Als je me moet hebben? Ik ben in de tuin!

Zomer = in de tuin werken.

 Een van de vijf groente en fruit perken.

Kijk eens hoe netjes ik al het onkruid verwijderd heb van de grintpaden.

Wateren in de kas waar tomaten en komkommers groeien.

Tja, onze tuinhulp komt niet meer. Helaas of? (hij was een goeie hulp, maar echt veel verstand van tuinieren had hij niet. De appelboom is verkeerd gesnoeid en m'n bessenstruiken ook. Maar een gegeven paard enz.)
Nu moeten we het zelf doen.
Daarom zijn we bezig om de perken links van het huis klaar te maken voor een flinke laag dekbark. Tegelijkertijd wordt de heg geknipt. Ook achter de schutting in de achtertuin. Aan de straatkant! Dat doet de gemeente niet; dat moet de bewoner doen. Ook de randen langs de stoep en straat en natuurlijk het trottoir moeten we zelf bijhouden. Tot nu toe hebben we 21 zakken groen naar de stort gebracht.  Een grote tuin....ach we doen elke dag een paar meter. Langzaamaan, dan breekt het lijntje niet. 
  

Vandaag hadden we dus geen zin in koken.

We aten bij Urbania Streetfood. 

Best lekker!

En 's avonds buig ik me over een sjaal "vesterhavssjalet"

Ik heb hem al drie keer uitgehaald, want ik blijf fouten maken.

Eigenlijk wilden we er deze week wat op uit met de fietsen achter op de auto. In juli kun je namelijk als voetganger of fietser gratis naar de eilanden. Dat zijn er nogal wat in dit land. 406 stuks om precies te zijn. 70 ervan zijn bewoond. 
Maar we wachten nog maar even. Het is op het moment heel druk vanwege "dé vakantie". Kijk maar naar onderstaande foto die ik uit de krant pikte.

Nou ja, die eilanden lopen/varen niet weg. 

En we krijgen augustus nog.

Alleen de boeiboorden moeten nog geverfd worden.

De boeiboorden - de stern - zeggen we hier, zijn nog rood.

Die moeten nog geverfd worden maar onze langste ladder is eventjes uitgeleend aan dochterlief.

De roos is voor een vriendin die kanker heeft.

Morgen gaat het proces van bestraling en chemo beginnen.

Ik kan alleen maar meeleven....

Voorzieningen.

Eerst was het de elektriciteit die gerepareerd moest worden. Daar waren we niet voor gewaarschuwd - foutje van Trefor.
Er was geen stroom dinsdag ochtend. Reparatiewerken van 7 tot 12 uur. Oef, dan zie je pas hoe afhankelijk we zijn van de moderne voorzieningen.

Geen koffie!!

Ik bedacht dat we naar Biltema konden rijden. Die ligt op nog geen vijf minuten bij ons vandaan en daar is een kantine waar je koffie kunt kopen.

Twee koffie, broodje met kaas én een kanelsnegl op de koop toe voor 40 kronen. Hè, daar werd ik weer mens van.

Vandaag tikte er een bericht in dat we het water moeten koken. 
Het water van Kongsted waterwerk voldoet niet aan de eisen op dit moment!
Het is maar goed dat het gecontroleerd wordt. Beter voorbereid dus geen akelige gevolgen en/of buikgriep. Nu maar water koken. Gelukkig werkt de elektra weer, anders had ik een kampvuur in de tuin moeten maken.

Eindelijk klaar!

Het balkon achter is KLAAR!

Het was een berenklus, maar de chef is een kundige en secure vakman die ondanks zijn versleten rug het toch maar klaarspeelde om de hele (boven)achterpui te vernieuwen! 

 En na een maand van reparatiewerk kon ik vanmiddag weer op het balkon staan.

Van daarboven maakte ik een foto van de tuin en zie dat daar  hoognodig gesnoeid moet worden.

Nu kan ik weer gaan genieten van een overdekt terras.

Laat de zon maar komen!

Gewoon juli.

Het regent vaak in juli. Zoals gewoonlijk. Bijna ieder jaar.

De wind zit verkeerd, zeggen we dan.

"Du Danske sommer.... byer som går og kommer..."

(De Deense zomer.... buien die komen en gaan...)

Okay, maar dan is het normaal wel wat warmer!

Wat doe je dan op een frisse zondag?

Naar Koldinghus met de jongste kleinzoon.

Mocht hij even in de stoel van koning Christian de vierde zitten.

