Autocamper

Autokamper /Campervan
Het is een lucratief zaakje, autokampers verhuren in New Zealand. 
De campers stonden geparkeerd in lange rijen op het terrein van de verhuurders. Het land leent zich ook uitermate goed voor deze vorm van rondreizen. Wij melden onze aankomst bij de balie, werden geregistreerd en zaten daarna te wachten met vijf andere paren voor ons. Als je aan de beurt was dan vertelde de medewerkster aan de hand van tekeningen het gebruik van de camper, vroeg hoeveel kilometers we dachten te rijden, maakte de verzekering in orden en wij konden tekenen. Buiten bij de campervan werd alles nog een keer herhaald en toen konden we aanrijden. "Keep Left" staat er met grote letters op de voorruit. Eerste stop was bij een supermarkt. We moesten provianteren. Brood, boter, kaas, schoonmaakmiddel, poederkoffie, fruit.. Je zoek maar wat "op gefühl". De prijzen zijn vergelijkbaar met de prijzen hier thuis. Er wordt veel waarde gehecht aan duurzaamheid. Geen toevoegsels, groente en fruit van de nabije boerderij enz.. Dat zie je aan de prijzen. 
We besloten om naar het zuiden te rijden en Christchurch op de terugweg te bezoeken. En zo reden wij, door een laagland met weiden vol koeien en schapen die op kleine arealen bij elkaar stonden te grazen. Als de ene wei kaal was werden de koeien naar een andere wei gebracht en kon de vorige weer groen worden. We passeerden uitgedroogde rivieroevers want het was toch al weer een tijdje geleden dat ijs en sneeuw gesmolten was. Alles stond in bloei. De gele brem versierde de berghellingen en de bermen en op een bord stond "Zomerfeest 1. november". We reden langs een spoorbaan met smalle rails en bemerkten dat alle overwegen onbewaakt waren. Er stond slechts een bord dat je moest uitkijken dat er geen trein aankwam. Later vonden we uit dat hier goederentrein op diesel rijden en dan meestal 's nachts. De gewone spoorweg is elektrisch. We reden die dag ca. 220 km en toen vond de chef dat hij nu zowel het links rijden als de camper onder controle had. We waren in Glenavy (Salmon country) en vonden een plaatsje voor 30 New Zealand Dollar (NZD) inclusief stroom, water en fantastisch schone toiletten en douches. Er was bijna niemand op de camping en het was heel stil en mooi. We bakten een paar biefstukjes en lente-uitjes en om 9 uur gingen we zelf 
"down under".

Autocamper.
Det er en indtægtdækkende forretning at udleje autocampers i New Zealand. Landet egner sig til denne form for transport. Vognene stod i lange rækker på firmaets parkeringsplads, klar til afhentning. Vi meldte vores ankomst på kontoret, blev registreret og så kunne vi ellers vente sammen med 5 andre par. Når det blev ens tur så gennemgik medarbejderen hele autocamperen på papir, undersøgte hvor mange kilometer vi havde tænkt at køre og ordnede alle papirer til underskrift. Dette tog næsten een halv time. Derefter blev det meste af det gentaget da vi stod ved autocamperen og fik vist hvor alting befandt sig og hvilke knopper ,haner, låger og ventiler der skulle bruges. Så kørte vi. "Keep left" står det med store bogstaver i ruden. 
Første stop var hos et supermarked. Vi skulle proviantere. Brød, smør, ost, rengøringsmiddel, drikkevarer, pulverkaffe, frugt.. Man leder efter varene og køber lidt "på gefühl". Priserne ligger på niveau med de Danske priser. Der lægges meget vægt på bæredygtighed. Ingen tilsætningsstoffer, lokale varer hvilket kan ses på prisen. 
Vi blev enige om at køre sydpå og besøge Christchurch på tilbagevejen. Og så kørte vi - på venstre side af vejen - gennem et lavland fyldt med køer og får på små arealer. Køerne græsser den ene eng af og flyttes så til den næste, mens engene gror til igen. Vi passerede næsten udtørrede flodbreder, for det var alligevel et stykke tid siden at sne og is på bjergene var smeltet. Alt stod i blomst. Den gule gyvel prydede bjergskråningerne og vejkanten og på et skilt stod der "Sommerfest afholdes den 1. november". Vi kørte langs en jernbane med smalle spor og bemærkede at langt de fleste overskæringer var totalt ubevogtet. Der var et træskilt hvorpå der stod at man skulle se sig for, det var alt. Senere fandt vi ud af at der kører godstog, på diesel, på disse skinner og de kører mest om natten. Resten af tognettet er elektrificeret. Vi kørte ca 220 km og så mente chefen at have fuld kontrol over både venstre kørsel og den alligevel ret store campervan. Vi kom til Glenavy (Salmon Country) hvor vi fandt en plads for natten. 30 New Zealand Dollar (NZD), inklusiv strøm, vand og utrolig rene toiletter og brusere. Der var næsten ingen  andre og det var utroligt stille og smukt. Vi grillede nogle bøffer og forårsløg og kl. 9 gik vi "down under".