Je zou verdwalen..

Mensch, wat is het hier mistig geweest! Dagen aan een stuk. Het was net alsof de wolken dieper en dieper naar de grond zakten en alsof er zich daar bovenop een hele lading anderen stapelden. Gisterenavond reed ik met een vriendin naar huis ;we hadden een vriendenavondje gehad; en we waren gewoon de weg kwijt. "Hé, je moet daar links af"."Waar? Ik zie geen weg". Voor we het wisten reden we het pad op naar de oude olietanks. Na wat draaien en langzaam rijden vonden we de weg terug. Eindelijk snap ik dat Londenaren door de smog in de Theems kunnen vallen. 
Vanmorgen was het nog dikke mist; nu is het gewoon regenachtig en pikkedonker. Brrrr...

En dat op een zondag.
We gingen naar de "Woon, eet- en design-beurs" hier vlak bij. 
Dat was nou eens een gezellige beurs. Niet te groot, niet te druk en met heel veel producten die je echt kunt gebruiken!




We probeerden en bestelden twee "krukken/werkstoelen" voor ons bedrijfje. Ergonomisch, goed voor de rug; voor een goede werk-houding.
(de middelste op de foto).
Muv-man heet de stoel - een bewegelijke stoel. Ik ben zeer benieuwd. Je kunt er natuurlijk op zitten, maar je kunt hem ook als rugsteuntje gebruiken bij het staan. En die man van mij, de chef hè, die gaat dan meteen in de "verkoop-modo" en verkoopt aan de verkoper enkele roll-ups. Zo gaat dat in het bedrijfsleven :-).

M'n pas en mijn reisdata zitten in m'n tas; ik heb ingecheckt; de mist is opgetrokken dus het vliegtuig zal wel kunnen starten (en landen hoop ik).
Morgen ga ik een paar dagen naar NL. Fijn toch.

Een avondje uit.

Een paar dagen goed doorgewerkt en klaar is Kees. We zijn weer "bij"; helemaal klaar zijn we nooit en gelukkig maar. Ook fijn dat we niet buiten hoeven te werken, dat we slechts drie stappen buiten de deur hoeven te zetten om in de werkplaats te komen; dat het er goed warm te stoken is (want het blijft hier maar grijs en somber, plus 2 graden), fijn met de radio aan en op z'n tijd een bakkie koffie en een boterham.

Het is vrijdag; ik ging even met een kop thee en een boek op de bank - onder een dekentje..

Nu zijn we net terug van een avondje uit. Lekker gegeten bij Café Magma en daarna een Rock-musical gezien. Hoog geprezen en inderdaad de moeite waard! Lizzi. In het Engels. Over een week speelt ie in Londen en daarna...?

Veertig jaar trouwe dienst

Vandaag was ik naar een receptie-brunch. Een van mijn vriendinnen was veertig jaar in dienst van de gemeente. 
Ik was uitgenodigd omdat ik jaren met haar heb samengewerkt en ook een paar jaar haar "boss" ben geweest.

Daar hoort een cadeau bij; ik kocht een kunstboek en er hoort een speech bij (die van mij was de meest persoonlijke - ik ken haar tenslotte al...negenendertig jaar).

Ik mocht haar én op de foto én op het web zetten.
Gefeliciteerd Lissi!

Wat wijzer geworden.

Ja chef, nu weet je iets meer over die verd...rug en wat er eventueel aan te doen is. Vier opties, waarvan er twee bijna meteen afvielen.
Behandelingen in het Reuma-sanatorium, wat inhoudt dat je iedere week vier tot zes dagen wordt opgenomen. "Dat gaat niet", zei de chef: "dan gaat m'n zaak naar de knoppen". 
Optie twee was het revalidatiecentrum; ook afgekeurd. Zijn spieren zijn namelijk sterk genoeg; er is een lange wachtlijst en trainen met pijn is bijna niet haalbaar.

Nummer drie: opereren. Het is zo dat het middenstuk van de rugwervel op enkele plaatsen te smal is voor de zenuwen. Ze kunnen er dan bij twee wervels een stuk tussenuit halen. Maar misschien/waarschijnlijk moet er dan een stuk staal in en wordt de rug stijf gemaakt. Dat hele proces duurt minstens een maand en het is niet zeker dat het helpt. Zo lang mogelijk uitstellen, vond hij (en de fysiotherapeut ook).
Het laatste, pijnbestrijding is waar hij voor gekozen heeft. Eerst dat proberen, want als de pijn minder is dan kan hij zich weer beter bewegen, wandelen en fietsen mm. Met wel een nieuwe afspraak om over een maand terug te komen om te kijken hoe het gaat.

