Pletskud; een schot in de roos.
Ik kreeg de fotootjes doorgestuurd. Eerst de jarige aan het verjaardags-ontbijt..
...en eentje aan het eind van een bezoek aan het Waddenmuseum. 😂
Pletskud; een schot in de roos.
Ik kreeg de fotootjes doorgestuurd. Eerst de jarige aan het verjaardags-ontbijt..
...en eentje aan het eind van een bezoek aan het Waddenmuseum. 😂
We hebben hier in oktober elke week een verjaardag. Deze keer is het Philips beurt. Hij is morgen, de zestiende jarig maar we vierden het gisteren met een rondje pool/biljarten.
Farfar hielp Luka met de beginselen.
Na afloop maakte Ivona dé coronafoto! Farfar had het mondkapje net in z'n zak gestoken. Buiten hoeven ze niet op; ook niet bij het biljarten, maar wel binnenkomst en bij de bar.
Na het biljarten gingen we naar het huis van de jarige job en kregen heerlijk smørrebrød, een kaasplateau, citroen bavarois en natuurlijk een lekker stuk taart.
Philip kreeg zijn cadeau's; Ja, een trainingsbroek bijvoorbeeld.
Nog een foto van de drie dames en een kleine deugniet.
Dat was weer een hele gezellige dag.
Een kilo koffie, drie pond boter, 2 pakken roggebrood (het Deense - niet te vergelijken met dat wat je in NL kunt kopen) een paar flinke stukken kaas en nogal wat meer, dat is er de laatste tien dagen doorgegaan.
Ik was jarig en vanwege die kl*** Corona heb ik het in meerdere etapes gevierd. Dan was er ook nog die hele gezellige en goede timmerman die met ietwat hulp van de chef afgelopen week onze werkplaats opnieuw heeft betimmerd en die graag een snee brood of cake bij z'n ochtend kopje koffie wilde, een boterhammetje mee at met lunchtime en nog even een bakkie in de namiddag.
Gezellig allemaal; fijn, leuk en een beetje duur, ook al bakte ik veel zelf. Maar zo fijn dat ik dit kan doen en mag meemaken! Gewoon wat zuiniger aan de rest van de maand!
Vanmiddag kwam mijn dementerende buurvrouw op bezoek. Zij, met wie we zoveel uren samen geweest zijn. Twee jaar geleden werd ze weduwe en sinds die tijd "ging's bergab".
De foto's die Ivona maakte en waardoor ze zelf niet "geknipt" is.
Ik schrijf het met letters en getallen. Ineenkeer ben ik zomaar 70 geworden. Ik moet er nog wel even aan wennen; ik voel me niet veel anders dan tien jaar geleden; Godzijdank!
En ook ik vierde mij verjaardag in deze vreemde Coronatijd. Geen groot feest met vijfentwintig gasten, maar een verjaardag verspreid over meerdere dagen. Gisteren, op de dag zelf werd ik verrast met bloemen, cadeautjes, bloemen, telefoontjes, bloemen en mailtjes.Wat ben ik dankbaar voor dit alles!
Morgen gaan we met de kinderen en kleinkinderen naar...Bowl'and Fun in Kolding. Nee, niet bowlen, maar daarover meer een andere dag.
Het vordert gestadig. De werkplaats krijgt een nieuw jasje, maar onder het oude jasje zaten nogal wat uitdagingen. Een nieuw frame kwam ervoor en veel meer isolatiemateriaal. De timmerman die we hebben werkt heel secuur; het moet allemaal pico-bello en volgens de voorschriften zijn. De chef werkt zich een pukkel; ik hoop dat hij het volhoudt. Af en toe komt er een flinke regenbui; dan kunnen de heren even uitrusten.
Ik ga namelijk gezellig met Caroline naar het "Tøjhus" waar de studenten van de musicalacademie optreden.
Zonet moest ik nog vlug even boodschappen doen. We hebben een timmerman aan het werk die graag een boterhammetje mee eet en ik had niet zoveel in huis van broodbeleg.
Toen ik thuiskwam leegde ik mijn jaszakken. Daarin zat:
Een boodschappen-netje (geen plastic of papieren zakken voor de boodschappen), een mondkapje (je weet nooit waar je ze op moet), dunne handschoenen voor op de fiets (het kan al best frisjes zijn op de fiets), mijn mobiel waar mijn bankpasje en rijbewijs in zit (en het ziekenfondspasje, en die van de Coop, en..), een bril (anders zie ik geen moer van dichtbij) en sleutels (auto, fiets, huisdeur). Ik ben net zo'n michelinmannetjevrouwtje. Het meeste ging weer terug de jaszak in. Dan weet ik tenminste waar het is.
De timmerman: Hij kwam vandaag en heeft er flink de schop in gezet. De chef hielp een handje - een flinke vuist was het feitelijk; dat scheelt in uren die betaald moeten worden (en hij kan goed overweg met de timmerman). De hele werkplaats moet opnieuw bekleed worden, maar als je de oude planken weghaalt dan komt de "rottigheid" in zicht. Ach, het viel nogal mee, maar een hoop isolatiemateriaal moest vervangen worden, enkele latten en er kwam een nieuw raam in. Dat laatste was hoog nodig! Nu zit er "windpap" op zodat het dicht is en morgen komen er licht-beton platen op...dat hoop ik tenminste; als het niet te veel gaat regenen...
Daar de "heren" buiten bezig waren deed ik vandaag het werk in de firma alleen. 3600 etiketten heb ik geprint, geknipt, van een sleuf voorzien, gestapeld en gebundeld. Daar ben ik de hele dag zoet mee geweest.