Over dingen en doetjes in Denemarken.

zondag 7 oktober 2018

Fijne geniet-cadeau's.

Vandaag vierde ik mijn verjaardag, hoewel ik pas morgen jarig ben.
Maar morgen moet iedereen werken of naar school.

Het eten smaakte heerlijk; de taarten ook!
(de chef had er dit jaar een bij de bakker besteld 
en die wás me toch lekker!).

Heerlijke cadeau's kreeg ik.
Twee kaartjes voor de musical Tarzan, hier in het Fredericia Theater...


.... en een avondje uit naar het concerthuis in Odense met 

Ook nog een tekening en twee boeken om mee te nemen op vakantie.
Thanks - everybody <3.

Na de lunch kwamen er twee dozen met foto's op tafel. Philip wilde graag een foto van zijn overgrootvader zien en die zaten nog in de schoendozen die ik meenam uit moeders flat.
We hebben zitten gniffelen om de foto's van dochter en zoon als kind en de eega en ik als jonge, slanke mensen met lang haar en hippy kleding. 


Gisteren waren we in Middelfart waar The Beatles Revival een concert gaven.
Tjé wat was dat leuk (..mmm..iedereen 50+).
Maar we zongen allen luidkeels mee met de songs!




Do you remember....



zaterdag 6 oktober 2018

Op de Deense manier.

Koude schotel is echt Nederlands. Daar houden de Denen niet van. Die willen liever "kartoffelsalat": aardappelsalade.


Meng mayonaise en crème fraîche en maakt op smaak met peper, zout en wat worcestersaus saus.
Snij kleine gekookte aardappeltjes in stukjes, evenals een of twee uien en een appel.
Alles onder elkaar roeren en opdienen met wat bieslook en tomaatjes.
 (hier zijn kleine gehaktballetjes lekker bij)

Omdat ik morgen jarig ben en de familie wil trakteren op een lunch-buffet hebben de eega en ik "tarteletter med høns i asparges" voorbereid.


Tarteletter zijn eigenlijk hartige taartjes. In Nederland zou je pasteitjes gebruiken; die vind je hier niet net zoals ik geen in NL. geen tarteletten kan vinden.

Je kookt een paar kip-filets en bewaart de bouillon.
Van de bouillon, meel en melk maak je een dikke saus, die je op smaakt brengt met zout en peper.
Hierbij voeg je uitgelekte asperges (in stukjes gesneden) en de - ook in stukjes gesneden - kip.
Voorzichtig onder elkaar roeren en in de verwarmde tarteletten opdienen.

En nu omdat we toch bezig waren maakten we ook een "rejesalat" : een garnalen salade.


Ook weer crème fraîche mengen met mayonaise, de garnalen goed laten uitlekken net als de in kleine stukjes gesneden asperges en net voor het serveren onder elkaar roeren.
Ik voeg er altijd wat tabasco, tomatenpuree en sherry aan toe.

woensdag 3 oktober 2018

Van die dagen dat niks werkt..

Je hebt van die dagen dat niks werkt zoals het moet.
Er komt een mail waarbij een hoop documenten zijn toegevoegd, waarvan na veel gefoeter en gedoe blijkt dat juist die éne file niet printbaar is.
Wat ten gevolge heeft dat de printer helemaal niet meer wil werken.
Grrrr.
Afijn, die kregen we weer aan de praat.

Toen kon ik een app op mijn telefoon niet activeren.
We zijn net overgestapt naar een andere leverancier met onze mobiele telefoons en voordat alles werkte..... Even naar de stad; oeps, nog een keertje! Enfin: die app doet het nu ook weer.
Vriendelijke mensen bij die winkel.
Gelukkig!
(en hier zijn nooit van die lange rijen wachtenden) 




maandag 1 oktober 2018

De tafels zijn gedekt.

Ik ben nogal veel "de hort" op geweest en hou het vanavond op een thuisavondje. De kachel aan, want het is in een keer koud geworden.
Ik moest in ieder geval mijn sjaal goed om mijn oren binden toen ik van de kapper af naar huis fietste en ik zag meerdere fietsers hun handschoenen uit hun zakken vissen.

