Lampje.

"Lampje". Zo heette de helper van Willy Wortel uit de Donald Duck...vroeger. Misschien heet hij nog steeds zo en misschien zijn er ook nog steeds kinderen en grote mensen die het blad lezen. 

Hier in DK heet Lampje "het kleine hulpje". Zo eentje hadden wij hier de laatste paar dagen.

Hij hielp met het gras tussen de stenen te verwijderen. Hij hielp met het snoeien van een paar struiken..

..en hij hielp ook mee toen er zonnefilm op drie ruiten van een school gemonteerd werd.

Nu is de logé weer in Odense om de laaste vakantiedagen thuis door te brengen. Het was zo gezellig om hem in huis te hebben. Het voordeel van grote kleinkinderen is dat ze niet om zes of zeven uur 's morgens aan je bed staan, maar lekker nog even blijven doorslapen.

Omdat we toch in Odense waren kochten we meteen 24 glazen bij Ikea. Waar die gebruikt gaan worden....? 

PS: Donald Duck heet Anders And in het Deens. Willy Wortel heet Georg Gearløs en Katrien Duck noemen we hier Andersine. Ach, het is maar een weet 😉.

Eenentwintig!

 

Eenentwintig lentes.

Deze lieve kleindochter werd "ineens" eenentwintig. 

We vierden haar met een heerlijk etentje gisteren dat moeder Sandra op tafel zette. En natuurlijk "het koningsspel". De meiden tegen de mannen (waar we natuurlijk van verloren).

De tijd? Ja, waar is die in 's hemelsnaam gebleven.

Wat een rijkdom om dit te kunnen vieren met haar.

Nullermænd=stofnesten.

Nullermænd. Je spreekt het uit als noeler-men en het betekent zoiets als stofnesten. Maar ik vind de benaming noelermannetjes wel wat hebben. Daar ging ik naar op jacht vandaag; op de  bovenverdieping. Ongelooflijk hoeveel er zich daar verstoppen. Onder de bedden en de verwarming, in de hoekjes en langs de plinten. Ik gebruik een veger van rubber/gummie en die is heel goed in het verzamelen en jagen. Weg met alle nullermænd! (maar ik durf te wedden dat ze volgende week weer terugkomen).

Het bed op de logeerkamer is weer opgemaakt. 

Philip komt weer een paar dagen op vakantie. 

Gezellig.

Tussen de buien door fietsten we over Fælleden en gingen schuilen in de militaire oefen-barakken.

Een foto vanaf de steile helling op Fælleden.

We moesten nog wat pakjes afgeven bij een klant en bij een andere folio ophalen.

We reden langs de bakker en aten makron- en hindbærsnitter als lunch (oef!!).

En later op de middag kocht ik 20 witte borden bij de kringloop van het Rode Kruis voor...11 Euro. Wat ik met 20 borden moet? Dat hoor je later wel 😏.

Regenboogweer

Windstoten van 65 km per uur. En regenbuien waar je "U" tegen zegt. Dat is (ook) de Deense zomer. Op sommige plaatsen is er heel veel regen gevallen en zijn de beekjes (die af en toe echt op rivieren leken) buiten hun oevers getreden. Hier regende het vannacht en vandaag waren er flinke buien, maar eigenlijk net genoeg om de tuin weer op te fleuren. Met de zon die regelmatig tevoorschijn kwam gaf dat prachtige regenbogen. 

Fredericia, de huidige naam van de stad, ligt een beetje op een soort schiereiland; een "odde" noemen we dat hier. De oudste naam voor de stad is Bersodde tot Frederik lll haar omdoopte tot Frederiksodde. Een odde vil zeggen dat het aan twee (drie) kanten aan het water ligt. Dat geeft vaak meer wind, meer zon en normaal wat minder regen. Als er hier kans op overstroming is, dan komt dat als er in de Noordzee -Vesterhavet  stormvloed is geweest. Dan worden de fjorden en binnenzeeën ietwat leeggezogen totdat het water in volle kracht terug gestuwd wordt. Dat kan hoog water in de stad geven. Maar daarvan is er dus nu geen sprake; het water komt van boven.

Tja, zo'n regendagje is goed om nog wat achterstallig werk in de in te halen. De chef hielp gisteren Sandra met een nieuw stalen dak op haar schuur te leggen. Sandra kroop het dak op en schroefde de nieuwe platen erop. Toen was het- op een buitje na- nog droog. Ik fietste zelfs 's avonds zonder jas naar de bioscoop. Daar zagen Sandra, Caroline, Casper en ik de Deense film "Hvor kragene vender" (waar de kraaien omdraaien). Een film die een beetje tegenviel; daar hadden we meer van verwacht. We hadden het toch gezellig.

