Het is aan de ordre van de dag: "Ik voel me onrechtvaardig behandeld". "Ik eis een verontschuldiging". "Ik wil een forse vergoeding" "Er is aan mij onrecht begaan".
Eerst was het de hele Me-Too rage. En nee, het is niet in orde dat mensen privé grenzen overschrijden. Een tik op je billen of een hand in je bloes hoort niet. Toen niet en nu nog niet. Maar een "sorry" na dertig jaar?!? ( ik vind overigens pesten veel erger). De regering heeft veel kinderen van Groenland onrecht aangedaan door hen naar Denemarken te halen voor "opvoeding en zorg". Dat was in de jaren vijftig. Er is een verontschuldiging aangeboden. De kindertehuizen waren toen vast niet optimaal. Koningin Margrethe werd een aantal jaren geleden gevraagd of ze haar spijt wilde betuigen over het onrecht dat mensen die het slachtoffer (ook zo'n woord) waren van slavernij destijds op de Deense Caribische eilanden. Ze zei : "Dat was die tijd".
Vandaag de dag vindt de helft van de mensheid dat ze te kort gedaan zijn. De kinderen in de verpleeghuizen/kindertehuizen; de zwakbegaafden die helemaal niet zo zwak begaafd bleken en verkeerd beoordeeld werden. Patiënten die een, volgens hen verkeerde diagnose kregen. De mensen achter film, muziek, toneel, in hoge en of lage posities. Nu gaat het over degenen die in de jaren 60 en 70 geadopteerd zijn, waarbij grote fouten gemaakt zijn. Iedereen heeft wel iets om over te klagen, om te vertellen dat ze daarom gedeprimeerd raakten, de armoe ingingen, aan de drugs of alcohol raakten.
Natuurlijk zijn er grove fouten gemaakt! Natuurlijk moet er geholpen worden en eventueel een forse vergoeding komen. Ik heb het meer over diegenen die ineens de voorpagina willen halen... En de pers...die slokt het gretig. Nieuws!
Alles wordt aan de grote klok gehangen, of het nu waar is of niet. Alles wordt gediscussiëerd en voor de zwijnen gegooid. En heel veel mensen vinden zichzelf oh zo zielig of tekort gedaan.
Ooit vond ik mezelf ook zielig, totdat een goede vriend tegen me zei: "Hou nu maar op met medelijden te hebben met je zelf". Juist! Ik ben ermee opgehouden; al heel lang geleden. En ik denk vaak terug aan die wijze woorden.
Men kijkt inderdaad vaak graag terug op het verleden en eisen dan van alles.
BeantwoordenVerwijderenMen kan beter hun energie in een betere toekomst steken en zelf dan een voorbeeld geven hou het zou moeten. Hans
@ Met hergebruik zijn we een stuk verder dan de landen die je noemde.
VerwijderenHet is een vorm van gemakzucht.
Je hebt gelijk!
BeantwoordenVerwijderenHelemaal mee eens, Dorien. Excuses na veel zeuren afdwingen is volslagen idioot. Heeft toch geen enkele waarde. Het is wel zorgelijk dat een heleboel (bekende) mensen door anonieme meldingen ontzettend beschadigd worden. Toen ik nog hoofdredacteur was kregen wij regelmatig ingezonden brieven. Als er geen naam en adres onder stond werden ze meteen in 'het ronde archief'. Ik haat die lafheid! Maar die gewoonte schijnt helemaal uit de tijd te zijn.
BeantwoordenVerwijderenIk ben het bijna volledig met je eens. Bijna. Het zou goed zijn als we over meer zelfreflectie beschikken en onze rol in iets beter bekijken. Maar soms, soms is een excuus echt wel terecht denk ik.
BeantwoordenVerwijderenBravo!
BeantwoordenVerwijderen