Het zijn volle maar ook gezellige dagen geweest met bezoek 
(is gelijk aan eters) op donderdag, de verjaardag van Carl vrijdag, een gezellig avondje met mijn oude vriendenclub op zaterdag en gisteren een ritje naar SønderLøgum met de chef, waar we ook wat blikjes limonade kochten voor mijn a.s verjaardag .


Er is ook een hoop werk verzet in het bedrijf en daar-tussen-door is er altijd nog het huis en het huishouden.
(en het koor-en de website- en met een bekende mee naar ziekenhuiscontrole en..nog veel meer).

Kijk ons daar een zitten; al die grijze dametjes (en een heer, die zelfs de oudste van ons allemaal is). Ik zat op de lege stoel, maar iemand moet de foto maken.
Wat hebben we vroeger gegniffeld als we het over "later als we met pensioen zijn" hadden.
Nu is er nog maar eentje actief op de arbeidsmarkt.
En waar praten we over? Juist: de politiek!
...en de (klein)kinderen en ziek zijn beter worden. Over vakanties en oude bekenden. Over de jeugd van tegenwoordig...brrr, ik lijk m'n oma wel. Kortom, wij kletsen de avond wel vol; tot middernacht!


zaterdag 29 september 2018

Een jarige.

Carl is maandag jarig en dan wordt hij 6, 7, 8....nee, 9 jaar.
Wat zijn die jaren snel gegaan.

We vierden hem gisteren met de familie en twee vriendjes die hij had uitgenodigd.



Zaterdag mag de hele klas komen. Dan viert hij het nog een keer. Dit keer samen met Maja, een klasgenootje.
In het sportcomplex in Bøgeskov.

Gesloten.

Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Denemarken ging gisteren 
"op slot".
De brug vanaf Zweden werd afgesloten, alle bruggen naar het zuiden van Sjælland, de grote brug over de Storebælt en ook de brug over de Lillebælt. Geen enkele pont voer meer, helikopters en dronen in de lucht, de treinen stonden stil en alles in politieuniformen was uitgerukt.
Dat gaf ellenlange files, die uren duurden.
Het land ging dicht!
Waarom?
We weten het op deze zaterdagmorgen nog steeds niet.
Er werd gezocht naar een zwarte auto met een Zweeds kenteken.
De auto is gevonden; in een klein plaatsje op Fyn.
Verder horen we niks. De politie zwijgt als een graf.
Ze zeggen alleen dat de gewone burger zich geen zorgen hoeft te maken.
Dat doen we dus maar niet.
Maar we hebben wel gemerkt hoe je een land potdicht maakt.





woensdag 26 september 2018

Foto van vroeger

Toen ik een paar weken geleden in Nederland was nam ik de Margriet mee naar huis, daar waar Simone Kleinsma die week hoofdredacteur was.
Ik kende Simone alleen nog maar van het musicallied "Vluchten kan niet meer" dat ze lang geleden samen met Frans Halsema zong.
Toen werd ik toch een beetje nieuwsgierig naar haar liedjes.

Vandaag zocht ik haar liedjes op Spotify en daar hoorde ik dit lied 
- oorspronkelijk van Rob de Nijs - dat over een foto van vroeger ging. Rob zingt over zijn vijfde verjaardag, Simone maakte er haar achtste verjaardag van en sim-sala-bim: ik herinnerde mij mijn achtste verjaardag...


Maar mijn achtste verjaardag was niet zo fijn als Simone's.
Mijn vader lag op sterven (ik wist alleen dat hij heel erg ziek was; hoe leg je een kind uit wat doodgaan betekent).
Hij lag boven op een kamer die ingericht was als ziekenkamer en ik vierde mijn verjaardag beneden, in de huiskamer van oma en opa.

Hij stond erop dat ik mijn verjaardag vierde, met taart en vriendjes en cadeautjes. Ik kreeg een pop want ik wist niet wat ik anders moest vragen. Mijn enigste wens was dat mijn papa beter werd.

Het enige fotootje dat ik van mijn achtste verjaardag heb is donker.


v.l.n.r.: Mijn broer, de twee oudste jongens van Harrie de kapper en ik

Acht kaarsjes op de taart en de pop op tafel. De pop waarmee ik nooit gespeeld heb.
20 dagen later overleed mijn vader.