Bergen via Gudvangen - Flåm naar Geilo.

Oh wat was dit een mooie en interessante dag!

Met de bus door een schitterend landschap.

En dan gaan we varen op de Aurlandsfjord .

Hier voeren we  een paar uur door hele diepe fjorden met hoge fjelle aan weerszijden. Zo had ik me dat voorgesteld toen ik de reis boekte!!

Het is maar net zoals het licht valt. Of de zon schijnt. Of we in de schaduw varen...of...

Ziedaar, ook cruiseschepen varen hier. Het is diep genoeg!

Zo'n cruiseschip vult wel veel in de relatief kleine haven in Flåm.

Vanaf hier gaan we verder met de Flåmsbaan, die ons 865 meter hoger brengt.
Dat duurt een uurtje.

De Noorse boerderijen zijn met etages gebouwd. Het veevoer gaat er op de bovenste verdieping in en valt naar beneden naar de koeien, die op hun beurt weer de mest naar de onderste verdieping sturen.

 Onderweg is er tijd voor een fotopauze.

Wel oppassen voor verleidelijk zingende nimfen, anders kom je hier nooit meer weg.

En inderdaad, er dook een zingende en dansende schoonheid op naast de waterval.

We deelden de wagon met een groep Nederlanders.

Er is maar een plek waar twee treinen elkaar kunnen passeren. De ene moet dus wachten tot de andere voorbij is.

We hadden even tijd voor een koffiepauze in het stationsrestaurantje in Myrdal. 
Je kunt Myrdal alleen bereiken met de
trein of via wandelpaden.

We reizen verder met de beroemde Bergenbaan. Een treinreis van twee uur door vele tunnels en heel hoog. Boven de boomgrens. 
Door het scenarische Hardangervidda nationaalpark.

Je kunt eten bestellen in de trein. 

Er staat bij aangegeven waarvoor je moet oppassen als je ergens allergisch voor bent!

Bij Thaikylling (kip) staat bijvoorbeeld dat et gluten, vis, soja en sesam in zit.

 Het station in Finse, 1200 meter hoog.

Eindpunt Geilo.
Bardola Høyfjellshotel.

Hier het uitzicht van onze hotelkamer.
En Geilo spreken ze uit als: juist - jeilo.

Bergen, de Noorse stad.

Om half een 's middags verlieten we de boot en reden een rondje door de stad.  Om een beetje een overzicht over de stad te krijgen zette de bus ons af bij de Fløjbane. 

Die brengt je naar een hooggelegen plateau alwaar je een prachtig uitzicht hebt op de stad. Bergen ligt op zeven fjelde /bergen. 
Er wonen ongeveer 280.000 mensen.

 Het regent 300 dagen per jaar in Bergen. Vandaag gelukkig niet

Noorwegen is een uitgestrekt land. 

Vanaf Bergen is het iets meer dan 1500 kilometer naar de Noordkaap.

Op het hoogplateau ligt ook een restaurant en een Pølsebod/een tentje waar je versnaperingen kunt kopen. De chef ging kijken. 84 Nkr. voor een Heineken (8,50 Euro).

 De bus kwam ons halen 

We konden snel onze bagage afleveren in het hotel Hordaheimen en kregen de sleutel van de kamer. Het hotel ligt midden in de stad.

We werden hierna afgezet vooraan Bryggen. 

Bryggen staat op de Unescolijst; 

het is een van de wereld-cultuur-erfenissen.

Verwoest door een enorme brand in 1955 (beschreven in de trilogie) maar heropgebouwd in oude stijl. Vroeger waren het pakhuizen en maritieme bedrijven, nu wonen er voornamelijk  kunstenaars.

Alle gebouwen zijn van hout.
Dat zijn bijna alle huizen in Noorwegen overigens.

Na de gezamenlijke uitleg en rondleiding was de rest van de middag "voor ons zelf".

Zie hier een saloon. De Noren drinken weinig of geen alcohol in de café's. De meesten drinken koffie, thee of chocomel.

