Daar zat ik dan, in de kantine van de voetbalclub, uitgenodigd voor de zilveren bruiloft van Thia en Sasi, die ik ken via mijn vriendenkring. De meesten hebben met Sasi samengewerkt en enkele werken nog steeds samen met zijn vrouw Thia.
Ik heb die twee alleen ooit geholpen met papierzaken en wettelijke dingetjes, maar ze ook daarna vaak gezien en Sasi maakt deel uit van de vriendengroep die elkaar een paar maal per jaar zien.
Dus ik was uitgenodigd, mét echtgenoot, die daar helemaal geen zin in had omdat hij noch de ene noch de andere kende.
Hij bleef daarom thuis.
Ik geniet altijd van het observeren...en natuurlijk het samenzijn met vrienden en kennissen.
We waren uitgenodigd om vijf uur in de namiddag.
Er waren er meer die "alleen" kwamen.
Alle Denen (de helft van de genodigden) waren, zoals gewoonlijk, netjes op tijd en kregen een welkomstdrankje.
Bruid en bruidegom arriveerden in een oude Volvo Amazone, gekleed in vol ornaat en iedereen werd begroet.
Maar van de Tamielse gasten ontbrak meer dan de helft. Die kwamen druppelsgewijs binnen.
Om half zes, zes uur, zeven uur, zelfs na achten (en later) kwamen er mensen binnen.
Dat schijnt gebruikelijk te zijn....(wist ik wel;
kunnen we misschien wat van leren, alhoewel het mij wat op de zenuwen zou werken)
Om kwart over zes kregen we het voorgerecht.
Daarna was er een pauze, waarin de bruidstaart in drie etages werd binnengereden.
Het bruidspaar en hun vier kinderen kwamen op het "podium" en voerden elkaar met kleine stukjes.
Weg taart, die werd weer naar de keuken gereden.
Toen was het tijd voor de foto's.
Ik heb allang gezien dat de fotograaf de belangrijkste persoon van heel het feest is. Er werd aan een stuk door geknipt.
Daarom was er ook een "podium" gebouwd, bekleed met draperingen, piedestaller met rozen en achtergrondslicht.
Dat wordt door een party-planner gedaan.
Eerst een foto van het zilveren bruidspaar.
Daarna een met hun kinderen ernaast, met familie, met vrienden allemaal netjes opgesteld naast het bruidspaar.
De bruid verwisselde in de loop van de avond drie maal van kleding.
De bruidegom twee maal.
De Tamielse gasten hadden prachtige sarongs aan, veel zijde en satijn in heel mooie kleuren (en veel similisteentjes erop).
Het was "Show-off".
Nu was er buffet. Mmmm...lekker met al die gerechten.
Sommige heel sterk, de meeste zalig!
Dat buffet duurde wel een paar uur, ook omdat er steeds mensen bleven binnendruppelen. Maar het was informeel genoeg, zodat je af en toe naar buiten kon om lucht te scheppen, want mensenkinderen het was warm daarbinnen.
(buiten was het ook nog lekker)
Aan het einde van het buffet werd er aangekondigd dat er whiskey was, verschillende merken. Dát drinken de Tamilse heren graag.
Daarna een korte video met foto´s van het bruidspaar als kind, tiener en pas getrouwd.
Wij hielden een gezamlijk speechje.
.... en toen belden Lissi en ik de chef, die ons kwam halen.
