Adieu.

We hebben het afgelopen weekend het appartement van ons moeder leeggeruimd.

Een beetje weemoedig; herinneringen, samenzijn, afscheid nemen..

De buurvrouw in tranen (ik natuurlijk ook - ik ben geen held).

Het gangkastje, dat nog van mijn oma afkomt, paste mooi in onze auto. Dat wil mijn dochter graag hebben. Ze nam ook nog wat gebakbordjes en vorkjes mee. En stond even stil bij de oh-zo-bekende snoeptrommel. Ik nam het kruisje mee dat altijd boven de deur hing, een oude bruine vaas en Casper kreeg opa's klok.

 Nu staan hier nog drie volle schoendozen met foto's; die ga ik van de winter wel eens uitzoeken....

Het was niet alleen afscheid nemen van het appartement, maar ook van de stad waar ik ben opgegroeid.

We hadden een hotel in het verbouwde Bergoss.

Via de vader van een vriendin die daar werkte was ik jaren lang lid van de tennisvereniging. Nu stond onze auto in de Bergoss parkeergarage..

Het waren - ondanks de weemoed - ook goede dagen.

Koffie bij tante Anny, lunchen met de ene en met de andere broer (en schoonzus), samen zijn met een paar kleinkinderen en hun lieve ouders, een goed hotel waar ook gebruik werd gemaakt van de gym- toestellen, fijn ontbijten met z'n allen en gezellig eten 's avonds.

En tot slot nog wat Nederlandse boodschappen gedaan: (worstenbroodjes, krentenbollen, hagelslag, drop :-) en zo meer.

Het kon nog net in de auto gepropt worden.

Adieu vlak landje.

Adieu groene brug.

Die markeerde altijd dat we Nederland in-of uit reden.

Adieu ...

...of toch maar: tot de volgende keer!

September blues.

Is het bij jullie ook nog zo'n mooi weer?

23 graden in de schaduw! En dat voor september.

De eerste appeloogst is binnen.

Dit is een oude soort: Ingrid Marie.

Een appelsoort die je goed kunt bewaren en daarom heb ik ze ook heel voorzichtig geplukt en een paar laagjes kranten er tussen gelegd.

Nu staan ze in een kistje in de kas, daar waar ik eerder vandaag de komkommerplanten weghaalde. Die hebben hun best gedaan en de laatste komkommers zijn ingemaakt in het 

                                        zoetzuur.

Een gedeelte heb ik apart gehouden voor het avondeten. Lekker bij de Deense gehaktballen die we hier frikadeller noemen.

Deense frikadeller:

500 gram varkensgehakt/eventueel half om half kalf/varken.

1 ei

2 eetlepels meel 

2 eetlepels havermoutvlokken

1,5 dl.melk /of water met koolzuur.

2 theelepels zout

1 theelepel peper

Onder elkaar roeren/ een half uurtje laten rusten in de koelkast.

1 ui

Als laatste de fijn gesnipperde ui toevoegen en weer even laten rusten

Dit is het basisrecept.

Je kunt er allerlei kruiden door roeren; kerrie, sterke pepers, knoflook, selderie, nootmuskaat...

Ieder zijn/haar smaak

Enne; braden in boter- echte boter..

Ja dus, varkensvlees (want we stikken hier van de varkens).

Een eiland.

Ik heb weer een eiland bezocht en kan er weer eentje afkruisen.

Het eiland Aarø, dat bij Haderslev ligt.

Hier wonen 154 mensen.

Je bent snel over met de pont; in 8 minuten.

Het vakantieseizoen is afgelopen, maar er waren nogal wat mensen die even de oversteek namen.

Om iets te kopen bij de staldeur-winkels of om te lunchen in Brummers Gaard, een van de twee restaurantjes die nog open waren.

De eilanden lopen leeg.

Letterlijk en figuurlijk.

De mensen trekken naar de steden.

Vreemd eigenlijk, want op zo'n eiland koop je voor een habbekrats een woning, wat je maandelijkse lasten een heel stuk verlaagd.

Maar ja, dan moet je natuurlijk wel de hele tijd overvaren voor school, werk (als het niet in het boerenbedrijf is) en vele andere dingen.

Wat feiten op een rij:

• Denemarken heeft 1419 eilanden die groter zijn dan 100 km2"
• 443 eilanden hebben een naam.
• 72 eilanden zijn bewoond.
• De grootste eilanden zijn Sjælland, Vendsyssel-Thy en Fyn.
• Het eiland Bornholm ligt het verste weg.
• Omdat er zoveel eilanden zijn is er ook veel kust. 
• In totaal 8750 km.

Echt Deens Eten

ÆBLEKAGE

Lekker actueel in deze appel tijd.

Æblekage heet het, appelkoek, maar het is toch echt geen koek.

Het is gemakkelijk zelf te maken.

Lekker makkelijk met een appelschil-apparaatje)

Je hebt nodig:

1 kg appels

1 dl. water

Je maakt hiervan een stijve appelmoes; voeg een vanillestokje of wat vanillesuiker bij de suiker om de appelmoes te zoeten.

1 dl. paneermeel en/of wat gekruimelde beschuiten          

 ½ dl. suiker

50 gr. boter (Denen gebruiken altijd echte boter).

Dit rooster je in een koekenpan (kijk uit dat het niet aanbrandt) tot het bruin is.

(Je kun ook bitterkoekjes gebruiken in plaats van paneermeel en beschuiten. Dan hoef je niks te roosteren)

Dan laat je alles afkoelen.

Net voordat het bezoek komt dan "zet je de æblekage in elkaar".