Je kunt er ook een biertje of een glas wijn kopen, maar dat is niet voor niks. Ze vragen rustig 10 Euro voor een glas wijn.

De beroemde vismarkt waar je heel veel verschillende vissoorten kunt kopen.

 Ook vruchtensappen, fruit en tomaten.

Sailors monument in de winkelstraat.

 Het schoolschip.

Een lekker diner (de soep was wat waterig, maar allé) en als laatste het uitzicht vanuit onze hotelkamer.

Alles hout!

Waar een boek al niet goed voor is..

Ik las de dikke trilogie van Gunnar Staalesen en daarna las ik zijn detectives. Die spelen zich af in Bergen in Noorwegen. Ze vertellen over de fjelden/de rotsen en bergen, over de stad van vroeger tot nu, over het klimaat en de mensen.
Ik las de boeken van Jan Guillou, te beginnen met "Brobyggerne", de bruggenbouwers, die vertelt over het aanleggen van de fantastische spoorlijn naar Oslo die door vele tunnels en over het barse hoogland gaat.

Gunnar Staalesen naast het
standbeeld van "zijn" detective.

En ik was niet de enige. Vooral de boeken van Jan Guillou bleken erg bekend. Op de boot sprak ik onder andere met een Bergenser die me vertelde dat de boeken,  de detectives van Staalesen zo beroemd zijn in Noorwegen dat ze zelfs verfilmd worden én er is een standbeeld van de detective Varg Veum.

Kijk, dat alles wilde ik zó graag zien dat ik voor ons tweetjes een reisje boekte naar Norges Vestland/het zuidwesten van Noorwegen; met een bootreis aan het begin.
Norge, noemen de Scandinaviërs het; je spreekt het uit als norje, de Noren spreken de g uit als j.

Omdat foto's vaak meer zeggen dan geschreven tekst kun je hier even meekijken:

Op reis met vele grijze hoofden

De haven in Hirtshals in de kop van Jutland.
We varen met de Fjordlines. Vertrek 20.00 uur; aankomst in Bergen 12.30 de volgende dag.

Een fijne kajuit; met uitzicht!!

Drinks, een orkestje en dans aan boord.

De zon gaat bijna onder, 11 uur 's avonds.

Goedemorgen, we naderen Stavanger.
We werden wakker doordat de luidsprekers dit aankondigden.
Half zeven in de ochtend.

Stavanger, dé oliestad!
De Noren zijn rijk; de olievondsten hebben hen rijk gemaakt.
Iedere Noor, van baby tot oudje is goed voor meer dan een miljard Noorse Kronen.
De Noorse kroon is 20% minder waard dan de Deense; 
het minsteloon ligt hoog; de prijzen zijn hoog!

Hier gaan een aantal mensen van boord.
Die werken vast en zeker in de offshore industrie.

We varen weer, nu voorbij Haugesund.

Er was een overdadig en fantastische ontbijt-buffet aan boord. Voor ieder wat wils.
Gewoonweg overheerlijk!

Door skærgården /de archipel.

En daar ligt Bergen!

Sissel Kyrkjebø is geboren in Bergen. Bij het binnenvaren in de haven klonk het lied "Vestland Vestland" uit alle luidsprekers.

Even wat van hier...

Veranderlijk weer op Hemelvaartsdag.

Open by night in de stad de laatste dag in mei. Lekker lang licht. Hier een van de panden in het centrum.

De ramen zijn gewassen!

De groentetuin.

Kruiden

En tomaatplanten in de kas.

Frittata - gemakkelijk en snel.

Dit keer geen echt Deens recept, maar een Italiaanse variant van de Deense æggekage.

Een frittata recept:

Benodigdheden: - zo ongeveer dan. Misschien ligt er wat anders in de koelkast wat je goed hiervoor kunt gebruiken.

