Zo gezegd zo gedaan.
Met een lepeltje thee en wat citroenschil (de linkerfoto), met boter en citroensap (rechts).
( Toen sprong het lampje van de oven. Waar zit dat lampje? Kijken op youtube, hoera! Bovenin zit het, moeilijk te vinden omdat het beschermglas pikzwart was. Pffft, niet los te schroeven. Onze papagaaientangen waren te klein; dan maar een nieuwe kopen. Ja..het lukte! Het beschermglas in een bakje met groene zeep laten weken en de volgende dag kon er een nieuw lampje in.)
De chef bakte zaterdag "walesstangen", 2 stuks, die Sandra en de kinders kwamen opeten. Ouderwets gebak, soesjesdeeg en om je vingers bij af te likken. Bij het bakken met soezendeeg mag de oven niet open tijdens het bakken, dus het lampje was net op tijd verwisseld!
Het is zo vervelend dat hij nog steeds het virus niet kwijt raakt. Eerst al dat vocht in z'n longen en dan ook nog een virus....Zomerverkoudheid? Of toch een coronavariant? Het maakt dat hij erg moe is en nog steeds hoest! Besmettelijk is het ook. Ik kreeg het, maar was er binnen een paar dagen vanaf; nu is Sandra er ziek van!
Het was mooi weer vandaag. Geen wind, zonnig en een temperatuur van 24 graden. Dan gaan we toch maar een rondje maken op de fiets.
We aten een ijsje zittend op de kade bij de oude haven.
Heerlijk rustig aan het kabbelende water. We zaten er een hele tijd.
Langs de andere kade stonden de hengelaars.
Met een lepeltje thee?
BeantwoordenVerwijderenJa, losse thee.
BeantwoordenVerwijderenDe tijd van koekjes bakken is weer aangebroken.
BeantwoordenVerwijderenZe zien er smakelijk uit, voor al de Walesstang zie er mooi uit.
Dat maakt me hongerig.
Het lijkt erop dat chef zijn longen door de corona zijn aangetast.