Dan maar vliegen...

Ik zou nog een weekje naar Brabant gaan in september, dus ik zocht wat het ging kosten met een Flixbus.

Niet duur, helemaal niet duur, maar je moet wel 16 uur! in de bus zitten......

Toch maar even kijken of ik beter de trein kan nemen...

Oef, heel duur en vier keer overstappen. Dan is het met die tegenwoordige onregelmatige treinen nog maar de vraag of je de volgende haalt.

Ik keek op Facebook of er toevallig iemand anders van Zuid DK naar Zuidoost NL reed. Er wonen meer "Nederlanders" hier in DK en die rijden nogal eens heen en weer. Helaas noppes deze keer.

Toen googlede de chef of ik toch niet beter met het vliegtuig kon gaan. En warempel, via Momondo vonden we een reis voor 178 Euro. Van Billund naar Amsterdam en weer retour.

Met de KLM.

En mijn zus komt me halen op Schiphol.

Fantastisch lief.

(en ik mag er ook de hele week slapen)

Ik kom de 21. september en vlieg de 27. weer naar huis.

Dus, moedertje, je ziet me binnenkort weer verschijnen.

Dankbaar.

We gingen uit eten, de chef en ik.

Omdat we zo hard gewerkt hadden deze week.

Omdat het "Open by night" was in de stad.

Omdat het cultuurweek in de regio is.

Een heerlijke Saltimbocca...

Bij café/bistro Mair's.

Daar ontmoette ik Margrethe, een van de dagmoeders waar ik vroeger mee werkte.

Ze heeft tien jaar geleden haar man verloren aan een hersentumor.

Haar familie woont in Noorwegen, haar zoons in Afrika, Kopenhagen en een in de buurt.

Margrethe kan haar draai niet vinden en is nu al vijf keer verhuisd...

Ik werd hartelijk begroet door Joachim, die ik als jongetje van twee, samen met z'n grote broer en moeder kende.

Moeder is er al lang niet meer. Grote en kleine broer hebben ook voor veel problemen gezorgd.

Joachim is de lijm die alles vasthoudt.

Hij is nu de directeur van de school waar drie van mijn  kleinkinderen opzitten.

Ik liep tegen Laila aan, die ik van mijn laatste werk ken.

Ze was op stap met twee vriendinnen. Haar man wil nooit mee. Het waarom ken ik niet.

Ik had een heerlijk diner samen met mijn eega.

En ik voel me heel dankbaar!

September..

September.

De Deense kalender vindt dit het begin van de herfst.

Mmmm, het was vandaag nog prachtig weer.

Hopelijk blijft dat herfstachtige nog even weg.

Ik had vandaag een "rustige" dag.

Ik moest materialen halen; eerst in Vejle en daarna in Kolding.

Met de auto.

Goed voor mijn enkel, die vandaag niet veel staanwerk heeft moeten doen.

Vakkundig ingepakt door de eega.

Het ziet er erger uit dan het is. De enkel is niet gezwollen en het verband is slechts om steun te bieden.

De appelboom had vorig jaar geen enkel appeltje. Dit jaar kan er volop appelmoes en gelei gemaakt worden.

De achtertuin...

...die heeft een grote beurt nodig!

Alles op z'n tijd.

September....

Aan het werk.

Wie op vakantie wil, moet ervoor/erna werken.

Zo gaat dat nu eenmaal.

Er ligt een berg; een achterstand aan opdrachten.

Vandaag een elektriciteit/pc-kast "ingepakt" in folie en daarna gedecoreerd met een patroon van balletjes.

Ook werd er folie geprikt...

...in de overvolle werkplaats.

Ook even naar de tandarts voor de halfjaarlijkse controle..

Bij thuiskomst verstuikte ik mijn enkel met, door eigen stomheid, over een steen te vallen. Om die enkel zit nu een zwachtel; 

hopelijk geneest het vlug (dat duurt meestal niet zo lang bij mij. Goeie botten geërfd!)

Mijn dag zit er weer op.

Festivals.

Nee, ik ben echt geen festival mens.

Te veel volk, te veel herrie enz..

Maar in de zomertijd ontkom je er niet aan.

Niet als deelnemer maar gewoon omdat je in de buurt van zo'n festival woont.

Donderdag en vrijdag was ik in Odense.

Jeff moest naar een beurs in Stockholm en Ivona ging mee.

En Philip, tja, die moest gewoon naar school.

Dus bleef ik een nachtje slapen, zodat ik hem vrijdags kon volgen naar school.

In Odense was het Hans-Christiaan-Andersens-festival in volle gang.

Omdat het zo'n mooi weer was werd alles natuurlijk in open lucht gehouden, met het gevolg dat Philip 's avonds niet kon slapen vanwege de muziek. 

De vrijdag voormiddag had ik voor mezelf en ik wandelde wat rond door de feestelijke stad.

 Sprookjesfiguren..

Raden maar....

