Over dingen en doetjes in Denemarken.

dinsdag 8 september 2020

Zwerver

Af en toe ben ik tolk bij het gerechtshof.

Zo ook gisteren. Een korte session; een snelle uitspraak.

En het raakt me iedere keer weer.

Een jongen nog - hij dacht dat hij zo'n twintig jaar was. De overheid in een of ander land had zijn geboortedatum bepaald: 01.01.2000. Zelf wist hij het niet, want het land waar hij geboren is registreert geen geboortes. Als kleine jongen vluchtte zijn familie naar Libië. De vader stierf aan diabetes. De familie viel uit elkaar. Op de ene of andere manier is hij in Spanje beland. Hij was nog jong toen; nog lang niet volwassen. In Spanje werd hij geregistreerd, zijn vingerafdrukken werden genomen en hij werd ondergebracht in een of ander kamp. Dat hield hij niet lang uit. Hij zwierf door het land, sliep op straat en belandde in Zwitserland. Hier werd hij geholpen; hij moest deel nemen aan een "programma", kreeg huisvesting samen met andere minderjarigen en een zakcentje. Tja, dan hoor je dat het in Duitsland veel beter is, ergo liep hij naar het volgende land. Ook hier werd hem hulp geboden. Minderjarig hè. Hij verbleef 6 jaar in Duitsland, wachtend op asiel. Wachtend, want veel mogelijkheden waren er niet. Hij wilde trouwen met een meisje uit Finland, maar dat "mocht" niet. Hij werd het wachten beu en wandelde over de Deense grens waar ze hem oppakten. Nu wordt hij teruggestuurd naar? Duitsland? Zwitersland?

Hij kan niet lang op een plaats blijven. Hij móet wandelen, lopen, zwerven. Dat heeft hij van kinds af gedaan. Hij kan niet anders (zijn woorden).

Case closed.

Ik was wel blij dat ik net het SaltPath in de originale taal gelezen had. Ik moest namelijk tolken Deens/Engels. Ik had wel even een spiekbriefje gemaakt, want hoe noem je de officier van justitie? Of in hechtenis nemen? Ha, het tolken lukte prima, maar zijn lot hield me bezig. Een asielzoeker kreeg een menselijke gedaante en was niet zomaar een cijfertje in de statistiek.








zondag 6 september 2020

Veranderlijk, verraderlijk, vriendelijk.

Het water staat hoog in de grachten.

Wij hebben geen last van droogte. 


Even fietsen over de stadswallen. Die liggen rondom heel de oude binnenstad en zijn zeker 5 kilometer lang.

(Dat zegt de zoon; de chef meent dat ze langer zijn)

Het was gisteren een oficiële vlag-dag ter ere van alle soldaten en veteranen die ooit en nu nog uitgezonden zijn over de hele wereld.

Dit keer zonder parades.

Hola, daar komen donkere wolken aandrijven...


Even later scheen de zon volop.
Hier is het "bier-dag".
Vele kleine zelf brouwers showen - en verkopen - hier hun bier.


Vandaag was het een fietstochtje naar Trelde.

We hadden gisteren een gat van 20 jaar op te vullen.
Een nichtje van de chef kwam op het eten en bracht haar man, twee grote kinderen en haar moeder mee.
Vanwege een tyranische oom, die alle contact met familie en vele vrienden afbrak hadden we ze in geen 20 jaar gezien.
Het is wel onwennig om zo'n gat te dichten, maar een tafel vol chinese gerechten hielp veel en het werd een vreemde, maar gezellige avond.
We moesten er vandaag even tussen uit en ik knipte de boer die maar voortploegde.


Wel af en toe schuilen voor de regen.

(Excuses voor de layout. Ik oefen nog een beetje)

donderdag 3 september 2020

By the way..

Oeps; ook Blogspot heeft een andere opzet gemaakt. Ik was juist zo blij met het oude; dat kende ik in en uit. Nu weet ik niet precies hoe ik m'n blog in elkaar friemel. Enfin, de tijd zal het leren.
En het houdt mijn hersens alert. 
Offe?
Is alert een Nederlands woord?
Ik gebruik vaak "google vertaal"/"google oversat", maar de laatste tijd krijg ik geen echte vertaling vind ik, maar gewoon hetzelfde woord.
Dat ondervond ik omdat ik "The Salt Path" las in het Engels.
(Het lag hier nog niet in de bibliotheek).
Soms waren er woorden die ik niet kon vertalen. Het waren niet zulke belangrijke woorden, meer beschrijvingen en dieren/vogelnamen.
Guls? Badger?