Ze gaan grondig te werk in het Rugcenter. De fysiotherapeut onderzoekt en test alles, haalt dan de arts erbij; een verpleegster van het reumacenter kon vertellen over de behandeling daar en de chirurg kon ook komen, maar die hebben we maar even laten zitten. Alle expertise bij elkaar! Petje af!.

Nu hebben we weer van die wandelstokken (nordic walking) aangeschaft op aanbeveling van de arts. De paden op zo gauw het kan.

Achterstevoren.

Ik maakte een heerlijke bloemkool-gratin vanavond. Het was lang geleden dat we dat gegeten hadden. Lekker!!











Britt kwam op de koffie en bracht prachtige rozen mee.
Ze bleef heel gezellig een dikke twee uur.
Wij hadden heel wat bij te kletsen.









Ik hield daarom een pauze met het factureren en boekhouden..

Het computerwerk is inmiddels ook klaar.




Vanmorgen eerst naar de tandtechnicus met de chef. Een tand afgebroken. Gelukkig kan hij z'n tanden gewoon achterlaten bij de technicus om ze twee uur later weer op te halen.

Daar-tussen-door nog even de stad in om een cadeau te kopen voor een jubilerende vriendin. Ik kocht een kunstboek; weer eens wat anders.

Genoeg te doen binnen - buiten is het grijze soep!

Ik ga weer een paar dagen naar Nederland..

Ogen openhouden en het internet checken. Wanneer is het goedkoop om (direct) van Billund naar Amsterdam te vliegen?
Jaaa, een midweek! In februari.
De 6. februari kom ik daarom aangevlogen en ik ga de 10. februari weer naar huis. Ik mag weer logeren bij zus en zwager. (jammer dat er geen vlucht van Billund naar Eindhoven is).

De eega heeft het zelf voorgesteld. Eventjes een weekje zonder elkaar is ook fijn. Hij z'n rust en ik mijn familie bezoeken. 
Hij/wij verwacht(en) niet dat er geopereerd wordt aan die rug. En pijn-behandeling, fysiotherapie, training of wat er dinsdag uitkomt zal ook zonder mij wel doorgaan. We worden waarschijnlijk dinsdag een stuk wijzer.

Cultuur

Wij genoten van het ballet gisteren, Caroline en ik. Heerlijk (en niet verwacht) dat mijn kleindochter in cultuur geïnteresseerd is. 
Het Russische staatsballet is een belevenis. Wat een lichaamsbeheersing, wat een synchronie en wat een muzikaliteit. Waar het bij musicals gaat om een drie-eenheid van zang, dans en toneelspel draait het bij ballet eigenlijk alleen om het dansen. Er zit wel een verhaal achter, de muziek van Tsjaikovski is prachtig, het toneelspel daarentegen is meer een bijzaak. Het verhaal wordt gewoon onderbroken als de ballerina bijval oogst en daarvoor naar voren komt en via diverse reverences het publiek bedankt. En geapplaudisseerd werd er!

Afgelopen dinsdag is het koor weer gestart. We hadden campagne gevoerd om wat nieuwe leden te werven en het resultaat: 3 nieuwe gezichten. Niet veel, maar genoeg al hadden we er graag meer gezien. De chef had flyers gedrukt die we op diverse plaatsen hadden neergelegd en ik had het diverse keren op het Facebook gezet. 

Hij kreeg een mand met allemaal lekkers van het Lunakoor met een bedankje (ik wist van niks).

Zijn rug? Tja, met pijnstillers gaat het redelijk overdag. Uit bed komen is moeilijk, opstaan na lang te hebben gezeten ook. We werken dus maar rustig iedere dag in de werkplaats. Niks doen is funest. Raam-folie en dergelijke hebben we van de website geschrapt. Daar moeten firma's met jongere mensen zich maar aan wagen. Gelukkig hebben we genoeg te doen met het maken van etiketten, stickers en plakkaten....geen nood aan de man. En daarvoor hoeven we maar vijf stappen buiten de deur te doen.

Vandaag was het hier een komen en gaan van mensen. Bekenden, zakenrelaties en tot slot Casper met een konijn dat begraven moest worden. Het beestje had een hersenbloeding gehad en een troeteldier mag hier in de tuin liggen, tussen de struiken.

Morgen moet ik zelf naar een begrafenis. De eerste van mijn allereerste collega's hier in dit land. Hij was al langer ziek, kanker; 71 jaar oud. Ik kan me zijn veertigste verjaardag nog zo goed herinneren; wat een feest! De tijd, de tijd...