Alle kinderen verkleed volgens het sprookje van "Klods-Hans",

(Lompe Hannes), maar verkleden en Philip is een moeilijke zaak. Hij had daarom een kraai bij; Lompe Hannes gaf de prinses immers een kraai om te braden....

Enfin, vrijdag middag reden we naar Fredericia en zaterdag gingen we naar het Middeleeuwen-festival in Horsens.

Een van de weinige waar we zowat elk jaar naar toe gaan.

Daar kwamen we ook Sandra en familie tegen..

Thuis in Fredericia was het Madsby festival in volle gang.
Op gepaste afstand, maar zo midden in de nacht dreunde "We are the champions" van Queen Machine door in de slaapkamer.
Wat wil je, met deur en ramen open.

Het is weer gauw gewoon...

Dus daarom nu een laatste impressie over Boedapest.

Maandag, laatste dag.

Regen die met bakken uit de hemel viel. 

Dat wordt "dingen van binnen" bekijken.

(De mooie Synagoge hadden we gisteren gezien)

Maandag waren de Markthallen wel open, maar mensen, mensen, wat een volk!

De "frietkramen " zien er hier wat anders uit en verkopen zeker wat anders.

Een vorm van broodzakken, waar worstjes, paprika, zure augurken en meer wordt ingestopt. Of het brood ook gegeten wordt weet ik niet. Zolang wachtten we niet.

Veel kip...en wild en ochgerme ganzenlever en ganzenlever. 

Foie Gras. 

We vonden het wel merkwaardig dat er bij de meeste Hongaarse gerechten weinig of geen groente te zien is.

Je krijgt meestal ingemaakte zoetzure augurken, zuurkool of andere gekookte/gestoofde kool. En uien! Overal zaten die in.

De tomaten werden gebruikt voor de Hongaarse Tapas: halve sneetjes geroosterd (wit) brood met in stukjes gesneden tomaten, uien en een knoflookdressing.

En dat terwijl de Markthallen uitpuilden van verse groentes en fruit...

Wij dronken een kop "kava" = koffie. 

Lekkere espresso.

De regen hield maar niet op.

Hier het plein voor de markthal.

We besloten naar de Stefans Dom te gaan.

Jas aan, paraplu omhoog:

Deze optocht voor een of andere weldoende organisatie trotseerde alles.

Hier ligt 'ie dus.

Waarlijk een Dom.

Tegen de avond werd het droog en konden we weer buiten eten voor onze laatste Forinten.

De volgende dag...heel vroeg op en met de taxi naar het vliegveld.

Om negen uur 's ochtends stonden we alweer op Deense bodem.

Boedapest in beelden.

....met een beetje tekst...

Vrijdag: de thermaal baden.

Binnen en buiten.

In alle maten, groottes, en warmtegraden 

(het warmste was 38 graden)

Zaterdags waren alle winkels gesloten; ook de markthal, waar we net die dag wilden gaan kijken.

Het was "Sint-Stefans-Dag"; de patroonheilige van stad en land.

We wandelden over de Vrijheidsbrug naar "de overkant" naar Boeda.

Deze ijzeren brug stamt nog uit de tijd van keizer Frans Josef.

Terug over een andere brug naar het Parlement.

Daar stond een enorme rij mensen te wachten....dus daar liepen we maar langs...

We dronken koffie en aten verrukkelijke taart in het café voor de Opera. Het koor oefende voor open ramen.

Billy Eliot, de musical, stond op het programma.

Gesynchroniseerd natuurlijk.

Mooie gevels en leuke winkeltjes.....

...vol folklore.

We eindigden bij de wetenschappelijke faculteit (science), vlak bij een parkje wat erg in trek was om bruidsfoto's te maken.

Het was feest in de stad.

Het was/werd enorm druk.

Vaders en moeders met kinderen, oma en opa's, groepjes tieners, toeristen, de meesten in feestkleding..

Rond elf uur 's morgens waren de stoelen op het plein vóór de Stefansdom allemaal bezet. De mis werd vóór de kerk opgediend.

Daarna ging het in optocht door de stad: De hand van Stefanus (in een met edelstenen versierd kistje), werd door het gilde gedragen.

Daarna volgden alle nobele van de stad en alle genodigden.

Het "gewone volk" bezette de parken, de restaurants, de kroegen en café's.

's Avonds werd er een groots vuurwerk afgestoken.

Zondags waren de winkels ook dicht. Een katholiek land, Hongarije, waar de zondagsrust nog in ere wordt gehouden.

Wij namen de boot-bus.

Hier zie je het (vroegere) Koninklijk Paleis.

De bus kruist de rivier over en stopt dan links, dan weer aan de rechteroever.

Aan de Boeda-zijde was een hele grote markt; honderden kraampjes die allemaal streekwaren aanboden.

Gebak en limonade..

...rollen suikerbrood..

jam en honing...

Het eetwaar werd bereid op fornuizen, gestookt met hout.

Voor Picasso's tekeningen had ik helaas geen tijd.

.......wordt vervolgd.