Zomerkleren verslijt je hier niet.

Gisteren werd mijn (onze natuurlijk) kleindochter 20 jaar; ongelooflijk hoe snel de tijd vergaat!
Facebook was zo vriendelijk om mij een foto te laten zien die precies een jaar geleden gemaakt is. Daar heb ik dezelfde jurk aan als die ik gisteren droeg. Nog net als nieuw. Niets verslijt hier minder dan zomerkleren.....

We kregen een heerlijke lunch. 

de jarige!

Waarna zoon, dochter en kleinzoon even de boeiboorden bij ons thuis gingen verven onder toezicht van de chef/vader/opa. Daarvoor moet je zo hoog de ladder op dat Sandra haar vader verbood om erop te klimmen. Het klusje is gedaan. Het huis is AF!

Het was een gezellige dag. Een zonnige zondag waar buiten "gespeeld" kon worden. We speelden het kongespil /koningsspel.
Zoiets heb je natuurlijk ook in Nederland.

De jongste wonnen!

De jarige moest even alle felicitaties bekijken en beantwoorden.

De poes werd aangehaald.

En wij mochten weer even samen op de foto.

Caroline, twintig jaar. Volop aan het werk /studie.

Over anderhalve maand verhuist ze naar haar eigen appartementje hier in de stad. 

De verjaardagscadeaus waren daarom "praktische" dingen.

Een stofzuiger, twee pannen en een cadeaubon voor Ikea.

Mijn lieve kleindochter, ik wens je alle goeds voor in de toekomst.

Dat het leven je wil toelachen.

De koudste juli in 22 jaar.

Juli was frisjes. Hier hadden we gelukkig best wel veel zon en we hielden het voor het meeste droog overdag, maar aan de west-en noordkust heeft het gewaaid en gestormd van jewelste.

De koudste juli in 22 jaar. Een beetje pech voor de mensen die vakantie in eigen land vieren, maar die hebben er vast toch wat van gemaakt. Musea, dierentuinen en nog veel meer was/is toegankelijk voor de helft van de prijs. De ponten varen gratis voor fietsers en voetgangers en ook als is er geen reispas meer te krijgen, bij het openbaar vervoer kun je treinreisjes kopen voor 99 kronen; oranje kaartjes. En ondanks het weer is en blijft het een mooi land.

Als het even kan, en dat kan het vandaag, dan leven we buiten.

Vorige week zaterdag was er een buurt-barbeque.

We hebben maar een kleine straat - 15 huisnummers, een aantal mensen waren op vakantie, maar het was gezellig met 6 families.

We hielden het bijna droog.

Een van de aanwezigen had een inklapbaar pavillon meegebracht. 

Wat een slimme oplossing.

In de loop van de avond kwam het gesprek op het feit dat onze straat vaak voor een "binnendoortje" gebruikt wordt. Dat zou niet zo erg zijn als de auto's niet zo hard reden. Er wonen nogal wat kleine kinderen hier die leren fietsen.

Enfin, wij boden aan om borden te maken om de automobilisten erop te wijzen.

Langzaam rijden

Spelende kinderen

Ze staan nu op drie plaatsen in de straat en het leuke is dat we vroegen of de buurt een centje wilde bijdragen. 

Dat hebben ze bijna allemaal gedaan!

Er moet er nog eentje meer op aan andere kant (daar bij de benzinepomp); het bord is gemaakt maar we wachten op de montageset. Die komt per post ;o)

Oh ja, ik moest ook even bij de bank voorbij. Ik had een sms gekregen dat ik een nieuwe visa kaart krijg.

Dat verbaasde me, want die ik nu heb is tot 2022 geldig.

Maar de bank was gewaarschuwd door "Nets" die bang waren dat een vreemde mijn contactinformatie had opgesnapt.

Dank je wel Nets, (al snap ik er niks van. Ik heb de kaart bijna alleen in de winkels gebruikt waar ik altijd kom. Je weet dus nooit wie er staat te loeren).

Wat m'n breiwerk betreft heb ik eindelijk het patroontje door. Nu heb ik weer wat onder handen zonder me te ergeren en uit te halen.

En vanavond neem ik dochterlief mee naar de film. De laatste uit het bioscoop paket. 

Wild Rose.

Flammkuchen

Op verzoek het recept voor Flammkuchen (inderdaad met twee m's)

Dit recept is voor 4 personen. 

(Ik maakte slechts een halve portie en dat was meer dan genoeg voor twee)

Deeg:

3 dl water

2 eetl olijfolie

100 g tipo 00 meel (pizzameel)

250 g bloem/tarwemeel

2 theel bakpoeder

1 theel zout.

Vulling/topping:

400 g crème frâiche /zure room

zoutvlokken /flagesalt - ik heb gewoon zout gebruikt.

zwarte peper - vers gemalen

1 mespuntje nootmuskaat

250 gr bacon in dunne plakjes

2 (rode) uien (in dunne schijfjes snijden)

evt wat verse thijm.

Je maakt het zo:

Meng tipomeel en bloem met bakpoeder en zout.

In een andere schaal water en olie; dan voeg je het meel beetje bij beetje hieraan toe tot het deeg glat en soepel is. Kneed het goed in 7 - 10 minuten.

Zet de oven op de hoogste stand en zet de bakplaten in de oven zodat ze heel warm worden. Als je een pizzasteen hebt kun je die natuurlijk ook gebruiken.

Strooi meel op het aanrecht, deel het deeg in twee en rol het heel dun uit, zodat het op de bakplaten past. Rol het deeg uit op bakpapier (2 stukken).

