Wat zou ik graag..

.. wat zou ik graag de fysiek van een twintigjarige hebben! Want wat wordt een mens toch moe van het huishouden. Vandaag heb ik er "de schop onder gezet" en alle ramen gezeemd, opgeruimd, heel grondig gezogen en wat kerstdecoraties geplaatst. Dat zijn hier in Denemarken natuurlijk de "julenisser" de kerstkaboutertjes en de engelen.

Gisteren er eergisteren kwam het er niet van. Er was een ziek kleinkind en werk genoeg in het bedrijf.

Het ging alweer wat beter later op de dag maar hij hoestte nog als een zeehond.

Kijk maar naar al die orders op het prikbord.

Vandaag is het Koud met een hoofdletter. Wat ben ik blij met de pellets kachel; die zorgt net voor die extra warmte!

Donkere november

Vakantiereportage - check.

Al lang weer thuis, zo voelt het in ieder geval.

't Was wel effe wennen. Van het lichte voorjaar met kwetterende vogeltjes die nestjes bouwden naar een ietwat somber Denemarken met laaghangende wolken en een vroege schemering.

Ach ja, "alles heeft een eind, behalve een regenworm, die heeft er twee" zingt Shu-bi-du-a".

We gingen de 15-de naar de musical Tarzan!

Als er iets is wat Fredericia Theater kan, dan is het musicals opzetten. 

De coulissen liepen door de hele zaal en net voor onze neus liet een "aap" zich naar beneden vallen en Tarzan slingerde zich in de lianen vanaf het balkon. Prachtig!

Er waren ook weer koor-avonden en ze hadden me gemist. Dat geeft toch altijd een fijn gevoel.

Vorige week zondag ging ik even met Sandra naar de Shopping Bazaar hier in het Messe-Center en kocht een heerlijke warme winterjas die deze week goed van pas kwam, want wat is het koud!!

Ik ging met Marita en haar man een kijkje nemen in Fjordenhus in Vejle. Een markant gebouw dat met haar voeten in de Fjord staat. Getekend door architect Olafur Eliasson. Het hoofdkantoor van Kirk Kapital A/S, die (gelukkig) zoveel geld hebben zodat ze een architectonische parel op kunnen zetten in plaats van een vierkant  kantoor blok.

Mijn oud college Gurli ging nu ook met pensioen en nodigde ons allemaal uit in haar fantastische huis aan Kolding Fjord. 

Ach, ook aan november komt een eind.

Ik heb de dozen met kerst-spullen vast uit de kast gehaald.

Misschien gaan deze week de buitenlichtjes aan.....

Melbourne Cup

We brachten de camper weg naar het afgesproken punt in Auckland. Dat ging razendsnel; tekenen en we stonden weer buiten. Daar staan rijen campervans te wachten op de huurders.

 Dag slapen in de camper en welkom in een nachtje hotel.

Het hotel lag in de buurt van het vliegveld.

We gingen eten in een nabijgelegen restaurant, India Express.

We waren aan de vroege kant.

De tv stond aan; er werden paarden met nummers de hele arena rondgeleid. "Mag de tv aanblijven", vroeg de Indiase dame.

"De Melbourne Cup begint zo dadelijk en ik heb met mijn vader gewed op een winnaar". 

Geen probleem voor ons. We vroegen haar wat meer te vertellen over de Melbourne Cup en hoorden dat het dé grootste paardenwedloop van Australië is. Indiërs en New Zeelanders zijn ook paardenliefhebbers en volgen de paardenraces.

De meeste klanten komen voor "Take Away".

Nadat de paarden waren rondgeleid kon de wedstrijd beginnen. Binnen zeven minuten was alles voorbij. Nr. 23 kwam onverwacht naar voren en won de race. Het duurde nog vele uren voordat de show, met interviews, trofee uitreiking en ererondje voorbij was, maar toen hadden we ons eten op en reden met Uber naar het hotel terug.

De tv reclame is ook overal hetzelfde!

De volgende dag begon de thuisreis. 

Van Auckland naar Singapore (10,5 uur vliegen)

Auckland Airport

met een van de grootste!

Singapore airport

We hadden wat vertraging want het onweerde flink.

Weer aan boord. Van Singapore naar Frankfurt (13,5 uur vliegen).

En eindelijk van Frankfurt naar Billund (1,5 uur).

Van licht naar donker naar licht.

Dat geeft een flinke Jetlag !!

Tour de Auckland

Eerst met de blauwe buslijn West Auckland verkennen en daarna met de rode lijn het oostelijk gedeelte van de stad.

Keep left!

Dan zie je pas goed hoe groot Auckland is. Een derde gedeelte van de bevolking woont in en rondom Auckland, wat het tot een mijloenenstad maakt. We reden voorbij Eden Park, het nationale sportstadium. Hier werd in 2011 de Rugby World Cup finale gespeeld. 

Vluchtweg en façades

Voorbij de St.Lukes Mall, Auckland Zoo, Motat en Ponseby, de oude hippie wijk,

Een typisch New Zeelands huis

 waar de huizen tegenwoordig het driedubbele waard zijn. Voorbij the Harbour Bridge

Harbour Bridge

 waarvan je kunt "bungeejumpe" en "bridgewalke". Bridgewalk niet zoals hier "bij ons" boven op de brug, maar langs de zijlijnen. Langs de Wynyard haven.

De rode lijn reed langs de vele cafe's en restaurantjes en voorbij de enorme jachthaven. 

