Over dingen en doetjes in Denemarken.

woensdag 8 juni 2016

Vrouwen

Gisteren was de afsluiting van het koorjaar; het zomerfeest.
Met lekker eten (hoe kan het ook anders), met liedjes speciaal uitgezocht voor de gelegenheid, met een speech van de voorzitter en met een welverdiend applaus voor het feestcomité.
En een heleboel gepraat, want dát kunnen vrouwen heel goed!!
Bij de koffie vroeg Svitlana, onze dirigent, of de leden zich wilden presenteren, omdat ze ons nog niet zo goed kent. Svitlana is per slot van rekening nog geen jaar onze dirigent en ons koor bestaat al 20 jaar. Ik ben lid sinds 2002.
En dan die vrouwen; wát een presentaties!
Ze (we) vertelden hoe lang we lid waren, wat voor werk we deden of hadden gedaan, over degenen die ons na staan, over toekomstplannen en iedereen benadrukte de betekenis dat het koor in hun (ons) leven heeft.
Respect, vriendschap, een wekelijks uitje, een glimlach, steun in moeilijke tijden, een lichtpunt.
Na een avondje zingen kom je altijd blij naar huis:
Je kunt immers niet boos zijn als je zingt.




Onze leeftijden???
de jongste is 33, de oudste 78.

maandag 6 juni 2016

Baby shower.

Dat is iets nieuws in DK.
Zo af en toe heb ik het wel eens op tv gezien, meestal in een soap.
Baby Shower.
Een samenkomst om de wordende moeder te verrassen met cadeautjes voordat het druk wordt met een baby.
En zoals zovele dingen die de Atlantische Oceaan overwaaien (Valentijnsdag, Halloween) is ook de Baby Shower en nieuw fenomeen.
Tja, van mij hoeft het niet, maar ik was uitgenodigd door de moeder en zus van het komend moedertje.
En om eerlijk te zijn wilde ik ook het nieuwe huis van dit paartje zien. Twee jaar geleden waren we op de bruiloft en foei, nog geen eens eens gaan kijken in het totaal gerenoveerde huis.
Het is ook een flink eind hiervandaan; in Ballerup bij Kopenhagen.
Enfin, ik nam de trein naar Odense en kon van daaraf meerijden.
Ach het was gezellig.
De vriendinnen (sommigen met baby'tjes) en de familie hadden voor volop eten en drinken gezorgd, er werden cadeautjes overhandigd en spelletjes/quizzen gedaan.
Het weer was prachtig en in de schaduw was het goed vertoeven.





vrijdag 3 juni 2016

Van achteren naar voren.

Vandaag ging het bootje eindelijk het water in.
Daar hebben ze bij de jachthaven zo'n speciale kraan voor, zo eentje met afstandsbediening.
Het draaggedeelte van de kraan schuift onder de boot, en de boot komt in riemen te hangen.
Rijden maar (langzaam aan).
Dan de drukke weg over - ze leggen gewoon even het verkeer stil!


Dan wordt het gevalletje het water in gereden; de kraan wordt teruggetrokken en hola, daar gaat ie dan.


Eenmaal te water is ie op eigen kracht naar de lig-plaats gevaren.
(door de chef en een vriend).
Ik bleef stuurman aan wal en trok aan de trossen.

Helaas doet de waterpomp het niet goed.
Weer even in het vriendenlijstje bladeren en nu zijn John en de eega aan het sleutelen.
Het zweet druipt eraf; het is warm en in zo'n boot al helemaal.

Voordat de boot het water inging moest ik naar de Kia garage. 
De rechter-achter-ruit van de auto wilde niet meer dicht!
Gisteren, na het schoolfeest in Odense, wilde Philip met mij mee terug rijden, maar omdat de auto uren in de zon had gestaan was het binnenin lang boven het kookpunt.
 Even alle ramen open!
Alleen ging toen de achter-ruit niet meer dicht.
Jeff heeft hem dichtgeplakt met plastic, zodat ik in niet al te veel herrie naar huis kon rijden.
Het motortje ( nooit geweten dat alle ramen hun eigen motor hebben) is kapot, zegt de Kia monteur.
Maandag kan de auto gemaakt worden.
Ik moet dan wel om kwart over zeven 's morgens bij de garage zijn.

Gisteren was ik dus in Odense, op de school van Philip, waar het oma-en-opa-dag was.
De kinderen hadden zich er enorm op verheugd.
Tja, die oma-en-opa's beginnen meer en meer op mij te lijken en ik op hen....


Eerst zongen de kinderen voor ons.
22 kinderen in de klas; het grote ABC lied.
Daarna wezen ze ons rond op de hele school (en die is uitgestrekt)...en toen was er - natuurlijk weer op z'n Deens, cake, koek en gebak.
Daar hadden een aantal ouders voor gezorgd, ook die van Philip.


We zaten buiten in plaats van in het science-lokaal.
Om twee uur gingen de kinderen naar de na-schoolse opvang aan de overkant van het grote speelplein.
Geheel volgens de tijd van nu checken de kinderen zelf in en drukken op toetsen om aan te geven in welke speelruimtes of speelplaatsen ze te vinden zijn.


