Over dingen en doetjes in Denemarken.

vrijdag 30 september 2016

Winderige dagen.


Morgen moet ik appels plukken voordat ze allemaal van de boom af waaien.
 Aan het zomerse weer is een eind gekomen.
De wind is weer terug, af en toe zelfs met stormvlagen.
Ik heb de neergevallen appels verzameld en er vast wat appelmoes van gemaakt. Hier staat de pan af te koelen op het bankje voor het huis.


Kousen of sokken heb ik slechts alleen 's avonds aan.
Overdag is een dun jasje genoeg als ik met de fiets ga.
Zoals vanmiddag.
Even langs de apotheek met de chef en dan nog wat 
boodschappen doen.

Langs de bakker en wat lekkers halen?

Ik wacht wel even bij de fietsen.


Dag september. 
Bedankt voor het mooie weer.

woensdag 28 september 2016

Gevlogen..

Ik vloog naar Schiphol en na een kleine week weer terug naar Billund. In de tussentijd is de tijd omgevlogen!
Zo gezellig bij mijn zus (en zwager).
Een paar keertjes naar ons moeder.
Lekker geluncht waar broertje ook bij was.
Elke dag weer wat anders gedaan, zoals te zien is op de voorgaande foto-blogs.
Mooi weer op de koop toe. Meer kan een mens niet wensen.
En ook een heerlijke thuiskomt.
Gemist door manlief en afgehaald met een boeket bloemen.

Maandag nog de lichtjesroute in Eindhoven gereden.


Mijn lieve zus ging overal mee naar toe en als een prinses ben ik overal naar toe gebracht.
Of we gingen even met de fiets naar het winkelcentrum
en de stad.
Zwager zorgde voor et eten en dat was me toch lekker!

Zulke dagen gaan voorbij en het is ook goed om weer thuis te zijn.


... Gewoon weer aan het werk!

maandag 26 september 2016

Die van gisteren

Streekproducten en proeverij.. 

De brassband "Toeternietoe"... 

Wat zullen we nu eens proeven.. 

Versierd met ranken.. 

Hertenbiefstuk met champignonsaus bij Maarten.. 

De kinderen speelden in de maisbak.. 

zaterdag 24 september 2016

Een berichtje van hier..

De vennen in Vessem 

Op het terras van de Lithse Ham

Cult en tumult 
Big Band concert 

donderdag 22 september 2016

Voor het thuisfront

Lunchen bij "het Bomenpark" 

u
Luc op schoot bij zijn Oma


Naar de bioscoop in Helmond, waar we de nieuwe film van Bridget Jones zagen. LEUK!!

woensdag 21 september 2016

Gearriveerd


Even kijken of het lukt met foto's en een blog update. 
Hier Billund Airport. 

dinsdag 20 september 2016

Aflossing

Kijk, die Caroline moet nog wat geld verdienen voor de trip met school naar New York in het voorjaar.
Daarom krijg de chef een hulpje in de zaak, nu ik een kleine week naar NL ga.
Fijn voor alle parten.

Het is nog steeds mooi weer hier



Niet om echt buiten te zitten, maar de was droogt nog vlug en het is zalig fiets-weer.









zaterdag 17 september 2016

Bootje.


Het bootje ligt weer op z'n winterplaats.
Het zit niet echt goed met de schroef en de axel.
Nu kennen we (de chef dus) de kinderziektes en die kunnen dit najaar hopelijk verholpen worden.
Vandaag reden we naar Over-Jerstal, waar de chef een andere axel plus schroef tweedehands kocht.
Er moet ook nog een loospomp worden aangeschaft.
en...wie weet wat.
Is er weer wat te werken :-)

Daarna reden we naar Odense, waar we een gezellige middag doorbrachten. Lekkere late lunch op hun zonnige terras, gezellig kletsen en een paar spelletjes met Philip.

Het was nog lekker weer vandaag, maar nu zijn er wolken aan de hemel verschenen.
Het kan ook niet altijd kaviaar zijn.

Gisteren aten we taart bij Casper 
(met de rest van het gezelschap)


Hoera voor de veertien-jarige!

donderdag 15 september 2016

Als het kan..

En ja, het kon!
Om kwart voor twee sloten we gisteren de werkplaats en reden naar het warmste plekje van het land.
Naar het westen, naar Blåvand, daar waar Vesterhavet is.
(De Noordzee op NL's, maar hier ligt het Skagerak in het noorden, de Oostzee, inderdaad, in het oosten en de Noordzee in het vesten. Daarom dus Vesterhavet. Et hav is een zee.

29 graden en een heel licht briesje wat het heel aangenaam maakte.
Dat maak je maar zelden mee aan de west-kust.

