De verwen-dag.

Om kwart over tien stapte ik in de trein en een half uurtje later werd ik afgehaald door de lieve zoon.

We wandelden op ons gemak naar Restaurant Olivia, waar we van een heerlijke brunch genoten. "Fynsk Forår"-bier in de glazen en maar praten... ....Oh zo gezellig!

We zaten er meer dan een uur; koffie na, en toen slenterden we wat door de gezellige binnenstad van Odense. 

We keken in wat winkeltjes en boetiekjes en hier vond ik een leuk jurkje in een vintage zaakje. Echt zo'n jurkje uit mijn jeugd !

Ik kreeg het zomaar cadeau!

En ook nog eens van 80 % katoen. Want wat zagen we veel van de "wondertextiel uit de jaren zeventig". "Terylenen". Wassen, drogen en je  hoeft het nooit te strijken. 100% synthetisch ;-)

Natuurlijk waren we daarna te vinden in de grote boekhandel. Wij lezen veel, de kinders en ik. De chef niet; die leest heel af en toe een gebruiksaanwijzing; that's it!

Hier bij Arnold Busck kun je boeken ruilen.

Gratis en voor niks. In iedere geval die boeken met een groen stickertje. 

Na het winkelen kwam mijn schoondochter mij afhalen en we belandden bij een massagekliniek. 

Hier werd ik drie kwartier "onder handen genomen" en alle mijn euveltjes zijn verdwenen.

Of het nog niet genoeg was reden we naar de zus van Ivona voor een volledige pedicure mét "Gin &Tonic".

En op het laatst naar hun huis, waar een weer een paar drinks klaar stonden. Inmiddels was Jørgen ook gearriveerd en kregen we heerlijk eten.

Om half tien 's avonds reden we naar huis met als "toegift" nog een bos rozen!

Het kon niet mooier.

Wat heerlijk om zo verwend te worden.

Philips verjaardag met verrassingen.

Op de uitnodiging stond dat we om twee uur 's middags Bij Brandts Klædefabrik in Odense moesten zijn...en dat waren we natuurlijk.

Daar was een kindertentoonstelling met de naam: "een stad in een stad". Als je binnenkwam liep je door kleine smalle straatjes en gangetjes, trappetjes op en af, langs allemaal verschillende huisjes.

Je komt voorbij het huisje waar Ida schoenen verzamelt, die je mag passen, langs het theater (een poppenkast waar je zelf voor de voorstelling zorgt), langs het huisje van Carl die met treinen speelt, de winkel waar alles gewogen kan worden, een heel klein kamertje met twee stapelbedden van vier hoog, een muziekkamer, een huisje waar je Frans kunt leren, een grote tent voor de reizigers naar "ergens", en nog véél meer.

Leuk voor kinderen én voor grote mensen.

Er was natuurlijk ook een foto-studio...

De jarige in het midden! ( met die gestreepte sokken)

En toen naar huis waar we koffie en limonade kregen en daarna een heerlijk buffet. De jarige wilde graag vlees (dat eten zij ook niet zo vaak) dus was er "pulled pork" en gestoofd rundvlees. En wel vijf verschillende salades + burgerbollen.

Toen was er taart - oh nee, toch niet.

Eerste een paar rondjes Bingo spelen; mét prijzen!

Wat was dat gezellig.

Ja, toen kwam de taart!

Heerlijk om zo tien te worden!

Half om half.

Ik ging nog snel even naar de grote supermarkt om 4 bakjes "half om half" te kopen. Half varkensvlees en half groente! We hadden een bakje gekocht - om het te proberen...en... het was lekker.

De chef maakte het eten vandaag; gevulde paprika's. 

Dat paste precies bij het "vlees".

Nu heb ik de diepvries weer gevuld (want er ligt ook nog vis en kip en millioenbouf en restjes wild. En groente!).

Eerst opeten!!!

We eten tegenwoordig véél minder vlees dan vroeger. Ik ben nooit zo'n grote vleeseter geweest en de chef vindt het ook geen probleem als er vleesvrije dagen zijn.

Maar ja, zo af en toe een gehaktballetje, "boller i karry", spaghetti bolognese of zo; voor de broodnodige variatie.

Nietwaar!?!

Vandaag scheen de zon zowaar een paar uur achter elkaar. 

Het was heerlijk buiten.

Want wat hebben we een regen gehad. Het mag de rest van het jaar droog blijven, maar dat zal er wel niet inzitten.

Helaas.......

Ik zie nooit de eindjes...

