Is het ouderwets?

 Mijn dochter lacht mij een beetje uit omdat ik zomer en winterkleren heb en in het voor-en najaar een kledingwissel doe. Ben ik dan de enigste? Tja, ik moet er wel bij zeggen dat er de laatste jaren geen sprake van een echte harde winter is geweest. Maar om dan een zomers jurkje aan te trekken.... Misschien is het een beetje "van de oude tijd". Toen hadden we niet zoveel kastruimte en moest een gedeelte worden opgeborgen in de "skonk", een extra ruimte in de dakspanten, waar ook de kerstspullen staan. Ik vind dat vooral winterkleding veel meer ruimte in beslag neemt dan dat zomerse spul. Maar misschien heeft ze toch een beetje gelijk, die dochter van mij; misschien heb ik teveel kleding. Dat is niet omdat ik veel koop, maar omdat ik het moeilijk vind om iets weg te doen. Goed! Plaats voor verbetering. Ik zal alles een goed onder handen nemen en weg doen wat al in jaren niet gebruikt is. Zucht...

Op bezoek en zo..

Het was/is heerlijk weer vandaag en we fietsten naar Skærbæk en terug door Taulov.

Lang geleden dat ik daar was.. Ik kwam er vaak toen ik nog coördinator van dagmoeders was. Een stukje van de stad en toch een wereldje op zich.

Leuk om Fredericia eens van de andere kant te bekijken, want er is nogal wat nieuw gebouwd; vooral achter het bedrijventerrein.

Ik maakte even een foto van het uitzicht op Kolding Fjord. Jammer dat ik het perspectief niet kon vangen; het landschap loopt zo mooi glooiend naar beneden.

Het waaide nogal maar als wij fietsen hebben we hebben altijd de wind mee :-)

Een el-fiets hè; ik wil nooit meer anders!

We dronken koffie op een terrasje bij de haven van Skærbæk. Gelukkig had de chef een mondkapje in z'n jaszak, want dat moet je hier nu ook op hebben als je een restaurant binnengaat. Het mijne lag thuis; in m'n tasje, dus de chef serveerde netjes mijn koffie op het terras.

Gisterenmiddag was ik op bezoek bij onze kleindochter die vorige week haar eigen appartementje betrok. Nou ja, ik had een magnetron bij als "indflyttergave"= verhuis cadeau, die "moest" ik toch even afgeven. Gezellig een uurtje bijpraten. Het is een leuk appartement, dat langzaamaan gevuld wordt met meubels en meer.

 

En 's avonds was het mijn halfjaarlijkse avondje met oude vrienden. Dat houd ik zeker in ere, want je weet nooit hoe lang je ze nog hebt. Een ervan is erg ziek, maar fijn dat ze toch aanwezig was.

Vriendin Lisbeth had gekookt. Vaak bestellen we iets van een catering, maar Lisbeth zei dat ze er behoefte aan had om een dag in de keuken door te brengen. Haar broer maakt zware tijden door en dan is het goed om je gedachten ergens anders bij te houden, vond ze.

 Het smaakte heerlijk!!

Tot slot nog even een bestelling van dochterlief. Of ik van dit kleurrijke garen misschien een sjaal wilde maken. het wordt gehaakt met een visgraat steek; nu moet ik nog een open kant aan twee kanten eromheen haken. Dat is even uitknobbelen, want het patroon is in het Engels. Even googlen wat crochet, cs, ch, v-sting en lacy shell betekenen.

Datums

 Het ligt vast aan de verjaardagskalender die bij ons thuis op de WC hing. Daar stonden immers alle famlieleden op, van beide kanten. Ik kan je zeggen dat het er een hoop waren. Elke maand stonden er wel een stuk of acht jarigen op.

Vandaag is het de 25.ste september. Dat was mijn oma's verjaardag. (de oma van vaders kant; die noemden we Oma Oss). Op haar verjaardag hing de familie met de benen buiten. Wat wil je ook. Oma had 16 kinderen gebaard waarvan er 13 de volwassen leeftijd bereikten. Da's een huis vol bij feestelijke gelegenheden. Mijn jongste tante trouwde overigens ook op deze datum. Dat weet ik nog want ik was zo trots al een pauw met mijn nieuwe jurk op het feest. Als je dit leest, Marijke, dan weet je dat ik het allemaal heb meebeleeft; van de kerk tot aan het feest.

Die oma toch. Een trotse oma was ze op al haar nakomelingen. Een statige, warme vrouw, geboren in 1899. Mensch, dat is wel heel lang geleden. Een oma waar de emoties vaak hoog zaten. Ze knuffelde en verwende en had voor iedereen een sinterklaas en verjaardagscadeautje. "Ze heeft een gat in d'r hand" mompelde opa, maar hij vergaf haar alles.

Een deur die wijd openstond voor iedereen; kinderen van haar broer die schipper was, kinderen die een lange tijd bij haar logeerden vanwege familieomstandigheden, buren die om pijnverlichting kwamen vragen. Ja oma, ik weet je verjaardagsdatum nog en ik hou hem in ere!

