Nog even wat paasfoto's.

Eitje tik. Wie wint heeft er weer een ei bij!

Paaslunch bij Jeff en Ivona.

Wat moet dat vreselijk zijn!

Daar ga je dan; op vakantie met je vrouw en je vier kinderen. 
Naar Sri-Lanka omdat het daar zo mooi is en omdat het kan. 
En dan worden er bommen opgeblazen, zodat je ineens drie kinderen verliest! Niet door een ongeluk, niet vanwege een natuur-catastrofe, maar omdat er mensen zijn die zo fanatiek andere mensen om zeep wilden helpen. Wat een ellende, wat een woede, wat een ravage en vooral een niet te begrijpen verdriet.

Anders, de naam van de vader. Ik heb hem lang geleden ooit gearrangeerd als speaker op een van onze talrijke cursussen. Een aardige man met veel ideeën, visioenen en vol werklust. Hij was toen nog niet zo lang bezig met het opbouwen van "zijn" imperium: Bestseller! Ja inderdaad, daar waar de merken Only, Vero Moda, Jack&Jones, Pieces, Vila en nog een paar meer thuis horen. Een man en vrouw die flink wat geld ermee verdienden....
Ik denk dat ze álles zouden willen opgeven voor het leven van hun kinderen. 

Vreselijk dat er mensen zijn die anderen dit kunnen aandoen!

Paasdagen

Vroeger, toen ik nog op de katholieke lagere school zat waren de dagen in "de stille week" voor Pasen saai en een beetje triest. Witte Donderdag gingen we naar de kerk om "Het laatste avondmaal" te vieren, Goede Vrijdag zaten we weer in de kerk want kwart voor drie begon de "Statie" waar elke statie (schilderij van de lijdensweg van Christus) in de kerk bezocht en het verhaal erbij verteld werd. 
Dat waren lange "zittingen". Poeha! Paaszaterdag was een dag van boodschappen doen en schoonmaken en soep trekken en eten voorbereiden en..en..om alles klaar te hebben voor Pasen. Met Pasen mochten de snoeptrommeltjes worden opengemaakt! En we kregen onze nieuwe kleren aan en hadden eindelijk paasvakantie.

Zo is het (gelukkig) al lang niet meer! 

In Nederland is er Paaspop; en de Passion en zijn er lange files....

Hier in Denemarken zijn de dagen van "de stille week" (van Palmzondag tot tweede paasdag) schoolvrije dagen en vandaar dat ook veel mensen vakantiedagen opnemen. Vanaf (witte) donderdag zijn het dagen gevuld met bezoek, paas-lunches, koffie met iets lekkers erbij en als het mooi weer is - net als nu - de paden op de lanen in. De boten worden te water gelaten, de eerste durvers gaan zwemmen of pootjebaden, overal zie je fietsers, campers, vissers en wandelaars.
Het land ontwaakt; de stad wordt wakker en in gebruik genomen.

De tentjes aan de haven gaan weer open

Voor het bezoek donderdag bakte ik broodjes, kaneelsnegle en een cake

De vrijdag gasten kregen lam, quiche, room-aardappels en citroenbavarois 

De eerste milkshake dit jaar

Lunchen op ons terras voor het huis

Aarde voor in de kas en de perken

Fietsen over "Fælleden" en langs het strand

De Lillebælt - met het eiland Fyn aan de overkant.


Daarom, op z'n Brabants:
Zalig Pasen

Tirpitz

In deze dagen waar de verschrikkingen (en overwinningen) van de tweede wereldoorlog overal in Europa herdacht worden blijf ik ook even hiermee  bezig.

Wij bezochten het museum Tirpitz bij Blaavand, in het zuidwesten van Jutland. Een badplaats; een toeristische plakpleister en sinds 2016 verrijkt met een bunker-museum.

Een van de vele bunkers die de Duitsers aan de kust plaatsten. Deze kreeg de naam Tirpitz en zo heet het eromheengebouwde museum nu ook (overigens ontworpen door een van de beroemde Deense architecten Bjarke Ingels).

Het was druk, mede doordat het hier schoolvakantie is, er waren veel Duitse toeristen en er was een speciale tentoonstelling over de vele mijnen die tijdens de oorlog aan de kust geplaatst werden.

De laatste landmijn werd tot springen gebracht de 3. juni 2012!!!
Eindelijk kon het laatste stuk prikkeldraad verwijderd worden.

