Prikkels

Kwart voor acht vanmorgen.

Die corona begint de mensen vreselijk te irriteren. Tja...herrie schoppen en de boel vernielen helpt niks. Maar daar heb ik het niet over. Meer over de gewone dagelijkse ergernissen. Onze klanten zitten ook niet lekker in hun vel en in hun bedrijf. Minder orders, kampen om de financiele boel overeid te houden, medewerkers die naar huis gestuurd zijn...die prikkels komen ook bij ons terecht. Kribbig, kort voor het hoofd, klagen en afpingelen, aj, vervelend hoor. Iedereen hoopt dat er schot in de zaak komt. Dat we het virus kunnen bestrijden en eindelijk weer een meer gewone wereld te zien krijgen. 

Ik was net even boodschappen halen en een dame op leeftijd zuchtte toen ze zag dat ik het mondkapje uit m'n zak viste. Die zag het ook niet meer zitten, zo te zien.

Dan ga ik maar weer eens broodjes bakken. Het deeg staat te rijzen op het bankje voor de verwarming.

M'n puzzel is eindelijk af. Het was best een moeilijke en ik omdat ik elke dag een paar stukjes leg duurt zoiets bijna een hele maand. Op die manier schiet januari een beetje sneller op.

In de late namiddag en 's avonds valt het licht verkeerd op tafel. Een van de dames van de breiclub had zo'n slimme lamp gekocht die om je nek kunt hangen. Zo eentje bestelde ik ook en dat hielp geweldig bij het puzzelen. Niet duur en reuze handig. 

Het schijnt dat je ogen minder licht opnemen als je ouder wordt en daar is nou ook niks aan te doen.