250 g. spinazie (je kunt ook bevroren spinazie nemen)
125 g. mozzarella
50 g. worst. Italiaans, Spaans of gewoon wat rookworst. (Je kunt de worst weglaten als je een vegetarische frittata wilt)
4 eieren
0,5 dl melk
2 eetlepels olijfolie (of plantaardige olie)
en half bosje bieslook
zout, peper en nootmuskaat.

Als je het in de oven maakt dan zet je de oven op 200 graden. Je kunt hem ook in de koekenpan - op zacht vuur - maken.

Snij de spinazie fijn.
Snij de mozzarella in kleine stukjes
Snij de worst in schijfjes
Klop de melk en de eieren goed onder elkaar
Voeg de spinazie, mozzarella, worst, nootmuskaat, zout en peper toe.
Verwarm de olie in de pan - die evt. in de oven kan - en giet de eier-massa hierin.
Laat het geheel een paar minuten stollen tot de onderkant "vast" is.
Zet de pan in de oven en laat het geheel 10 - 12 minuten bakken.
Of zachtjes bakken op het fornuis.

Op het laatst wat bieslook erover strooien.

Lekker met grof brood erbij.

Syngepiger

Syngepiger = Zangmeisjes.

De eerste "syngepiger" waren te horen en vooral te zien op Bakkens Hvile, het oude zangpaviljoen op Dyrehavsbakken in Klampenburg (nabij Kopenhagen) dat opende in 1877!! Het paviljoen ziet er van buiten nog bijna net zo uit als vroeger; een soort kermistent. Heel beroemd in dit land. Iedereen is er wel eens geweest; prinsen en prinsessen, toneelspelers, filmsterren en een hoop hele gewone mensen. Het is niet duur! Maar men verwacht wel dat je op het einde rozen koopt van de "meisjes" en het geld in hun kousenband stopt (briefjes dus; munten gooi je op de scene).

De liedjes waren en zijn romantisch, actueel en vooral pikant.

Preutsheid hoort nu eenmaal niet bij de Deense mentaliteit.

In de loop der jaren zijn er overal in het land "syngepiger" opgedoken. Je kunt ze engageren voor een feestje en ze geven ook af en toe een show voor het publiek.

Wij gingen gisterenavond naar het Tøjhus, waar twee bekenden van ons  hun 25 jarig jubileum als "syngepiger" vierden.

Gerechtshof

Twee bewapende politieagenten op een stoel achter me. Een advocaat, een officier van justitie , de rechter, de aangeklaagde en ik als tolk. De verdachten waarvoor ik tot nu toe getolkt heb zijn overwegend sympathieke mensen. Ik heb geen oordeel over het wel of niet hebben begaan van de misdaad, maar probeer zo goed mogelijk te tolken.
Ik heb wel medelijden met ze. Het is echt een ellende om in dit systeem terecht te komen. De woorden en de uitspraak van de rechter komen hard aan. Ik krijg een handtekening op de bestellingsnota en dan zie ik ze nooit meer. Maar ik denk er wel aan......

Vandaag was het tolken in Sønderborg en dat is een aardig eindje rijden. Gelukkig is er hier niet zoveel verkeer, dus je kunt lekker opschieten. De chef nam een vrije dag en reed mee. 

Als je langs de groene weiden en akkers rijdt dan valt het op dat de grond tot in de uiterste hoeken gecultiveerd is. Er is weinig plaats voor de gele brem, de bermbloemen- en planten en wat er vroeger al meer groeide. Insecten zien we haast ook niet meer; die zijn al aan het uitsterven.

Hebt U ook gestemd voor het Europese Parlement? Groen gestemd misschien? Een stem voor het milieu; voor de natuur voor mens en dier. Ik hoop het zo voor de bloemen en bijen!

Een fanatieke milieu-activiste ben ik niet. Daar zagen we vanavond een film over; een film in het bioscoop-pakket.
"Vrouw op oorlogspad". Een film uit IJsland, die de hoofdprijs won op het filmfestival in Cannes. Haar fanatisme maakt meer kapot dan goed is, maar het thema is oké.

(PS, de chef viel af en toe in slaap; sssst)