In totaal hadden de Duitsers 1.400.000 landmijnen langs de Deense kust geplaatst. "Ordnung muss sein", daarom werden er tekeningen van de placeringen gemaakt. Tamelijk precieze tekeningen, wat het opruimen toch iets minder gevaarlijk maakte.
Maar op het laatst liep dat plan in de soep en op de landtong Skallingen bij Blaavandshuk werden de mijnen zonder enig plan de grond in gestopt. 
Toen de oorlog voorbij was werden de Duitse soldaten die nog hier in het land zaten gedwongen om deze mijnen op te ruimen. 2500 Duitse soldaten werden hiervoor ingezet, 150 misten hierbij hun leven en 400 werden meer of minder zwaar gewond. Deze opruiming vond plaats vanaf de 5. mei 1945 tot de 1. oktober 1945. Daar er geen tekening bestond van de mijnen op Skallingen werd dit gebied afgezet met prikkeldraad en waarschuwingsborden voor minstens 20 jaar. Verboden toegang! Men vermoedde dat de mijnen tegen die tijd zo verroest zouden zijn dat ze niet meer konden ontploffen. Die versperring bleef er veel langer dan 20 jaar. Pas in het jaar 2006 begon de opruiming. De laatste mijn (misschien de laatste- je weet maar nooit) verdween in 2012.

De "achteringang" van het museum

Het was druk (voor Deense begrippen)

Scheve lijnen; trap af naar de zalen

Kaart over de landmijnen die opgetekend waren

Het museum ligt midden in de duinen, "klitterne" noemen we die hier.

Een zandweg tussen de duinen door voert ons terug naar de parkeerplaats.

Mooi hier! We zagen zelfs een adder over het pad kronkelen.

Klitterne langs de kust.

Vlinderkweek.

Dit had ik nog nooit gezien. Een kas waar cocons in rijtjes hangen. Langzaamaan kruipen de vlinders uit hun cocons.

's Avonds gaan de deurtjes open en zweven de nieuwe vlinders het tropisch oerwoud in "Zuid Amerika" in Randers Regnskov.

Kartoffelmad med rodchips.

Sneetje roggebrood met aardappel en groentechips.

Kijk, je hebt smørrebrød en smørrebrød. Met gebakken vis, gemarineerde vis, met zalm en garnalen, met ei, met roastbeef, met paté met...van alles en nog wat.

Maar het lekkerste vindt mijn dochter die met schijfjes lichtgekookte nieuwe aardappeltjes/krieltjes.

Die gekke Denen; die leggen ook van alles op een sneetje roggebrood. Maar dit smaakt echt uitstekend (en het is nog gezond ook).

Je hebt nodig:

2 rode bieten
2 aardperen /jordskokker noemen we ze hier.  Kan misschien ook knolselderie zijn? Of schorseneren? 
Rapsolie = koolzaadolie (of zonnebloemolie)
zout en peper
4 eetlepels mayonaise
8 eetlepels skyr of crème fraîche of yoghurt... 
Peterselie en bieslook
4 sneetjes roggebrood (niet dat zoete!)
4 blaadjes sla
8 aardappels

En je maakt het zo:

Zet de oven op 200 graden. Schil en snijd de wortelvruchten in heel dunne schijfjes. 40 schijfjes rode biet en 16 schijfjes aardpeer. Leg de schijfjes op een bakplaat met bakpapier en besmeer ze met olie aan beide zijden. Kruid met zout en peper en bak ze 10 minuten.

De schijfjes moeten goudbruin zijn en een beetje opgekruld aan de kantjes. Leg ze op vetzuigend papier om af te koelen en knapperig te worden. 

Roer mayonaise, crème fraîche, de fijngesneden kruiden met wat zout en peper onder elkaar.

Leg een blaadje sla op elk van de 4 sneetjes roggebrood met daarop de schijfjes aardappel, de crème en de chips.

Lekker als er nieuwe aardappeltjes zijn!!

(PS, wil je het eenvoudiger hebben? Dan laat je die groentechips gewoon weg ;-))

Sterren

Er worden sterren uitgedeeld. Bij restaurants, hotels, musicals en films.
Wij gingen gisteren naar een Deens/Zweedse CO-productie; de film Dronningen. Zo eentje die alle filmcritici in zwijmen laat vallen,  en die ze beoordelen met heel veel sterren en schone lofzang.
Hij zit in het "Bioscoop pakket" en we gingen hem gisteren maar eens bekijken.
Josses - om bij in slaap te vallen! (dat overkwam de chef twee keer; ik had ook zware oogleden hoor).
En hoe verder het scenario liep, des te meer psychisch melancholisch de film werd. 
We zijn weer terug bij af, nadat juist Deense films hoog scoorden op het internationale filmterrein. 
Waarom weer zo'n "zwaar op de hand film???

Nee, dan liever de serie "Badehotellet" of "Sygeplejeskolen".
Afgekraakt door de media, erg geliefd bij de kijkers. 
De serie "Badehotellet" is zelfs verkocht aan de VS.

• 

Maar aangezien jullie ze alle drie niet kunnen beoordelen in Nederland zal ik maar ophouden met "mekkeren".