We klommen ook helemaal omhoog de toren in om op het dakterras over heel Kolding uit te kunnen kijken. 

Hoog en winderig. 

En we speelden rummikub.

Farfar en sønnesøn keken (stomme/flauwe - vind ik; zij niet) youtube filmpjes.

Hé zomer: kom op!!

Iets voor op het brood?

Oh, wat had ik er moeite mee de eerste jaren dat ik in Denemarken woonde. Wát hoort bij wát en wát kan echt niet geserveerd worden.

Mogen er rode bietjes bij de ham? 

Mag er een uitje op de roastbeef?  Kun je een gesneden eitje op wit brood leggen?

Nee, nee, nee, dat kan niet. Dat hoort niet bij elkaar!

(Het zal je de kop niet kosten, maar echte Denen zouden eraan voorbij gaan)

Hieronder zie je een plaatje met gewone "håndmadder". Sneetjes roggebrood met beleg - voor het niet zo sjieke eten.

Oh ja, de Denen eten allemaal roggebrood. Dat kun je in talloze varianten kopen.

Casellerrib met met uiringen, "sky" en een stukje tomaat.

Rostbief met remoulade, "peberrod" (mierikswortel), tomaat en een schijfje augurk.

Gekookt ei met garnalen, tomaat en augurk.

Gebraden gehakt met rode kool, tomaat en komkommer.

Rookvlees met een reepje ei, stukjes paprika en tomaat.

Gekookte ham met mayonaise, asperge, tomaat en komkommer.

Gerookt spek met "sky", ui en tomaat.

Smørrebrød is een ander verhaal. Dat kan een hele maaltijd vervangen. Dat is het feestelijkste roggebrood.

Hier zie je bijvoorbeeld, twee gebakken scholfilets op een sneetje roggebrood met sla. Daarbovenop remoulade, een schijfje citroen, komkommer en tuinkers.
Of twee schijven paté met augurkjes, paprika en stukjes bacon.
Wat dacht je van een sneetje met ei, garnalen, augurk, mayonaise, citroen, tuinkers en tomaat..

Hoogbelegd, noemt men het ook.

Een broodje kaas kun je hier natuurlijk ook maken, maar dat doet niemand. Een heel broodje en daartussen één plakje kaas? Forget it!

Snap je dat het best een langdurig proces is voordat je weet wát er nu eigenlijk bij wát past?!

Psst: ik maak voor mezelf vaak gewoon een boterham met kaas. Op roggebrood wel te verstaan, want zo'n lekker volkoren als in Nederland is hier niet te koop. 't Is overal wat. Wat hebben we het toch goed, nietwaar?

Oesters.

"Oh, ik wil graag een keer proeven hoe oesters smaken" zei Ivona, toen we hen gisteren bezochten in een vakantiehuisje op het eiland Mors (uitspraak moors). "Ik heb gezien dat je er drie kunt bestellen samen met een glas champagne in Nykøbing Mors. Maar ze zijn nogal dyr".

Wij wandelden naar de Limfjord 
 die hier Salling Sund heet.

"Kijk al die oesterschelpen", zeiden wij; "die zullen wel leeg zijn".

 Jeff stapte met zijn sandalen het water in en nam er eentje op die nog helemaal intact was.

 Philip ging ook "plukken" en binnen een mum van tijd hadden we er veertien!

 Het zomerhuisje ligt nog geen vijf minuten verder; daar werden de oesters geopend en .... smullen maar!

En dan zegt iedereen....zijn die nu echt 25 kronen per stuk waard?!

 Tja....
 We dronken geen champagne, maar een heerlijke koude Riesling.

(Later ging er een heerlijk rum-likeur rond, waar de heren van genoten.....; ik was de bob) 

Ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit echt op Mors geweest was. 
Ooit een keer gepasserd. 
Wat is het daar mooi zeg! Nu had ik volgens afspraak de zon meegebracht en dat helpt natuurlijk ook.

Ik verwachtte een vlak eiland, zoals de eilanden in het zuiden van het land. Maar dit eiland is heuvelig; heeft zelfs een hele hoge klit (duin) en ligt daar zo prachtig in het midden van de Limfjord.

 Het is wel een eind rijden van ons af. De snelweg gaat maar tot Herning; daarna kronkelen de wegen zich door het mooie landschap.

 Het was een schattig huisje; kijk eens wat een uitzicht vanaf het terras. Ivona heeft hier haar yogamat neergelegd en doet haar dagelijkse oefeningen hier met de kijk op het water.

Dag mooi Mors.
Ik kom er zeker nog een keertje terug.