Ik houd van Bech op de tv. Van Barnaby, Frost, Maria Lang, Shetland, Vera, Foyles War, Wallander, Morse, ja zelfs van Taggart.

En van vele andere....

De ellende is dat ze pas om half elf 's avonds op tv komen.

Ik ga er voor zitten; pak m'n breiwerk en...juist! Halverwege dut ik weg! Wie heeft het nu gedaan? Hoe is het complot ontrafeld? Ik zou het niet weten. Oh ja, ik weet best dat ik de aflevering kan opnemen, of terugkijken of zelfs kopen, maar dat doe ik niet. Geen tijd overdag, geen zin in een "krimi", vergeten...

Nu worden deze series herhaaldelijk opnieuw uitgezonden (ik denk dat veel van de acteurs allang met pensioen zijn) en op deze manier is het elke keer weer raak: hé, die heb ik al eerder gezien.

Nu kan ik er eindelijk achter komen wie de dader is. Mooi niet! Ik ben weer in slaap gevallen. Zucht.

Volle vrijdag.

"Ik heb een vreselijke hekel aan vrijdagen" zuchtte de chef en ik moest hem vandaag gelijk geven. 

Vrijdags bellen veel van onze klanten. Kan dit nog even, kan dat nog even; wanneer is het klaar?; wat gaat zoiets kosten en ga zo maar door. Een vrijdag net voor de herfstvakantie is dubbel heftig. Iedereen wil zijn bureau hebben opgeruimd en zich ervan verzekeren dat de orders bij ons liggen!

Vandaag kwam de loodgieter ( een goede kennis van ons) en hij kon vaststellen dat er op de bovenverdieping een nieuw raam moet komen. De kozijnen zijn verrot en dat kan niet gemaakt worden, dat moet vervangen worden!  Het raam ligt op de noordkant, is vijftig jaar oud en heeft talloze regen- en stormseizoenen doorstaan. 

Het hout is gewoon "op".

De loodgieter belde de timmerman en over een veertien dagen - als het droog is - wordt er een nieuw raam geplaatst. 

Jan de loodgieter bleef een kopje koffie drinken (met Nederlandse gemberkoek van de ALDI). Michael, de tuinhulp kwam op hetzelfde tijdstip en kreeg ook koffie met koek. 

De buurvrouw wipte binnen. Wij tweetjes gingen maar aan de huiskamertafel zitten koffieleuten met koek en chocolaatjes ;-)

Daarna was er gewoonweg een hoop werk te verrichten. Rollen, knippen, foliëren, stapelen; er kwamen weer een paar klanten; er werd een koelwagen neergezet die van reclame moet worden voorzien; er waren veel telefoontjes en mails; de "slismachine" vertoonde kuren en moest gemaakt worden en

in de namiddag schreef ik factura...

Nu is die volle vrijdag aan z'n eindje gekomen.

Pffffft..

Het is overigens wel een gezellige week geweest!

Woensdagavond kwamen dochter en kleinkinderen op het eten en Caroline kwam wat vroeger om te helpen met koken.

Carl had z'n marmotje bij, zodat het beestje niet alleen thuis hoefde te zijn ;-)

De foto's spreken voor zichzelf:

Laat eens zien hoe het moet, mor (= mama)?

Morfar leerde de jongens goocheltrucjes met elastiekjes.

Het marmotje mocht op tafel nadat we gegeten hadden...

...en snoepte van het overgebleven ijs. 

(thuisgekomen moest ze in bad omdat ze helemaal plakte van het ijs)

Kijk, Casper heeft het trucje door!

Carl maakte een masker.

Het was een heel gezellige avond.

Oh ja, heb je Downton Abbey al gezien.

Zo'n female feelgood film?

Die zag ik gisteren, met dochterlief.

De film breidde echte een punt aan de gelijknamige serie.

Tja, als de Britten echt denken dat ze naar die tijd terug kunnen met Brexit. No way! 

Blij van.

Goh, daar wordt een mens toch wel blij van.

Al die lieve sms'jes, telefoontjes, berichtjes en bloemen op mijn verjaardag. 

Zomaar een bezoekje, het koor dat "in de gloria" zong (de Deense versie)..

De kinders op zondag met een verrassingscadeau voor de 19 oktober (ben heel benieuwd wat het inhoudt) en vanavond eten met de kleinkinderen (en hun moeder).

Het weer keek ook om de hoek met een zonnetje.

