Hotdog

Zoals er in Nederland zo af en toe een frietje in huis wordt gehaald (of een bamischijf, frikadel of wat dan ook), zo is dat in Denemarken de hotdog.

Hotdogs vind je in bijna alle landen ter wereld, ieder met z'n eigen variant. De typisch Deense variant is met óf een rode-óf een gebraden wienerworst. Daarbij hoort natuurlijk het pølsebrød, het zachte warme broodje waar de worst in wordt gelegd. Die worst moet groter zijn dan het broodje en krijgt een lijntje mosterd aan de ene kant en ketchup aan de andere. Boven op de worst komt een streep remoulade en daarop gesnipperde ui en gebakken uitjes. Tenslotte komen er een paar schijven komkommer in het zuur op.

Wij eten het bijna nooit meer. Maar vandaag, op deze regenachtige zondag zou de chef er een paar halen bij de "Pølsevogn". Hij kwam met lege handen thuis; er was een lange rij mensen voor hem die in de regen stonden te wachten. Er mogen maar twee mensen binnen. 

Ik had het al verwacht en had een paar chipolataworstjes in de koelkast liggen. Én we hadden een paar zachte bolletjes. Dat was zeker zo lekker en klaar in een mum van tijd. 

Vrijdagblog.

Het is de hele week druk geweest in de zaak. Veel printen, appliceren, knippen, snijden, stapelen en met pakken naar de post. Ook een paar keer naar de recycling met karton en papier (en trappentegels van Sandra). En dan is het in een keer vrijdagmiddag. Ik zette de temperatuur omlaag in de werkplaats, de chef goot de inktbakjes leeg (van de kleuren die de printers gebruiken) en we deden de deur op slot. Weekend.

Hier begint de paasvakantie voor de scholen. Niet dat de jeugd daarom zit te springen, die willen geloof ik liever naar school, maar gewoon omdat de paasvakantie hier altijd in de week vóór Pasen valt. In dit land vol ongelovigen zijn Witte Donderdag en Goede Vrijdag "helligdage" en de winkels zijn gesloten (op een paar supermarkten na). Ook de twee Paasdagen horen hier bij. Normalerwijze dé tijd om de familie te zien en Paas-Lunches (Påskefrokost) te houden. Dat zal dit jaar alleen op kleine schaal plaats vinden, denk ik.

We hebben hier nog steeds een koud voorjaar. Eigenlijk wilde ik voorjaarsbloemetjes in de bakken zetten, maar ik vind het buiten nog maar frisjes. Vandaag drijven er donkere wolken daar boven aan het hemelfront. Geen regen al zou die eigenlijk best welkom zijn. 

Gisteren scheen de zon . De chef en ik hadden nog wat boodschappen in de stad en fietsten daarna langs de haven. Daar wordt meer plaats gemaakt voor plezierboten, zeil-en moterboten die een dagje Fredericia willen bezoeken. De kadeplaats wordt uitgebreid en dat kan alleen door nieuwe steigers te plaatsen. Om die stabiel te maken wordt er geheid. Palen van 23 meter lang gaan de zeegrond in. Ik stond erbij en ik keek er na en maakte een paar foto's.

Nu maar hopen op een mooie zomer.

Ha' en dejlig dag.

Iemand had zomaar een klein borduurwerkje op een paal aan het strand gezet. "Ha' en dejlig dag" - "Fijne dag gewenst vandaag". Daar wordt een mens toch positief van. Gisteren was het somber weer; mensen die klaagden en mopperden; gewoon van niet zo goed in je vel zitten. Dat "Ha' en dejlig dag" was een boodschap die welkom was..

Ja, ik /wij wonen hier mooi. Met kilometer lange stranden, met twee bosgebieden rondom de stad en dan natuurlijk de vesting en stadswallen. Jammer dat de podcast alleen in het Deens is, want je kun meeluisteren via iTunes, Spotify en Google podcast. Het woordje "by" betekent "stad".

Er komen overigens meer en meer Nederlanders naar Denemarken. Om hier te wonen en te werken. Een aantal koopt de melkvee/boerenbedrijven, anderen, ja, die doen gewoon wat anders ;-). Ik volg dat een beetje via Facebook in de groep: Nederlanders in Denemarken. Er is overigens ook een groep de andere kant uit: Denen die in Nederland wonen. Ach zó ver in afstand is het ook niet...... tenminste: áls er géén corona is. 

Coronapas of test of..

Langzaamaan gaat ons land weer open. Met ons land bedoel ik het land waar ik woon, Denemarken. Na Pasen, de 6 april mogen de  leerlingen van de 5 tot en met de 9 klas weer om de week naar school. Hetzelfde geldt voor de gymnasia en beroepsopleidingen. Als iedereen ouder dan 50 ingeënt is mogen de scholen en opleidingen weer "gewoon" open. De kappers (eindelijk, hoor ik de mensen zuchten) en andere liberale zaken mogen ook weer openen. MAAR: je moet óf een coronapas óf een negatieve test kunnen tonen, anders gaat die vlieger niet op. Het gymnasium heeft bijvoorbeeld vier mensen aangenomen om de leerlingen te testen 😷 . 

