Ingesloten-afgesloten

Gisteren om kwart over twee werd onze straat gesperd. Voor, achter en het kleine stukje weg opzij. Met van die tape die de politie gebruikt. Er werden aan alle kanten politieagenten geplaatst met geweren in de aanslag.
Niemand mocht naar buiten; niemand mocht de straat in of uit.
En niemand kreeg te horen waarom dit gebeurde.

Nieuws sijpelt toch via Facebook. De pers kwam ook kijken.We zetten de radio aan.
Oei en au: Er was een jonge man van 24 neergeschoten in een van de blokken achter ons. Een liquidatie waarschijnlijk. De vermoede dader was ontsnapt via onze straat en langs de benzinepomp op het einde.
Sporen moesten gevonden worden en "verzekerd".
Niemand wist hoe lang dit zou duren.

De tijd verstreek. De kinderen kregen vrij van school, maar mochten de straat niet in. Vrienden of familie van buiten af vingen hen op. De mensen kregen vrij van hun werk; die mochten ook niet naar huis. Het liep naar horen vol bij Mc.Donalds. Zelfs de thuiszorg mocht de straat niet in en honden mochten niet worden uitgelaten....
Hoe lang nog? Het werd vijf uur; zes uur...

Ik zou 15 vrouwen op bezoek krijgen. Ik heb alles moeten afzeggen. De tijd verstreek. 
Om half acht 's avonds kwam er en polieagent aan de deur om te vragen of wij iets gezien of gehoord hadden. Nee, niks.
Kort daarna verdween de afsperring.
En de mensen mochten weer naar huis. 

Wat een ellende toch! Snik.
Nu wonen we tijdelijk in een visitatie gebied omdat de politie wraakacties verwacht.
En dat in ons rustige stadje.