Zonnig en koud.

Een blauwe hemel, een wintertemperatuur van 5 graden, weinig wind en alle tijd van de wereld.

We namen de fiets en reden een rondje over de stadswallen.
Daar worden nogal wat bomen geveld om de wallen hun autentieke aanzien terug te geven.

Er waren heel veel mensen op de been. Overal wandelaars. Op de wallen, bij het strand, bij de stadspoorten. Het mooie weer lokte velen naar buiten en ...iedereen heeft tijd zat. 
ALLES is namelijk dicht.
De restaurants, de bioscoop, het muziekhuis, de bibliotheek, zelfs het arbejdsbureau blijft de volgende 14 dagen gesloten.
(de winkels zijn wel open)
Om 12 uur gingen ook de grenzen dicht.

Het is stil op straat. De hamsteraars hebben alles binnen; wij hebben niet zoveel nodig. Wat een rust zeg!
Natuurlijk is de oorzaak hiervan een serieuze kwestie. Bedrijven, restaurateurs (de tijd van de confirmaties, ergo "grote feesten" komt eraan) de verhuurders van zomerhuisjes, de kleine zelfstandigen en vele anderen zien hun toekomst bedreigd worden. 
De corona crisis heeft grote gevolgen en zal waarschijnlijk uitlopen op een economische crisis. Wat dan?

Kijk er zijn al vele crisissen geweest. Er is veel veranderd in mijn levensjaren. Van zwarte handen in de fabrieken naar witte stofjassen. Van geld in een loonzakje naar bankconti. Geen kolenmijnen meer maar windmolens.  
Na een flinke crisis, als we allemaal plat hebben gelegen dan ontstaan er nieuwe projecten, werkwijzen, ontdekkingen, methodes, gedachten en overwegingen. 
De vogel Phoenix herrijst.
We zullen anders moeten ageren en reageren - anders doet de natuur dat wel voor ons! Hoe?? Daar ben ik best wel benieuwd naar.