En ik heb met dit weer wat meer tijd om te lezen. Ik lees nu boeken van Kristin Hannah. Wat schrijft ze goed! Er zijn er maar twee in het Deens op de bieb (digitaal) dus nu lees ik nummer drie in het Engels. De Nachtegaal en Firefly Lane in het Deens en Four Winds in het Engels (op Libby ;-). Vanaf de eerste bladzijde vangen deze boeken me! I'm lost.....

Its rather good for my English, don't you agree?

"Alt" gezelligheid

Nee, veel hebben we niet kunnen zingen het afgelopen seizoen. Maar wij, de zes alten, vormen een hecht groepje. Ook zonder zingen kunnen wij elkaar de oren van het hoofd kletsen. Hanne werd afgelopen jaar zeventig en nodigde ons uit voor een gezellige middag. Een heerlijke lunch, een wandelingetje door haar fantastische tuin en koffie met gebak.

Haar man Peter was de kelner (en de fotograaf).

Binnen lunchen want het zou kunnen regenen...

Hanne is degene in het groen.

Koffie buiten want het bleef droog.

Rosa staat er niet op; die moest ietsje eerder weg.

Hvalpsund en Fur.

De pont van Hvalpsund til Sundsøre. Met de fiets is het gratis, met de auto kost het 120 kronen. Wij hadden die dag de fiets bij!

Wij fietsten langs Risgaarde Bredning, zo heet dit stuk van de Limfjord

En stopten in Thise, waar veel beroemde kaas gemaakt wordt. 

Daar moest natuurlijk wat van mee naar huis!

Het waaide flink

We hadden de rust verdiend. Ik voelde het fietsen in m'n knieën. 

De volgende dag weer met de pont over naar Sundsøre, een eindje rijden en dan wachten op de volgende pont naar het eiland Fur.  

Daar wilden velen naar toe. Vandaag hadden we de auto bij.

Eerst een rondritje over het eiland en dan lunch bij Fur Færgekro. (een færge is een pont).

Fur is vrij toeristisch. Vroeger was het eiland bomenloos, maar sinds 1860 zijn er bomen geplant. Het is een vrij open eiland, golvend met prachtige wilde bloemen langs de wegen.

Er wonen zo'n 750 mensen.

Op Fur zie je aardverschuivingen die uit de ijstijd stammen.

Dit is een beeld van de Mo-lermand. Mo-ler is een bepaald soort klei, dat hele hoge temperaturen kan verdragen en daarom in steenovens en kachels gebruikt wordt.

Koffie met een koekje bij "Det gamle bageri".

En wachten op de pont terug naar Hvalpsund.

De volgende dag reden we naar huis, een kleine twee uur rijden. Farvel Limfjorden, we komen vast nog een keer terug. Er is nog veel meer te zien.

Stegt flæsk og persillesaus.

Het blogje over camperen bij Hvalpsund moet even wijken voor de super gezellige avond die wij gisteren hadden met onze twee oudste kleinkinderen. Dat zijn echt heerlijke jonge mensen! En wij vinden het zo fijn dat ze lekker komen eten en dan ook nog eens lang blijven na-tafelen. Het weer werkte ook mee. Zoals ik eerder schreef is het vaak niet mogelijk om een zomeravond tot tien uur buiten te kunnen zitten. Gisteren wel!

Er stond "stegt flæsk og persillesaus" op het menu. Gewoon "spekjes met peterseliesaus" en daarbij nieuwe aardappeltjes en tomaten uit de kas. Een zomers menu hier; om je vingers bij af te likken.

Een taart met rode zwart-rodebessen ( en een handvol kroezels) uit eigen tuin maakten het af. En koffie, thee, een snoepje en al die fijne verhalen....

Nu is de chef naar Odense om Jeff te helpen met de laatste twee ramen. Ik ruim op, moet nog strijken, het fornuis poetsen en de tuin water geven. De vogeltjes vliegen om m'n oren. Er zitten heel veel nestjes hier en de jonge vogels leren vliegen. Dat gaat niet altijd goed in het begin. Oeps, daar suist er weer eentje over het gras. 

Er is al veel uitgebloeid in de tuin. Nu komen de grote struiken, de asters en de rozen. Kijk maar eens: