Vrouwen!

Zoals je weet ben ik verantwoordelijk voor de website van ons Lunakoor.

En daar moet af en toe iets nieuws op. Het winterseizoen begint a/s dinsdag weer en vrij kort daarna hebben we al een concert, in samenwerking met andere koren. Daarvoor moeten we dus een paar liederen kiezen uit ons repertoire, maar ook graag een paar nieuwe instuderen.

Het koor heeft een klein groepje dat onze dirigente moet steunen in het kiezen van - nieuwe - liedjes.

En die dames zijn het in de vakantietijd nogal oneens geworden over de selectie.

Tja, dan grijpt de voorzitter in en moet er een verzoening/nieuw voorstel komen.
"Als je het nu zus en zo kunt formuleren..." of "Als je nu eens dit en dat schrijft..."

Ik schrijf en ben blij dat ik geen voorzitter ben.

Vrouwen! %grr¤5# Af en toe dan hè......

Wij fietsten nog een rondje, gisterenavond met dat mooie nazomerweer.

Je kunt toch merken dat het al september is. Als de zon ondergaat wordt het al snel frisjes. Ik kreeg al koude vingers, ha!

Het was verder een prachtige zomerdag.

Ik was 's middags naar de 80-jarige verjaardag van mijn "oude baas"; de eerste die ik had in dit land.
Sommige mensen hebben invloed op je leven. Hij is er een van.

Het was heel gezellig, vooral omdat mijn vrienden en vriendinnen er ook waren.

Een fotootje uit de voortuin, waar we nog steeds ons middagboterhammetje eten.

Septembers hemel is zo blauw....

Dan maar vliegen...

Ik zou nog een weekje naar Brabant gaan in september, dus ik zocht wat het ging kosten met een Flixbus.

Niet duur, helemaal niet duur, maar je moet wel 16 uur! in de bus zitten......

Toch maar even kijken of ik beter de trein kan nemen...

Oef, heel duur en vier keer overstappen. Dan is het met die tegenwoordige onregelmatige treinen nog maar de vraag of je de volgende haalt.

Ik keek op Facebook of er toevallig iemand anders van Zuid DK naar Zuidoost NL reed. Er wonen meer "Nederlanders" hier in DK en die rijden nogal eens heen en weer. Helaas noppes deze keer.

Toen googlede de chef of ik toch niet beter met het vliegtuig kon gaan. En warempel, via Momondo vonden we een reis voor 178 Euro. Van Billund naar Amsterdam en weer retour.

Met de KLM.

En mijn zus komt me halen op Schiphol.

Fantastisch lief.

(en ik mag er ook de hele week slapen)

Ik kom de 21. september en vlieg de 27. weer naar huis.

Dus, moedertje, je ziet me binnenkort weer verschijnen.

Dankbaar.

We gingen uit eten, de chef en ik.

Omdat we zo hard gewerkt hadden deze week.

Omdat het "Open by night" was in de stad.

Omdat het cultuurweek in de regio is.

Een heerlijke Saltimbocca...

Bij café/bistro Mair's.

Daar ontmoette ik Margrethe, een van de dagmoeders waar ik vroeger mee werkte.

Ze heeft tien jaar geleden haar man verloren aan een hersentumor.

Haar familie woont in Noorwegen, haar zoons in Afrika, Kopenhagen en een in de buurt.

Margrethe kan haar draai niet vinden en is nu al vijf keer verhuisd...

Ik werd hartelijk begroet door Joachim, die ik als jongetje van twee, samen met z'n grote broer en moeder kende.

Moeder is er al lang niet meer. Grote en kleine broer hebben ook voor veel problemen gezorgd.

Joachim is de lijm die alles vasthoudt.

Hij is nu de directeur van de school waar drie van mijn  kleinkinderen opzitten.

Ik liep tegen Laila aan, die ik van mijn laatste werk ken.

Ze was op stap met twee vriendinnen. Haar man wil nooit mee. Het waarom ken ik niet.

Ik had een heerlijk diner samen met mijn eega.

En ik voel me heel dankbaar!

September..

September.

De Deense kalender vindt dit het begin van de herfst.

Mmmm, het was vandaag nog prachtig weer.

Hopelijk blijft dat herfstachtige nog even weg.

Ik had vandaag een "rustige" dag.

Ik moest materialen halen; eerst in Vejle en daarna in Kolding.

Met de auto.

Goed voor mijn enkel, die vandaag niet veel staanwerk heeft moeten doen.

Vakkundig ingepakt door de eega.

Het ziet er erger uit dan het is. De enkel is niet gezwollen en het verband is slechts om steun te bieden.

De appelboom had vorig jaar geen enkel appeltje. Dit jaar kan er volop appelmoes en gelei gemaakt worden.

De achtertuin...

...die heeft een grote beurt nodig!

Alles op z'n tijd.

September....

Aan het werk.

Wie op vakantie wil, moet ervoor/erna werken.

Zo gaat dat nu eenmaal.

Er ligt een berg; een achterstand aan opdrachten.

Vandaag een elektriciteit/pc-kast "ingepakt" in folie en daarna gedecoreerd met een patroon van balletjes.

Ook werd er folie geprikt...

...in de overvolle werkplaats.

Ook even naar de tandarts voor de halfjaarlijkse controle..

Bij thuiskomst verstuikte ik mijn enkel met, door eigen stomheid, over een steen te vallen. Om die enkel zit nu een zwachtel; 

hopelijk geneest het vlug (dat duurt meestal niet zo lang bij mij. Goeie botten geërfd!)

Mijn dag zit er weer op.

Festivals.

Nee, ik ben echt geen festival mens.

Te veel volk, te veel herrie enz..

Maar in de zomertijd ontkom je er niet aan.

Niet als deelnemer maar gewoon omdat je in de buurt van zo'n festival woont.

Donderdag en vrijdag was ik in Odense.

Jeff moest naar een beurs in Stockholm en Ivona ging mee.

En Philip, tja, die moest gewoon naar school.

Dus bleef ik een nachtje slapen, zodat ik hem vrijdags kon volgen naar school.

In Odense was het Hans-Christiaan-Andersens-festival in volle gang.

Omdat het zo'n mooi weer was werd alles natuurlijk in open lucht gehouden, met het gevolg dat Philip 's avonds niet kon slapen vanwege de muziek. 

De vrijdag voormiddag had ik voor mezelf en ik wandelde wat rond door de feestelijke stad.

 Sprookjesfiguren..

Raden maar....

Alle kinderen verkleed volgens het sprookje van "Klods-Hans",

(Lompe Hannes), maar verkleden en Philip is een moeilijke zaak. Hij had daarom een kraai bij; Lompe Hannes gaf de prinses immers een kraai om te braden....

Enfin, vrijdag middag reden we naar Fredericia en zaterdag gingen we naar het Middeleeuwen-festival in Horsens.

Een van de weinige waar we zowat elk jaar naar toe gaan.

Daar kwamen we ook Sandra en familie tegen..

Thuis in Fredericia was het Madsby festival in volle gang.
Op gepaste afstand, maar zo midden in de nacht dreunde "We are the champions" van Queen Machine door in de slaapkamer.
Wat wil je, met deur en ramen open.

Het is weer gauw gewoon...

Dus daarom nu een laatste impressie over Boedapest.

Maandag, laatste dag.

Regen die met bakken uit de hemel viel. 

Dat wordt "dingen van binnen" bekijken.

(De mooie Synagoge hadden we gisteren gezien)

Maandag waren de Markthallen wel open, maar mensen, mensen, wat een volk!

De "frietkramen " zien er hier wat anders uit en verkopen zeker wat anders.

Een vorm van broodzakken, waar worstjes, paprika, zure augurken en meer wordt ingestopt. Of het brood ook gegeten wordt weet ik niet. Zolang wachtten we niet.

Veel kip...en wild en ochgerme ganzenlever en ganzenlever. 

Foie Gras. 

We vonden het wel merkwaardig dat er bij de meeste Hongaarse gerechten weinig of geen groente te zien is.

Je krijgt meestal ingemaakte zoetzure augurken, zuurkool of andere gekookte/gestoofde kool. En uien! Overal zaten die in.

De tomaten werden gebruikt voor de Hongaarse Tapas: halve sneetjes geroosterd (wit) brood met in stukjes gesneden tomaten, uien en een knoflookdressing.

En dat terwijl de Markthallen uitpuilden van verse groentes en fruit...

Wij dronken een kop "kava" = koffie. 

Lekkere espresso.

De regen hield maar niet op.

Hier het plein voor de markthal.

We besloten naar de Stefans Dom te gaan.

Jas aan, paraplu omhoog:

Deze optocht voor een of andere weldoende organisatie trotseerde alles.

Hier ligt 'ie dus.

Waarlijk een Dom.

Tegen de avond werd het droog en konden we weer buiten eten voor onze laatste Forinten.

De volgende dag...heel vroeg op en met de taxi naar het vliegveld.

Om negen uur 's ochtends stonden we alweer op Deense bodem.