De opvang was maar van heel korte duur, want om half drie kwamen de ouders en was er zomerfeest.
Met spelletjes en wedstrijdjes, met spelen en praten en natuurlijk was er een cake-koek-taart wedstrijd.
Wie oh wie heeft levert de mooiste en lekkerste bijdrage?!


De woensdag hiervoor gebruikte ik om alle indrukken van de receptie te verwerken en de cadeau's een plaatsje te geven.
Tjeetje, wat heb ik veel gekregen:
Een weekendje weg voor 2 personen compleet verzorgd,
een cadeaubon van 120 euro voor culturele evenementen.
Een bon voor shoppen in een leuk winkeltje.


2 Orchideeën, een hoop wijn, chocolade, manden vol lekkers, maar liefst vier paar oorbellen, een blouse, 8 boeken, een blauwe glasschaal, kaasmessen en twee design vazen. (Denen zijn gek op design- ik kreeg er twee van Kähler en de messen van Vahé).

De wijn staat nog steeds op tafel; de rest heeft een plekje gekregen.

We aten de laatste stukken smørrebrød die waren overgebleven van dinsdag.


Het was een drukke week.
Zondag ga ik naar een "baby-shower", in Ballerup bij Kopenhagen.
Deze keer breng ík een cadeau mee.

woensdag 1 juni 2016

101

101.
Zoveel foto's heeft Casper gisteren gemaakt van mijn afscheidsreceptie.
Het was een fantastische dag en om vooral ons moeder mee te laten kijken, wordt dit een fotoblog met tekst.


Alles staat klaar.
Overal was voor gezorgd.
Caroline had beloofd om bij de cadeau-tafel te staan.
De eerste gasten komen binnen.


En de eerste cadeau's.



Er was voor een heerlijk tapas-buffet gezorgd.
Er was wijn en water en alles wat verder drinkbaar was.

Er was zelfs een toastmaster!
Mijn collega's waren er, mensen waarmee ik heb samengewerkt, van andere afdelingen, andere plaatsen en steden.
Mijn kinderen en kleinkinderen waren er, mijn allereerste collega's....het was overweldigend!


Mijn chef/leider hield de eerste speech; hij had drie vellen vol!
Een geweldige speech; ik voel me zeer vereerd.

Toen hield Bjarne een speech.

 En daarna Anne-Mette.


En hier komt Line met een leuke inval.



En mijn eigen Jørgen houdt een speech


Benny speecht ook.


En heerlijke Britta.

 En tot slot natuurlijk ik zelf.

Een prachtige afsluiting van bijna veertig jaar werk.






zondag 29 mei 2016

Gemakkelijker dan ik had verwacht

Ziezo, nu is het blauwe autootje ook verkocht!
Aan de dochter van onze vrienden.
Ik dacht dat ik er wat moeilijk afstand van kon doen, maar dat is helemaal niet waar.
Weg is weg; wij hebben geen twee auto's meer nodig.
Dag autootje; ik hoop dat je nog vele kilometers je best doet voor die twee jonge mensen.

De boot is klaar om te water te worden gelaten.
Van buiten en van binnen geschilderd en geschuurd (weer met hulp van Sandra en Casper)
De motor is in orde gemaakt; de elektrise bedrading is vernieuwd door Peter.


Morgen heeft de chef een afspraak met de havenmeester.
Dan krijgen we een plekje toegewezen en dan komt de havenmeester met de ...ja, hoe heet zo'n ding....een wagen waar de boot op getakeld wordt om aan de overkant van de weg het in het water te worden gelaten.



Intussen geniet ik van de tuin en het zonnige weer.

vrijdag 27 mei 2016

Verkocht.

Ons chalet is verkocht.
Hoera en poeha.

We hebben er tien jaar van genoten, maar de laatste tijd werd het meer een last dan een lust.
Je moet het toch bijhouden, nietwaar?!
Dan moet er weer geschilderd worden, of een raamkozijn moet worden gerepareerd. Dan is er weer iets met de geiser, of de koelkast. Over het terras buiten zullen we het maar niet hebben; die tegels zijn al jaren aan vervanging toe.
En dan die hoge heggen, die elke zomer gesnoeid moeten worden.
Het is net een werkkamp, klaagde de chef.


Nu is het verkocht.
Aan mensen die wat meer in de buurt wonen.
Mensen die graag een stekkie in het groen willen.
En in het groen ligt het. Bijna in de bossen.
Het is nergens zo stil als op De Breyenburg bij het brinkdorp Sint Anthonis in Brabant.

We hebben er veel goede herinneringen aan.
We zijn er vele keren alleen geweest.
Of met de kinderen, en kleinkinderen. Met vrienden, met familiebezoekers. Of de kinders leenden het.
Het was leuk en het is goed zo.

Verkocht.
Dat betekent ook dat we geen staangeld meer hoeven te betalen. Geen verzekering en bijkomende kosten.
Van dat geld kunnen we gemakkelijk een aantal overnachtingen in een hotel/motel betalen.

En ik heb ook nog familie.....met logeerplekken......



donderdag 26 mei 2016

Nest.


Deze merel heeft z'n nest maar in ons vogel-voederhuisje gebouwd.