Pyt, zoals we hier zeggen, want
It was a facinating book! 


Gisteren even langs de industriehaven gefietst.

Daar zwommen vader en moeder zwaan met hun kroost.


We hebben vanmorgen het laatste stuk van de oude schuur afgebroken. De schutting erachter moet hersteld en geverfd worden; er komt een afdak voor de fietsen en dan kunnen we beginnen met het bekleden van de werkplaats.
Werk hebben is geen kunst....

In de werkplaats is er weer eens een keer een reparateur aan het werk, want een van de printers moest een vervangend element hebben.
Het zijn oude machines, maar ik hoop toch dat ze ons nog wat langer van dienst kunnen zijn.




dinsdag 1 september 2020

Even bezoek genoeg gehad.

Het was mijn beurt:
  • Om de brei-club te ontvangen
  • Om een gezellige avond te hebben met twee oud-collega's
  • Om een paar vriendinnen van het koor op de koffie te hebben.
Die van de brei-club kregen halverwege de session koffie, thee en brood met kaas en jam. Dat was donderdag.


Bij mijn oud-collega's is het gebruikelijk een glas wijn te serveren; goed brood, kaas, worst, wat druiven of dergelijks, nootjes, chokolade en wat gebak.
Dat was gisterenavond.






En vandaag kwamen de dames in de ochtend en kregen broodjes, wienerbrød, juice en meer toebehoor.

Ja,ja, ik weet intussen wel hoe het "moet" (gebruikelijk is) hier in Denemarken.

Maar voorlopig heb ik bezoek GENOEG gehad! 
't Kan verkeren, ook voor een sociale mus :-)

Het is fijn september weer.
We hadden weer alle orders weggewerkt gisteren; ziezo, en gingen heerlijk fietsen.
Toen we thuis kwamen was het order-boek weer gevuld.

MAAR gelukkig heeft de chef "wonderpillen" van de dokter gehad. Eindelijk was er een arts die medicijn tegen de hevige zenuwpijn heeft voorgeschreven. Geen morfine meer! De tabletten - drie maal daags- helpen wonderbaarlijk. De pijn is zo-goed-als weg en zijn energie komt weer terug! Ik zou die dokter wel willen omhelzen!





zondag 30 augustus 2020

Uitgebreide lunch.

Ze stonden al op ons te wachten voor het restaurant; kinderen en kleinkinderen.
Met een cadeau voor ons in de achterbak en een leuke kaart.


Inderdaad: "Life is like a Merry Go Round, So hang on Tight".
(we'll do that!)


We kregen een vogelbad in graniet voor in de tuin.
Dear, dear children, love you all!
Thanks.
(ook namens de vogeltjes)

Het is ook een kompas, maar nadat we er water in deden is het een beetje moeilijk te lezen.

vrijdag 28 augustus 2020

Als het dan weer eens regent...

Het regent pijpenstelen!
Echt zo'n augustus-regen die loodrecht naar beneden valt.
Wij waren even naar de stad - op de fiets - en kwamen drijfnat thuis.
Regen hebben we voorlopig echt meer dan genoeg gehad.
Het grasveld is nu een engels-groen gazon.
Op zich heb ik niet zoveel tegen de regen maar ik vind het niet fijn dat het dan zo donker is.
Ik mis het licht! (nu al).

Even een paar plaatjes van de afgelopen dagen:


De auto van dochterlief kreeg nieuwe banden.


Het was mijn beurt om de brei-club op bezoek te hebben.


En ik was bij een kleinzoon thuis omdat hij verkouden is en niet naar school mag. Dan zijn de dagen lang als er niemand thuis is.
We raapten de gevallen appels op en ik maakte "æblegrød" (appelmoes met hele stukjes). 
Natuurlijk hoort voorlezen ook bij zo'n dagje.

donderdag 27 augustus 2020

Vijfenveertig



...en zo waren wij "ineens" vijfenveertig jaar getrouwd...

Safieren bruiloft.


Ik vond dit citaat "op z'n Jysk" (dialect):

Eerst hou je van,
dan hou je het uit,
 en dan hou je het vol.

Nou, ik ben heel gelukkig met mijn maatje; ook na zoveel jaren!
Skål!

We vieren het zondag met een etentje met de kinderen en kleinkinderen.