Dat inenten gaat langzaam.... Astrazenica is nog niet helemaal goedgekeurd hier. Testcentra zijn er genoeg, maar niet iedereen wil zich laten testen. Ik ook liever niet als het met die lange watpin is, die bijna uit je achterhoofd komt. Wat moet dat moet, maar ik hóef niet. Gelukkig is mijn haar zo lang dat ik het kan vastzetten met spelden en elastiekjes. Gelukkig hoef ik echt niet persé uit eten te gaan (restaurants gaan 13 april open) of naar de bioscoop en waarom zou ik nieuwe kleren kopen als ik toch nergens heen ga 😎.

GENOEG, GENOEG, GENOEG!!! IK ZET ER EEN STREEP DOOR EN HOU OP MET ZANIKEN OVER DIE CORONA! OP NAAR DE LENTE....

Eerst even lege blikjes wegbrengen...

Overal zit er tegenwoordig statiegeld op. Op glazen- en plastic flessen, op potjes, op kratten en op limonadeblikjes. Alles bij elkaar had ik weer een volle vuilniszak; wegbrengen dus, naar de automaat bij Føtex, want daar kun je na het vullen van de automaat je handen wassen. Zeker zo fijn!

Pant A, B en C. Van 1 Deense Kroon tot 3 D.Kronen

  Dat werd toch weer (omgerekend) bijna veertien Euro.

We reden even langs dochterlief. Die is ALTIJD bezig met projekten in en om haar huis.

Deze keer was het de trap naar de voordeur. Daar hadden een aantal tegels losgelaten..

Die hoefden enkel en alleen maar opnieuw gelijmd worden, maar bij nader inzien was het een verkeerde oplossing, want er zat gewoon teveel vocht onder de tegels. Dan gaat de chef helpen, natuurlijk en alle tegels gingen eraf. Nu drogen en dan kunnen er nieuwe op. 

Gisteren waren we uitgenodigd om bij haar "pulled pork" te komen eten. Zo heerlijk - en gezellig. Bij de lunch vandaag aten we de restjes. Ik ruimde op en besloot om daarna een stuk te gaan wandelen. Ik zit daar toch maar in de weg ;-)

Aan het einde van haar straat ligt een school. Hier in DK worden er nogal wat (kleine) kinderen met de auto naar school gebracht en dat kan opstoppingen veroorzaken. Vandaar dit bord:

Kys og kør : Kusje en wegrijden.

Nu is dochter niet de enige die altijd bezig is. Dat kan zoonlief ook. Hier kreeg ik een foto van het leggen van de vloer in de totaal opgeknapte kamer in het sousterrein bij hem.

 

Alles had hij uit de kamer gesloopt. De zoldering, de muren, de vloer, de verwarming. Nu is het bijna klaar en ik had graag even een kijkje willen nemen. Maar Philip moet morgen nog een keertje getest worden voor covid19. Niemand gelooft dat hij besmet is, maar we wachten toch maar tot het volgende weekend.

Ik heb wat takken uit de tuin in een vaas gezet en er paaseieren in gehangen. Ik had een doos met paasversieringen waar ik alles naar heb afgezocht. Onvindbaar! Waarschijnlijk in de grote corona-opruim-woede ten onder gegaan. Deze lagen bij de Lidl; ook goed.

Stofzuigen.

Heb je er ooit bij nagedacht hoe zwaar stofzuigen eigenlijk is. Als ik de hele beneden verdieping hier gezogen heb dan zegt mijn rug dat ik toch echt even moet gaan zitten. Zo denk ik aan de huishulpen/thuiszorg hier (en vast ook bij jullie in de stad) die rondfietsen naar mensen, veelal ouderen die hulp in de huishouding nodig hebben. Die hulpjes beginnen vast en zeker elke klus met stofzuigen. En hoeveel huizen bezoeken ze per dag? Ja, reken dat maar eens uit! Geen wonder dat ze er versleten ledematen aan overhouden. Ongeacht in welk land ter wereld je woont: de mensen in de zorg en huishoudhulp verdienen een pluim én een goed salaris. 

Ik poetste vandaag. Ik poets normaal ook hoor, maar deze keer was de grote beurt nodig. Wat wordt hier toch veel vuil naar binnen gesleept. Dat kom natuurlijk door "het werk aan huis". Je loopt nogal eens van de werkplaats de kamer in. Naar de computer, de keuken door, even boven iets pakken, een kop koffie zetten voor die en die... Je doet niet telkens je schoenen uit en geloof me maar, daar blijft het nodige aan hangen. Vandaar mijn zucht en bewondering voor huishoudelijke hulpen.  

Ik poetste omdat de breiclub morgen komt. Huisvrouw of niet; het moet er netjes uizien. Zo ouderwets ben ik nu eenmaal. 

Struik.

 

Er stond een struik ; een hele omvangrijke, op de straathoek in de voortuin. Die struik werd ieder jaar groter en dikker.....

Vandaag werd hij gekapt. Michael kwam helpen; de chef reed af en aan met de aanhanwagen. Vijf volle ladingen. Nu kan de struik weer groeien, maar deze keer houden we hem laag - en rond - als een koepel(tje). PS, de vlaggenstok moet hoognodig geverfd worden zie ik nu. Komt nog wel. 

Gisteren mochten de kinderen in de vijfde klas (groep zeven voor jullie) een dagje naar school. Nou ja, school...Het "onderwijs" moest buiten gebeuren. Gelukkig was het goed weer hier; weinig wind en volop zon. Ze hebben genoten hoorde ik van mijn kleinzoon. Zes uur buiten gespeeld, gevoetbald, geklommen, gerend. Ooit wordt het allemaal weer normaal.