Sails (er is ook een haven voor moterboten - net zo groot)

De stad heet niet voor niks "The City of Sails" en 2021 wordt er de World-Cup gehouden. We reden langs Bastion Point, dat in 1970 de koppen van de kranten overal ter wereld haalde. De Maori's protesteerden omdat de regering in 1953 hun landgebieden had afgepikt en aan de nieuwelingen - de Kiwi's had gegeven. Dank zij de bewogenheid van de hele wereld kregen ze hun land terug. Nu voorbij het Sealife Aquarium, waar je tussen de haaien kunt zwemmen en door de wijk Parnell, waar de rijken wonen. Bij Auckland museum stonden honderden witte kruisen, met de namen van alle soldaten die in de vreselijke oorlogen zijn omgekomen. 

Voorbij de Wintergarden, waar men gezamenlijk kerst viert, de Art Gallery die we gisteren bezochten en terug naar Sky Tower.

Niet de hoogste maar wel mooi

Daar wilden we natuurlijk ook in. In 40 seconden ben je van level min 1 naar level 51 en krijg je een spectaculair zicht over de hele stad. 

Aladdin wordt aangekondigd

Helikopterdek

Het is vrij stil in de stad. De meeste auto's zijn elektrisch of hybride.

Nog hoger

Op enkele plaatsen is de bodem
  van glas en dat vergt toch moed om erop te gaan staan. 

Glasbodem

Spitsuur begint.

Je kon nog hoger - panorama-uitzicht - en een level lager lag een café restaurant vanwaar ik het verkeer in het spitsuur kon volgen. Mensch, wat gaat dat rustig en gedisciplineerd. Zo doen ze het ook in de supermarkten. Ik kwam slechts voor een pakje kauwgum en er stond een rij tot achterin. Ik schoof aan en binnen een mum van tijd stond ik bij een van de kassa's. Niemand dringt voor!

Nu terug naar de Moter Lodge voor ons laatste nachtje in de campervan. Nog een laatste complimentje aan de Uber-chauffeurs, die behalve snel en vriendelijk ook een bron van informatie zijn.

Art Gallery en Devonport

De Art Gallery in Auckland.

Wel heel erg modern...

Maak je eigen kunst.

Dat hebben velen gedaan!

Een mooi gebouw.

Eerst kunst en dan varen. We namen de pont naar Devonport.
Daar belandt je in een echte "Old English Street".

Met de vulkaan Victoria op de achtergrond.
Devonport ligt op drie vulkanen. Gelukkig is het 700 jaar geleden dat er laatst een uitbarsting was.

En palmen langs de wegen.

De haven van Devonport

De stam van een Gummi boompje.

De etalage van een opticien

Bloeiende kool in de perken

Er werd tango gedanst in de vertrekhal.

Aukland on the other side...

November lente

Papamoa Beach

                             De 1. november reden we van: 

Papamoa Beach bij Tauranga via Katikati, Te Aroha, Waihi, Whangamata; Taurua (ik wil jullie die mooie namen niet onthouden) naar Hot Water Beach. Hier kun je met een schep een gat graven - 2 uur vóór en 2 uur na laagwater (eb) en dan borrelt het warme water naar boven. Je moet oppassen want het water kan een temperatuur van 60 graden hebben; meestal meer gematigd.

We reden weer door de bergen, deze met heel veel haarspeldbochten.

Dit is het noordelijke deel van het schiereiland Peninsula.

De volgende dag volgden we de kust naar Coromandel, een echt vakantiedorp. Hier zagen we heel veel auto's met hun boot op de aanhanger. Die gingen varen en vissen in de wateren rondom Coromandel. New Zeelanders zijn geboren vissers; ze weten niks beters en overal kun je aas, hengels, netten en weet ik wat al meer kopen voor de visserij.

We reden door het plaatsje Thames, een oud mijnwerkersplaatje waar de oude mijnwerkersschool nu een museum is. 

Kippen op een bergtop.

..en een broodje onderweg.

We "landden" op de camping Miranda. Daar was waarempel ook een "Hot Pool". Zalig!!

(We roken wel naar zwavel toen we eruit kwamen, maar de douches waren vlak bij).

3.november:
Op naar Auckland.
Adieu Miranda en Hello Remuera Moter Lodge 
(de inwoners zeggen Remira).
Nadat de campervan op z'n plaats stond appten we Uber, die er binnen een mum van tijd was.
We werden afgezet bij Britomart, zowat midden in de stad, daar waar de winkels zijn, op Queens Street bijvoorbeeld.
Gucci, Tifany, Prada naast H&M, Pandora en nog een heleboel meer. Hier liggen mooie "oude" gebouwen (bijna niets in NZ is ouder dan 200 jaar) naast hele hoge en moderne nieuwe gebouwen. In en en rondom Auckland woont een derde gedeelte van de New Zeelandse bevolking en op veel plaatsen wordt er volop gebouwd.
Ook hier zag je geen winkels in een voetgangergebied, maar er waren wel arcades. Je ziet ze niet, maar als je door de straat loopt dan liggen links en rechts de winkelgallerijen.
In Auckland zijn veel toeristen. Uit Japan, India, Maleisië en vele anderen. Nu zien we souvenier-winkels en chicke restaurants. We aten buiten de deur deze keer en kregen een heerlijk diner.
Een voorgerecht dat we deelden (we hebben het geleerd), een vis voor ieder van ons met aardappels en griekse salade om weer te delen. Vreemd om lichtjes in de bomen te zien bij deze temperaturen. Een zuchtje kerst en zo heel anders. 

 oud...

Havenpromenade

In de Arcade

Philips is er ook

..en nieuw

 Queen Street

Aukland centrum