Eerst een laagje appelmoes, dan de fijngemaakte bitterkoekjes of het zelfgemaakte kruimel, dan weer appelmoes enz. Het laatste laagje moet altijd de                                 kruimel zijn .

Je eindigt met 1-2 dl. stijfgeklopte slagroom en daar bovenop leg je met een theelepeltje wat ovale stukjes appel/bessen gelei.

"Magtens Smykker"

De sieraden van de machthebbers, "Magtens Smykker".

Deze tentoonstelling wilden we graag zien, Birgit en ik en omdat ze nog en verjaardagscadeau van mij te goed had nodigde ik haar uit voor een lunch in de kelders van het slot Koldinghus en vervolgens het bezoeken van de tentoonstelling.

Niet alle sieraden waren aanwezig, want de Franse president was op bezoek en bij het galadiner moest de koninklijke familie er immers mee pronken.

Mooi om te zien; de tiara's, armbanden, kettingen vol met juwelen.

Ook de bisschoppen en andere hoogstaande adelen hadden prachtige sieraden zo te zien. Blink, blink en schitteren maar!

Tegelijkertijd werden er, in een andere zaal, designs tentoongesteld van de leerlingen van de Danish Design School. Daar waren alternatieve zowel als traditionele nieuw-gedachte sieraden te zien. 

Ook heel leuk.

Wij hadden een heel gezellige middag na een heerlijke lunch.

Lekker even bijkletsen!

We begroetten ook koning Christian de vierde, die een groot deel van zijn jeugd op Koldinghus woonde.

Hij vertelde dat koningen met gevolg destijds van kasteel naar kasteel reisden om te zorgen dat er vrede bleef in het land (en om te kijken waar nog meer belastinggeld geïnd kon worden. Als de koning met zijn gevolg de kleine stadjes/dorpjes bezocht dan moesten de inwoners hen van eten en al meer voorzien, wat soms tot grote armoe voor de bevolking leidde). Later woonden de koning en de edelen meer permanent in de kastelen en bloeiden de steden daaromheen op.

Het slot Koldinghus brandde grotendeels af toen de soldaten van Napoleon, onder leiding van maarschalk Bernadotte in het slot overwinterden en vanwege de kou de meubels en meer verbrandden, waardoor het hele slot in vlammen opging.

Maar Napoleon heeft nooit het land kunnen veroveren.

Het Deense koninkrijk is overigens het oudste ter wereld. Klik op de link en je ziet de koningen/koninginnen op een rij.

En hier een kijkje vanaf het slot over de stad Kolding.

Rijden maar!

Eerst met Caroline naar Kolding, waar ze op job-gesprek moest. 

Maandag kan ze beginnen met werk-praktijk (een soort stage) en als alles naar tevredenheid verloopt krijgt ze hopelijk snel een plaatsje als leerlinge. 

Vanaf volgende week zal ze dus met trein en bus naar haar (toekomstige) werkplek moeten, wat haar heeft aangespoord om nu toch maar eens met de rijles (theorie) te beginnen.

Toen even op de koffie bij een vriendin die ik al heel lang niet gezien had. Dat werd maar een uurtje, want we hadden het allebei druk daarna.. Maar gezelligheid kent geen tijd; ook niet al is het maar kort.

Biep-biep, zei mijn telefoon. Je nieuwe pas is klaar om af te halen.

Ach, dan rij ik toch even naar de stad. 

Nu dus ook met vingerafdruk!

De functie paspoort/rijbewijs/ziekenfonds en misschien nog wel meer zijn verhuisd naar de bibliotheek.

Veel gezelliger.

Zo kom je ook nog eens een boek tegen...

...en toeristische brochures, want de VVV zit er ook.

Dames en Heren..

Bij de kapper.

Ik had afgelopen week eindelijk een afspraak bij de kapper bemachtigd.

Het was hoognodig, want er was niks meer te beginnen met mijn haar.

Het is altijd weer gezellig bij de kapper. Mijn "eigen" kapper was weer terug van ouderschapsverlof en we hadden heel wat bij te praten. 

Onder andere: 

- "Hoe heet je zoontje? 

- We hebben hem Tristan genoemd. 

- Oh, leuk, dat hoor je niet zo vaak. Naar Tristan en Isolde. 

- Naar wie? Nooit van gehoord. 

- Ook niet dat verhaal over de twee koningskinderen en de klip van    Lorelei aan de Rijn? 

- Nee, ken ik niet. De Rijn in Duitsland. Ik ben nog nooit in Duitsland op vakantie geweest. 

- Maar je hebt zoveel gereisd !

- Ja, naar Bali, de Seychellen, Singapore, de Filipijnen, Vietnam en zo. 

- Maar nooit in Europa? 

- Nee, moet ik misschien toch eens doen".

De ene kapster babbelt over dit en de andere over datjes. Als je liever stilte wilt kun je een tijdschrift pakken of je ogen dicht doen.

Ik vind het wel gezellig, dat geroezemoes.

Een dag of tien geleden wachtte ik in de heren-kappers-zaak op de chef.

Hij werd geknipt en een andere man in de tweede kappersstoel werd ook onder handen genomen. Twee andere mannen zaten te wachten. De ene staarde in het niks voor zich uit; de andere keek op zijn mobieltje. Er werd niks gezegd. De ene klant werd vervangen door de volgende, die bij het plaatsnemen zei: "Het moet wel kort". Stilte. Knip-knip - zoem zoem.

Betalen bij de kassa: en dat was het.

Wat een verschil, nietwaar :-)