Keuvelend bij de mammografie.

Elke twee jaar is er een onderzoek bij de mammografie. In een bus, die op het parkeerterrein van het gezondheidscentrum staat. En zoals die andere keren kwam ik ook dit keer een oude bekende tegen. Kijk, dat vind ik nu zo leuk van al heel lang in een plaats wonen waar ik toch veel mensen ken. "Hej, leuk je te zien. Hoe gaat het met je"?

En dan keuvelen terwijl we wachten. Over het werk, oude collegae, problemen met de buren (de hare), pensioen ja of nee en over die volwassen kinderen die zich hebben gesetteld aan de andere kant van het land. En of ze , als ze met pensioen gaat, ook zou gaan verhuizen....Maarre, je raakt je hele kennissenkring kwijt. Al die vertrouwde stekjes en plekjes. En de kinderen? Ja die hebben toch ook hun eigen leven...Alleen jammer dat je niet zo gauw kunt bijspringen als er opgepast moet worden. Maar ook aan die oppas-fase komt een einde. En dan? Een nieuwe kennissenkring opbouwen is ook niet zo gemakkelijk als je wat ouder bent. Ik zag dat ze het er moeilijk mee had.  Toen werd ik opgeroepen.