Dat mocht ook wel want het had de nacht ervoor zoveel geregend dat er een plas water in de keuken stond. Meteen een timmerman gebeld die constateerde dat het aan een lek bij het bovenraam lag. De loden kant is niet (meer) waterdicht. Nu wachten we op de loodgieter.

Wat ben ik blij dat wij nog steeds onze oude meubelmakers-keuken hebben. De kasten en deurtjes zijn van (echt)hout en raken niet ontzet als er waterschade is. Het is dan wel geen luxe keuken; geen moderne keuken maar hij voldoet prima. Het kastje boven het aanrecht hoort niet bij de oude keuken en ik zie heel goed dat dit echt niet zo lang mee zal gaan als die oude kasten. 

Ja, zo werd ik weer een jaartje ouder.

We werken gewoon door...

Leuke opdrachten saaie werkjes en nodige reparatie in en rondom het huis . De chef maakte een nieuwe poort (ik ben dan die van "hou eens even vast Mamalou- wie dat nog kent); we zetten folie op ruiten van 17 nieuwe woningen in Odense; we decoreerden een frietkraam, die hier pølsevogn heet (ik liet verstek gaan want ik had immers verjaardagsvisite) en verder het gewone foliewerk.

En als ik er even tussenuit kan knijpen dan wandel ik de herfst tegemoet.

Een keuvelblogje

We hebben net wat boodschappen gedaan voor zondag. Dan vier ik mijn verjaardag en dan komen de kinders plus + plus. 

En dan moet er toch wat lekkers op tafel komen. 

Het is de hele dag droog geweest; wel somber en koud, maar er hangen regenbuien in de lucht.

Hier bij de Lidl was het rustig, bij Føtex was het enorm druk en lawaaierig. Maar daar waren de eieren en de kaas die we lekker vinden op. Tja, dan naar de volgende super. "Onze" Lidl was niet al te netjes. Rommelig en papier op de grond plus karretjes vol reclame en bonnetjes. Ik koop daar alleen iets dat in een doosje of een potje zit! Misschien was het daarom zo rustig....

Vanmorgen reed ik even langs de winkel van het Rode Kruis om te kijken of ze een houten bord of platte schaal hadden. Daar ben ik al wat langer naar op zoek, voor op de salontafel. Ik wil er niet te veel aan uitgeven; het is maar voor de sier.

Geen enkel ding van hout te bekennen. Wel een boek voor de beginnende pianospeler (ik moet er toch eens echt aan beginnen) en een lekkere warme wollen muts voor als het kouder wordt op de kop getikt.

Dit weekend wordt er vorst voorspeld! Nee, niet hier aan de kust, meer in het binnenland, maar toch!

We hebben ons olijfboompje en de pot met thijm in de kas gezet.

Daar staan ook de pellets voor de kachel. 

Vorig weekend hebben we de tomaten en komkommers opgeruimd en de druiven geknipt.

Nu kunnen we weer naar de stort want Michael is geweest en is begonnen met de appelboom te snoeien.

Daar moet nog meer af!

Oh wat ben ik blij met Michael. Hij knipt en snoeit hier in het najaar dat het een lieve lust is.

Een lust voor het oog in ieder geval.

De "heg" (voornamelijk klimop) is nog nooit zo kaarsrecht geweest.

Hij én de chef houden van strakke lijnen; van mij mag het allemaal best wat rommeliger.

Ik heb mijn breiwerk weer opgepakt.

Een vest waar ik een paar maanden geleden al aan begon. Het moest een kort vestje worden maar het bestond uit een voor-en-achterpand en een rug, die ik elk voor zich breide. Oeps, het achterpand werd iets te lang. Nou ja, brei ik het voorpand toch ook wat langer. Hé, nou is het rechterpand langer dan het linkerpand; een paar naaldjes meer. En zo ging het door. Nu is het vest zeker tien centimeter langer dan gepland!

Misschien best wel fijn, denk je niet?

(als ik maar genoeg wol heb voor de mouwen...)

Ik wilde macarons bakken. Eens kijken of het me zou lukken. Bij de eerste portie was ik vergeten het meel bij de eiwitten te doen. Dat werden heerlijke schuimpjes :-)

De tweede portie, met meel en poedersuiker heb ik niet lang genoeg gebakken; die gingen de vuilnisbak in.

Macrons, nou nee. Niet mijn ding.

Tja, verder is het hier "as usual".

Morgenavond ga ik naar een gezellig samenzijn met oude vrienden.

Altijd leuk.

Fijn weekend.