Ruth houdt ervan om te vertellen over haar verleden. Toen ze jong was en naar Kopenhagen vertrok om te werken. Over haar tijd als au-pair in Engeland en over haar dansavonden hier in de stad bij "Knudsborg". Maar iedere keer gaan we toch weer even naar Skagen....in haar verhalen dan. Een ritje waarmee ze haar man verrastte en dat een diepe indruk op haar maakte. Een dag in Skagen, waar ze s'nachts over kan dromen. Ruth heeft Alzheimer en ik was op de koffie. Alles wat ik zeg heeft ze binnen vijf minuten vergeten, dus laat ik haar vertellen...En ze geniet ervan.
Gisteren was ik "in real life" in Odense, want Philip was jarig. De jongste van de kleinkinderen en ook al weer 13 jaar! TEEN staat er op de ballonen voor het raam (de N was uitverkocht; dan maar een H).
De chef bleef thuis, maar hij is aan de beterende hand. Niet genoeg voor een feestje, vond hij zelf. Nog mat in de benen en vlug moe. Zoonlief heeft me een hoop van het lekkere eten meegegeven...voor als de eetlust terugkomt.
Hier is de jarige job met twee van zijn neefjes. Hoera voor Philip!
Mooi stel zo bij elkaar! Fijn dat de chef opknapt
BeantwoordenVerwijderenIk hou ook wel van mensen die goed kunnen vertellen.
BeantwoordenVerwijderenAlzheimer is een rot ziekte, maar zelf merkt men het niet meer.
Nog gefeliciteerd met Philip, dacht dat hij al ouder was.
Een mooi kopper Dorien. Hans
Gezellige jongens! Proficiat met de jarige Philip.
BeantwoordenVerwijderenWat heerlijk dat deze Ruth bij jou haar verhaal zo kwijt kan! Dat is een groot geschenk.
BeantwoordenVerwijderen