Nog even...

Kijk, een paar bloembakken zijn al leeg. De inhoud is in de tuin gezet en de bloembakken kunnen weer gevuld worden. 

Nog even genieten van de groene tuin.

Nog even "met zonder jas naar buiten". Lekker op de fiets.

De brei-vrouw die deze keer voor de koffie zorgde woont vlak bij het strand.

Ik klom even op de stadswal voor een foto over het water van de Lillebælt.

 

Drømmekage

Drømmekage /Droomcake

Je hebt nodig:

300 g suiker

4 eieren

½ theelepel vanillesuiker

280 g bloem

3 theelepels bakpoeder

2 dl melk

65 g boter

Klop de vanille, suiker en eieren luchtig

Doe het bakpoeder bij het meel en zeef dit boven het eiermengsel, Roer het voorzichtig onder elkaar.

Verwarm de melk en doe hier de boter bij. Als de boter gesmolten is doe je dit bij het deeg.

De cake doe je in een vorm (smeren of bekleden met bakpapier). Een vorm van 30x24. (Ik gebruikte deze keer een ronde).

Bak de cake in 25 minuten in een voorverwarmde oven 175 graden warmlucht.

Topping:

125 g boter

175 g kokosmeel (ik had maar weinig en heb havermout gebruikt)

250 muscovadosuiker of bruine suiker

1 d. melk

Doe dit in een pannetje en verwarm het langzaam terwijl je roert.

Na 25 minuten haal je de cake uit de oven en zet de oventemperatuur nu op 225 graden.

De cake zet je er weer in en je bakt hem nog zo'n 5 minuutjes.

Het recept is voor 8 personen (meer, vind ik) en hij blijft zeker 2 dagen lekker vers.

Bagges dam.

 Waar heel Nederland en de helft van Denemarken (daar waar wij wonen) heerlijk zonnig weer hadden, bleef de bewolking in het westen van het land hangen. Geen zuchtje wind te bekennen, dat dan weer niet, maar daardoor schoven de wolken niet op.

Wij hadden de fietsen bij en reden over Bagges Dam dwars over de fjord bij Ringkøbing. 

Een prachtige route.

Van eilandje naar eilandje en over twee bruggetjes.

Een paradijs voor vogels. We zagen reigers, spreeuwen, meeuwen, watervogels, roofvogels maar vooral ontelbaar veel zwanen met hun jongen. Moeilijk te fotograferen door de laaghangende wolken, maar kijk eens wat een zwanendons in het water.

De fuiken liggen hier te drogen, want in deze tijd focuseert men vooral op de eendenjacht.

Er lagen heel wat van die speciale bootjes die hiervoor gebruikt worden.

We fietsten veel en lang; ik denk wel een 40 kilometer.

Daar krijg je honger van en we aten een heerlijke pizza in een restaurant in Søndervig

Net voordat het verplicht werd om mondkapjes op te doen.

Na het eten kwam de zon eindelijk door.

Vlug nog even naar de zee; de zon gaat al vroeg onder. 

Een weekend weg voelt als een hele vakantie. Søndervig is overigens een beetje een vreemd plaatsje. Heel weinig vaste inwoners maar vooral zomers meer dan 8000 vakantiegangers.

Er liggen overal zomerhuisjes (zeg maar gerust huiZEN) verspeid door de duinen en het vlakke land er achter. Tel daarbij op de vakantieparken met appartementjes en een camping. Nu zijn ze ook een Lalandiapark aan het bouwen. Het merendeel van de vakantiegangers zijn Duitse toeristen. Het was zelfs zo dat een van de serveersters geen Deens verstond. 😏

20.000

We halen zeker die 20.000 - twintigduizend kilometer - per jaar met de auto. Oef, dat is veel meer dan ik had verwacht. En we pakken echt niet om elk hakkefietje de auto. Heel veel boodschappen doen we per fiets. En toch...

Vrijdag moest ik eerst op en neer naar Sønderborg om te tolken. Nu moeten er niet teveel tolkopdrachten komen die zo ver uit de buurt zijn, want dan wordt het onrendabel. Ik krijg de kilometers wel vergoed maar het kost veel tijd en benzine. En dan was het ook nog dat de politie "vergeten" had om af te melden, want de zaak was allang beklonken. Balen! Temeer ook omdat we hadden besloten om naar Søndervig (bij Ringkøbing fjord) te rijden voor een weekendje camping. En da's nou net de andere kant op!

In Sønderborg was de brug open voor vele zeilboten met hoge masten.

Maar bij thuiskomst was The Hawk klaar om aan te koppelen en we konden vertrekken.

Nog eens 154 kilometer 😉

PYT (uitspraak puut, betekenis: ach wat, en dan je schouders ophalen)

Eenmaal op de camping werd het weekend ingeluidt met een heerlijk glas wijn.

Druk op de camping? Helemaal niet!

Ik denk dat er slechts een kwart van de plaatsen bezet waren.