November rain

November Rain

Guns N' Roses

When I look into your eyes

I can see a love restrained

But darlin' when I hold you

Don't you know I feel the same

Nothin' lasts forever

And we both know hearts can change

And it's hard to hold a candle

In the cold November rain

Ik houd van dit lied.

November regen.

Het is vandaag droog na dagen vol met regen, regen en nog eens regen. Het grondwater staat een meter hoger dan tien jaar geleden! Aan watertekort voorlopig geen gebrek hier.

Het is koud. Noordenwind en hooguit 5 graden.

De kachel gaat aan als we klaar zijn met het werk.

Het is donker.

Ik moest gisteren even naar het gemeentehuis om te laten zien dat ik nog steeds in leven ben. Ik krijg een 

ietsiepietsie AOW uit NL. (die netjes van mijn AOW in DK. wordt afgetrokken). Maar wie de kleintjes niet eert....

 En ik denk maar bij mezelf: ook aan 

november komt (ooit) een eind!

Zo warm van binnen.

Het wordt al zo vroeg donker en dat geeft een slechte foto-belichting.

Maar daar geef ik niks om want mijn hart is vol van dankbaarheid.

De chef, de zoon, de kinderen (ikzelf) helpen dochterlief met het klaarmaken van het nieuwe huis.

Gewoon...omdat het familie is. Omdat het bloed kruipt waar het niet kan gaan.

Ondanks; dankzij..

Gewoon.

Bewegend ;-)

Cykel / Foto geleend van Moteefe. 

Het leven is als een fiets.

Je moet in beweging blijven om je evenwicht te bewaren.

Wij blijven in elk geval "in beweging"...

Het gewone werk, het huis van dochter en , het leuke, de laatste verjaardag van het jaar.

Zoon"tje" werd 42 en dat werd vandaag gevierd.

Met een heerlijk brunch.

Mijn schoonmoeder zei steevast: "Als Jeff jarig is geweest dan begint de kersttijd".

En zo is het maar net!

Sinterklaas hebben we hier niet dus alle winkels verdrinken al in alles wat met kerstmis te maken heeft.

Ach, ik vind het best gezellig in deze echt sombere, regenachtige en donkere dagen.

Net als Halloween.

(hier komen er verklede kinderen langs de deur om snoep te vragen/krijgen)

Why not.

(Bij)geloof is er altijd geweest.

Allerheiligen, Allerzielen...

Op Allerzielen ging ik met mijn oma wel tien keer de kerk in en uit; een gebedje opzeggen als je de kerk bezocht betekende een aflaat voor een geliefd persoon in het vagevuur.

Het feest van de doden.

Dat we ze niet vergeten.....

We'll meet again..

Puzzelen

Mijn puzzel is af.

Eindelijk, zul je zeggen, maar omdat de eettafel leeg moest verhuisde de puzzel naar boven.

Daar lag t'ie maar te liggen....

Elke keer als ik op het voorkamertje kwam legde ik een paar stukjes.

Dat schiet dus niet zo hard op, maar nu is t'ie af!

Best wel een moeilijke, want je moet raden wat de kapitein ziet.

Ja, hij daar, in het midden!

Nou, hij ziet dit:

Ventilatie

Bij ons moeder stond er altijd een raam open. 
Of meerdere ramen. 
Zij wist namelijk dat ventilatie belangrijk was.

Op de wc beneden in het halletje kon je soms je billen bevriezen, zo koud kon het zijn.

Gisteren kwam de "boor-man" om ventilatiekanalen te boren in dochters huis. Daar had de vorige eigenaar de muren geïsoleerd door er rockwol en platen voor te timmeren, zodat al het vocht "fijn" kon worden vastgehouden. 
Dat roept om schimmel! 
De hele zaak is nu gesloopt, de muren zijn opnieuw bestreken en in alle ruimtes zitten er ventilatie-kanalen. 
Het is al net of je in een nieuwbouwhuis komt.

Soep in veelvoud.

Je hebt soep-eters of.... tja..mensen die pech hebben :-)

Zoonlief ging met zijn vrouw, haar zus, diens man, en twee bekenden naar de volprezen musical "De klokkenluider van de Notre Dame" in Fredericia Theater.

Naar de middagvoorstelling van drie uur.

Dus bedacht ik om de hele reutemeteut na afloop te trakteren op soep. Zoon's schoonfamilie hebben hun wortels in Bosnië en dat volkje houdt van soep, net als de Nederlanders.

En zo maakte ik een "Oma-soep" en een tomatensoep.

Grote pannen kwamen er aan te pas, want ik wist niet of het hard werkende volkje bij Sandra ook wilde aanschuiven.

Carl wilde graag eerder komen om met Philip samen te zijn en hij en ik bakten broodjes voor bij de soep.

Er is een flinke portie soep op, maar ik heb nog twee bakken in de diepvries. Komt altijd van pas!

Omdat ik alleen was met de twee jongens en de ene regenbui de andere afloste gingen we naar Dino's speelland.

Hier twee bezwete jochies, die bij thuiskomst nog heel even een spelletje konden doen.

Het is overigens een werk-weekend geweest

We komen er wel!

Hola, ik zal eens naar mijn camera-instelling kijken; de foto's zijn onscherp. Kan natuurlijk ook best aan mij liggen :((

Als zand door m'n vingers.

Zo glijden de dagen voorbij, als zand door m'n vingers.

Voor ik er weet van heb is het alweer vrijdag; een weekend met een extra uurtje vanwege het terugzetten van de klok.

Ik denk dat ik het heerlijk ga vinden; een uurtje later opstaan 

's morgens. Het is ook zo donker.

Wind of geen wind, that's the question. Het waait bijna niet en dat doet het normaal wel hier bij ons. Als het waait dan schuiven de donkere regenwolken uit elkaar. Maar de wind verschuilt zich en de wolken blijven hangen,

snik.

Gisterenavond was ik uitgenodigd bij buurvrouw Ruth, die gastvrouw van een sieraden-party was.

Of ik misschien iemand mee kon brengen, want er kwamen niet veel mensen. Ik schreef twee vriendinnen die allebei graag mee wilden. Kijk, dat streelt mijn hart; dat ze graag mee wilden. Leuk toch. Of we wat kochten, ja...zucht...natuurlijk.

Een vrouw zwicht bij zoveel leuks.

Vanmorgen schreef ik de notulen van de algemene vergadering van het Lunakoor, die we dinsdagavond hielden. Ik ben de secretaresse niet, maar die was op reis en iemand moet het doen. Vier velletjes!

En verder hebben we een paar dagen gewerkt in dochters huis, want dat moet ook bewoonbaar worden gemaakt.

En zo, ja zo glijden de dagen door m'n vingers.

C'est la vie...