Meng de crème frâiche/zure room met zout, peper en een mespuntje nootmuskaat. Smeer dit op de bodems en verdeel de uien en de bacon hierop.

Haal één van de bakplaten uit de oven en schuif de ene bodem hierop mhv het bakpapier. (De andere bakplaat bijft in de oven zodat die niet afkoelt, je bakt slechts een flammkuchen per keer). 

De flammkuchen gaat meteen de oven in,  bovenin, en je bakt hem 13 - 16 minuten tot de korst  krokant en lekker is. 

(de mijne was na 14 minuten klaar - de oven stond op 250 graden)

Strooi er evt. wat verse thijm over.

Flagesalt

Recept : Valdemarsro.dk

Achterstevoren.

Vandaag aten we flammkuchen. Zelfgemaakt. Met ui en bacon. Lekkerrrr. En klaar in een zucht.

We hebben de ene kant van de tuin klaar. Helemaal opgeschoond, heg geknipt, onkruid weg, kantstenen vervangen, onkruiddoek gelegd en daarop dekbark.

Het wordt nog wat! ;-)

We fietsten over Fælleden langs het strand en namen een milkshake met aardbeien. Het was niet druk aan het strand. De badmeesters waren bezig om zwemles  en paddle les te geven.

De hemel had een  slappe blauwe wazige kleur.

Er werd volop gezeild.

Zuidenwind.

Gisteren was het niet echt tuin-weer. We maakten een uitje naar het openlucht museum Hjerl Hede. De chef had veel last van z'n rug, dus begonnen we met een rondrit in de huifkar.

Hjerl Hede is een ambachtelijk museum. Daar was helaas niets van te zien. Vanwege de corona, zeiden ze. Die krijgt overal de schuld van. Jammer, want zonder bedrijvigheid is het museum een tamme bedoening.

kantoor van de dominee

 We keken rond in stenentijdsperk huisjes, in boerderijen uit de middeleeuwen en de pronkerige præstegård/pastorie waar de dominee met zijn vrouw, kinderen en personeel woonde. 

We reden door het gulle Jyske landschap waar de rogge, gerst, haver en tarwe wuifden naar velden vol met aardappelplanten.

Als je me moet hebben? Ik ben in de tuin!

Zomer = in de tuin werken.

 Een van de vijf groente en fruit perken.

Kijk eens hoe netjes ik al het onkruid verwijderd heb van de grintpaden.

Wateren in de kas waar tomaten en komkommers groeien.

Tja, onze tuinhulp komt niet meer. Helaas of? (hij was een goeie hulp, maar echt veel verstand van tuinieren had hij niet. De appelboom is verkeerd gesnoeid en m'n bessenstruiken ook. Maar een gegeven paard enz.)
Nu moeten we het zelf doen.
Daarom zijn we bezig om de perken links van het huis klaar te maken voor een flinke laag dekbark. Tegelijkertijd wordt de heg geknipt. Ook achter de schutting in de achtertuin. Aan de straatkant! Dat doet de gemeente niet; dat moet de bewoner doen. Ook de randen langs de stoep en straat en natuurlijk het trottoir moeten we zelf bijhouden. Tot nu toe hebben we 21 zakken groen naar de stort gebracht.  Een grote tuin....ach we doen elke dag een paar meter. Langzaamaan, dan breekt het lijntje niet. 
  

Vandaag hadden we dus geen zin in koken.

We aten bij Urbania Streetfood. 

Best lekker!

En 's avonds buig ik me over een sjaal "vesterhavssjalet"

Ik heb hem al drie keer uitgehaald, want ik blijf fouten maken.

Eigenlijk wilden we er deze week wat op uit met de fietsen achter op de auto. In juli kun je namelijk als voetganger of fietser gratis naar de eilanden. Dat zijn er nogal wat in dit land. 406 stuks om precies te zijn. 70 ervan zijn bewoond. 
Maar we wachten nog maar even. Het is op het moment heel druk vanwege "dé vakantie". Kijk maar naar onderstaande foto die ik uit de krant pikte.

Nou ja, die eilanden lopen/varen niet weg. 

En we krijgen augustus nog.

Alleen de boeiboorden moeten nog geverfd worden.

De boeiboorden - de stern - zeggen we hier, zijn nog rood.

Die moeten nog geverfd worden maar onze langste ladder is eventjes uitgeleend aan dochterlief.

De roos is voor een vriendin die kanker heeft.

Morgen gaat het proces van bestraling en chemo beginnen.

Ik kan alleen maar meeleven....

Voorzieningen.

Eerst was het de elektriciteit die gerepareerd moest worden. Daar waren we niet voor gewaarschuwd - foutje van Trefor.
Er was geen stroom dinsdag ochtend. Reparatiewerken van 7 tot 12 uur. Oef, dan zie je pas hoe afhankelijk we zijn van de moderne voorzieningen.

Geen koffie!!

Ik bedacht dat we naar Biltema konden rijden. Die ligt op nog geen vijf minuten bij ons vandaan en daar is een kantine waar je koffie kunt kopen.

Twee koffie, broodje met kaas én een kanelsnegl op de koop toe voor 40 kronen. Hè, daar werd ik weer mens van.

Vandaag tikte er een bericht in dat we het water moeten koken. 
Het water van Kongsted waterwerk voldoet niet aan de eisen op dit moment!
Het is maar goed dat het gecontroleerd wordt. Beter voorbereid dus geen akelige gevolgen en/of buikgriep. Nu maar water koken. Gelukkig werkt de elektra weer, anders had ik een kampvuur in de tuin moeten maken.