan mensen die wat meer in de buurt wonen.
Mensen die graag een stekkie in het groen willen.
En in het groen ligt het. Bijna in de bossen.
Het is nergens zo stil als op De Breyenburg bij het brinkdorp Sint Anthonis in Brabant.

We hebben er veel goede herinneringen aan.
We zijn er vele keren alleen geweest.
Of met de kinderen, en kleinkinderen. Met vrienden, met familiebezoekers. Of de kinders leenden het.
Het was leuk en het is goed zo.

Verkocht.
Dat betekent ook dat we geen staangeld meer hoeven te betalen. Geen verzekering en bijkomende kosten.
Van dat geld kunnen we gemakkelijk een aantal overnachtingen in een hotel/motel betalen.

En ik heb ook nog familie.....met logeerplekken......



donderdag 26 mei 2016

Nest.


Deze merel heeft z'n nest maar in ons vogel-voederhuisje gebouwd.

woensdag 25 mei 2016

Deens gebruik.

Een zilverfeest.



Mijn collega Bjarne was vandaag 25 jaar getrouwd.
Daarom tropten zijn kinderen, kleinkinderen, de buren, familie, vrienden en wij, zijn collega's, om zeven uur vanmorgen op om ze "uit bed te zingen".
En jaaa, het lukte:


Tja, dan moet je natuurlijk iedereen uitnodigen op de koffie!


De buren hadden voor een Erepoort gezorgd.


Binnen stonden de broodjes en koffie al klaar.


Proficiat en nog vele jaren !!

Tot slot danste het bruidspaar de bruiloftswals.

Van de Deense componist Niels W. Gade uit het ballet 
"Et Folkesagn" (een volksvertelling).

En wij gingen naar het werk.

Heerlijk die Deense gebruiken.






maandag 23 mei 2016

Windows10 en verjaardag.

Net voor we een paar dagen naar Nederland gingen, moesten we overstappen op Windows 10. De chef heeft het eerst tegengehouden omdat hij bang was dat zijn printers niet correspondeerden met Windows 10, maar of we het wilden of niet, de up-data kwam er. 
We hebben geen problemen met de printers gehad!

Maar nu heeft Windows 10 een veranderd profiel.
We moesten even wennen aan een ander uitzien van CorelDraw, nu liggen mijn foto's ook op een andere manier.
Ik ga proberen om ze op het blog te krijgen!
Foto's van een lang weekend Nederland, omdat mijn moeder 92 jaar werd!

Er wordt in Duitsland - op de Autobahn - óveral aan de weg gewerkt. De ergste files staan voor Hamburg, dus we besloten om er zoveel mogelijk te mijden en reden "binnendoor" over Itzehoe naar de pont-oversteek over de Elbe.


In kilometers is het ongeveer hetzelfde, maar je rijdt over kleinere wegen en door stadjes en dorpjes, wat dan weer ophoudt. 't Is wel leuker om te zien en makkelijker te stoppen, bijvoorbeeld bij dit gezellige bakkertje voor koffie met een broodje.


We waren vroeg aangereden en vrij vroeg op onze bestemmingsplaats. Na wat boodschappen gedaan te hebben vielen we allebei als een blok in slaap. 

Lekker uitgerust de volgende dag naar "ons moeders" verjaardag.
Oh, oh, die Nederlandse verjaardagen.
Open dag, kom maar binnen!
Dat deden ze dan ook. Doorlopend visite van 10 tot acht uur 's avonds.
Voor ons wel leuk, maar erg vermoeiend voor en dame die 92 wordt.
Volgend jaar, want er komt vast nog een verjaardag, doen we het een beetje anders denk ik.

De "tantes" waren er allemaal:


Ons moeder.


Tante Anny, tante Mien (mijn peettante, die nog een jaartje ouder is) en tante Ria.

Tante Nelly en tante Nettie

Allemaal dames van boven de tachtig.

Zondag reden we weer terug naar Denemarken, de regen achter ons latende. 
Bij de grensovergang bij Padborg was het


Gisterenavond barste het onweer los; nu zitten we weer op "normaal voor de tijd van het jaar".