Twee geloven.

Twee geloven op één kussen, daar slaapt de duivel tussen.

Dat hoorde ik vroeger als klein kind.

Kijk, ik ben geboren in Dordrecht uit katholieke Brabantse ouders. En Dordt hè, dat is/was een echte gereformeerde plaats. Ik ging dus naar een katholieke school en 's zondags naar de katholieke kerk.
De andere kinderen uit de straat gingen naar een andere school (die veel dichterbij lag) maar gelukkig konden we wel samen buiten spelen. Kinderen praten niet over geloof; gelukkig.

Ik stond graag stil bij "Het leger des Heils" dat altijd mooie muziek maakte. Dan huppelde ik gezellig mee. Ik heb altijd van muziek gehouden. En ik was zelfs een beetje jaloers op de kinderen die naar de zondagsschool mochten ook al had ik geen idee wat dat inhield. Het klonk immers spannend.

Ik woonde in Dordrecht tot mijn achtste verjaardag en toen verhuisden wij naar Oss. Dicht bij de Maas, net "onder de rivieren; op de grens van het protestante noorden en het katholieke zuiden.

En daar hoorde ik dat weer, van die duivel....

En ik las verhalen over protestante meisjes die met een katholieke jongens "sjansten". Of andersom. Oef, je reinste ellendigheid.

En ja, er waren toen ook nog steeds echt katholieke scholen, een katholieke MMS en het Lyceum waar godsdienstles een belangrijke rol speelde.

Wat heeft religie en godsdienst toch voor veel problemen gezorgd.

En nu nog, helaas.

Ik moest er aan denken toen ik met Rosa praatte.

Maandagavond, tijdens ons jaarlijkse etentje met de alt-groep van het koor. Rosa groeide op in "De Indre Mission".

Een groepering binnen de Luthers Evangelische kerk hier in de Scandinavische landen. Wel een strenge hoor.

Niemand wilde met Rosa spelen, omdat ze bij "die heiligen" hoorde.
Rosa was de jongste in het gezin. Zij bleef thuis om voor een zieke moeder te zorgen. Zij had geen vriendinnen. Ze ging op veel latere leeftijd nog diploma's halen. Maar ze is altijd een "eenling" gebleven. We moesten vorig veel moeite doen om haar over te halen om mee naar het etentje te gaan; dit jaar wilde ze zelf.
En ze geniet er zo van. Kijk maar....

Helle en Rosa

Wij ook hoor. Het was weer gezellig!!