Mayonaise en meer.

Zelf mayonaise maken is een fluitje van een cent. En tóch schiet het er vaak bij in. Zoveel mayonaise gebruiken we immers ook niet (een reden meer om het zelf te maken).

Waarom nu dit? Omdat mijn broer whattsappte om te vragen hoe je toch weer die remoulade kon maken. Kijk, dan neem je twee eetlepels mayonaise en daar roer je een of twee theelepeltjes heel fijn gehakte piccalilly onder door. Ét voila!
Fijngehakte piccalilly kun je hier kopen; maar je kunt gewone piccalilly ook fijnhakken.

Remoulade?! Heerlijk bij gebakken vis!

Eigenlijk zou ik op dit moment in de keuken moeten staan om te kokkerellen, maar onze gasten zijn ziek en hebben afgebeld. Het kan gebeuren, vooral in de winter. De chef besloot spontaan dat we lekker uit eten gaan. Nice!

De aard van het beestje.

Ik zag net een YouTube filmpje van twee lokale jongens die als opdracht (van een serieuze filmschool) een 3D filmpje moesten maken. Dat filmpje kan ik nu nou helaas niet meer vinden maar ik dacht nog: " leuk, een filmpje van het standbeeld van de dappere landsoldaat die levend wordt".

Ik dacht zoiets van een aartsvader die zich over de kinderen boog; die bloemen uit de perkjes plukte of jubelend door de straten trok, maar niks daarvan. De levende landsoldaat steeg inderdaad van zijn voetstuk af maar in plaats van een vriendelijke man zagen we een strijdbare krijger die er met zijn zwaard en sabel op los sloeg. Banken, bloemen en vlaggenstokken moesten eraan geloven.

Tja, toen dacht ik al: JONGENS!

In mijn naïeve ijver als jonge moeder kocht ik nooit (en ik hield het ook de eega voor ogen) een speelgoedpistool, geweer en meer van dat soort voor onze zoon.

Met het gevolg dat hij, toen we een keer op vakantie waren en het knaapje een vakantiecentje van oma en opa had gekregen, niets liever wilde dan een speelgoedgeweer kopen....

Gelukkig is hij toch een vreedzame man geworden.

Maar....hij speelt graag playstation met zijn eigen zoon. En wat dacht je? Natuurlijk, achtervolgingen, schieten, ploffen, er-op-slaan en weet ik wat al meer.

Het zit hem dus toch in de aard van het beestje!

Een jarige en een paar kiekjes

Hoera voor onze jarige dochter!

Ik maakte geen foto; dit is er eentje van een paar maanden geleden.

We kwamen terug van ons weekendje Kollund Strand.

Het regende dat het goot toen we erheen reden, de zaterdag was het mooi droog maar vandaag viel het weer met bakken uit de hemel.

We deden niet veel.

Relaxen!

Twee keer uit eten.

En wat rondslenteren in de stad want aan zee en in het bos was het veel te nat en drassig.

Lekker rustig.

Zonsopgang

en zonsondergang. De Flensborg fjord op de achtergrond.

een gezellig huisje met 8 slaapplaatsen!

wij sliepen gezellig in de alkoof - een moderne vorm voor bedstee.

En vanmiddag toen we weer thuis waren koffie/thee met gebak bij Sandra!

Wat wil ik nog veel boeken lezen..

Eerst schreef ik "wat MOET ik nog veel boeken lezen". maar toen realiseerde ik mij dat ik niks MOET maar gewoon graag WIL. Dat komt omdat ik overal recensies lees die lokken!! Vooralsnog liggen er zeker drie pareltjes op mij te wachten.
Maar eerst houden de chef een ik een korte weekendvakantie in een huisje aan de Flensburger fjord. Het regende pijpenstelen toen we hier naar toe reden; morgen zou het droog blijven. Het is hier stil. Heel stil. We kijken uit op de fjord. Ik heb een tafeltje besproken bij een visrestaurantje in Flensburg. Flensburg ligt hier om de hoek. We gingen "even" wat briketten halen voor het houtkacheltje hier. In Duitsland, want hier was niks te krijgen. Meteen maar brood en melk gekocht voor morgenvroeg. Gek eigenlijk. De fjord is aan beide kanten even mooi, maar de meeste restaurants liggen aan de Duitse zijde. Waarom oh waarom, ik zou het echt niet weten. Hetzelfde geldt als je naar de waddeneilanden kijkt. Het Duitse eiland Silt is een grote toeristmagneet. Je bent daar een kapitaal kwijt als je er een huisje wilt huren. Je kunt gewoon met de veerboot van Silt (Sylt) naar het Deense eiland Rømø varen, waar nog steeds maar weinig toeristen komen. Merkwaardig toch.
Enfin, wij vermaken ons hier wel. Een van mijn boeken ligt in elk geval hier op tafel.

Er komt nog wel een fotootje ....na het weekend.

Kracht.

Vedvarende energi heet het hier. Letterlijk vertaald: hernieuwbare

of eeuwigdurende energie. Hiermee wordt wind-water- en zonnenenergie bedoeld. Energie die "gratis" is en niet vervuilend.

De helft van alle energie die hier ter land gebruikt wordt komt nu van de windmolens, de zonnepanelen en andere elementen in de natuur. Toch best iets om trots op te zijn vind ik.

Ik moet er wel bij schrijven dat de wind het meeste kapitaal heeft ingeleverd; de zon heeft het afgelopen  jaar heul veul snipperdagen genomen.

Het oude Europa

Zo rond hun tiende, op die leeftijd is de Europapuzzel een succes.

Al zó vaak gelegd en nog geen stukje kwijt!

Het oude Europa - met het ijzeren gordijn.

Toen de Balkanlanden nog allemaal Joegoslavië heetten; USSR de helft van de puzzel in beslag nam, Estland, Letland en Litouwen geen zelfstandige staten waren, Duitsland nog een DDR kende en Tsjechië en Slowakije een natie waren.

Dat geeft naast het puzzelen een hoop te vertellen!

De koekjes bracht hij mee. Zelf gebakken samen met de andere oma. 

Zuurkool en zo.

Ik kocht een blik zuurkool bij de supermarkt MENU. Een beetje een luxe supermarkt, waar zoveel lekkers ligt dat ik er maar sporadisch kom. Maar ik had fazantjes gescoord bij de SPAR.

Voor nog geen 2 euro per stuk. En bij fazant is zuurkool zóó lekker... Maar zuurkool kun je hier bijna nergens kopen!

Gevonden dus, bij MENU.

Helaas geen Nederlandse - gewone - zuurkool maar de Duitse variant met wijn. Het smaakte heerlijk. De chef lust geen zuurkool, dus ik heb voor minstens een week genoeg.