Het is van hier af vijf kwartier rijden.
Om drie uur zaten we aan het strand.


Op een badhanddoek, want strandstoelen moet je zelf meebrengen als je daarop wilt zitten.
Strandcafeetjes en/of terrasjes zijn er ook niet.


Alleen heel veel zee, heel veel zand, heel weinig mensen 
en heel veel rust.

Achter de duinen ligt een aardig plaatsje, Blåvand.
Eén straat met allerlei leuke winkeltjes en eetgelegenheden.
Daar aten we een overheerlijk gebakken scholletje.
Ik was op het strand in slaap gevallen (maar een kwartiertje of zo), maar dat maakt het slapen 's nachts moeilijker.
Het was ook nog eens warm én volle maan, zodat het heel licht was boven.....

Vandaag moesten er van die grote platen (met foto's en belettering) worden geleverd; voor die steigerborden met de naam van de hoofd entrepreneur en wie was nou de architect enz.. Je weet wel, die borden die voor een bouwterrein moeten staan.

Dus wij met de aanhangwagen naar Sønderborg.

Zo kom je nog eens ergens, nietwaar.
Dat zijn de leuke kantjes van het werk.

We aten een hotdog op de kade, waar ik deze kiekjes maakte.


Met de "Dronning Alexandrinebrug" op de achtergrond en met een kijkje op de boot die tussen Flensborg en Sønderborg vaart.
Vele jaren geleden was dit de zogenaamde Spiritusboot.
Bier, wijn, maar vooral sterke drank en sigaretten waren indertijd door accijns vreselijk duur in DK. Maar op de veerpont kon je belastingvrij kopen en vele Denen maakten daar gebruik van.
Sommigen zagen niks van Flensborg en hadden ook al een groot gat in hun aankopen geslagen voordat ze weer van boord gingen.
Het ging er feestelijk aan toe destijds!

Vandaag de dag is het echt een toerist-toer-boot geworden.
Deze legde aan toen wij er zaten en zat vol met Duitsers, die een dagje Sønderborg gingen doen.
Zo keert het getij.






dinsdag 13 september 2016

Zonder licht.

De eerste koor-avond van dit seizoen.
Omdat het zo warm was nam ik de fiets, maar o-jeetje, noch het voor, noch het achterlicht werkte toen ik naar huis moest.
En dan is het best wel donker hier.
Over stoepen en fietspaden kwam ik toch (ongezien door de politie) naar huis. Maar lastig was het wel. Morgen de chef eens strikken en vragen of hij het kan maken.

Wat deed ik verder...
Maandag schilderde ik de werkplaats.


Niet helemaal klaar; de zijkant moet nog, maar de verf was op.
We maakten ook een paar borden met folie, onder andere eentje voor de zangeres Elisabeth, die ons een stapel cd's cadeau deed.
Helaas niet mijn muziek.. (sorry Elisabeth)...


...maar een gegeven paard...

De barometer staat op "fair".


Foto genomen in de vroege ochtend.
We drinken liters limonade; de chef haalde ijskoffie bij Mc Donalds; ik had gisterenavond twee oud kollega's op bezoek en vanmiddag mijn oude maatje.
Vanmorgen werkte ik in de tuin en ben daarom vandaag drie keer onder de douche geweest.

 Kleinzoon Casper wordt vandaag 14 jaar !!
Dat vieren we vrijdag.


zondag 11 september 2016

Zilveren bruiloft op z'n Tamils.

Daar zat ik dan, in de kantine van de voetbalclub, uitgenodigd voor de zilveren bruiloft van Thia en Sasi, die ik ken via mijn vriendenkring. De meesten hebben met Sasi samengewerkt en enkele werken nog steeds samen met zijn vrouw Thia.
Ik heb die twee alleen ooit geholpen met papierzaken en wettelijke dingetjes, maar ze ook daarna vaak gezien en Sasi maakt deel uit van de vriendengroep die elkaar een paar maal per jaar zien. 
Dus ik was uitgenodigd, mét echtgenoot, die daar helemaal geen zin in had omdat hij noch de ene noch de andere kende. 
Hij bleef daarom thuis.
Ik geniet altijd van het observeren...en natuurlijk het samenzijn met vrienden en kennissen.

We waren uitgenodigd om vijf uur in de namiddag.
Er waren er meer die "alleen" kwamen.
Alle Denen (de helft van de genodigden) waren, zoals gewoonlijk, netjes op tijd en kregen een welkomstdrankje.
Bruid en bruidegom arriveerden in een oude Volvo Amazone, gekleed in vol ornaat en iedereen werd begroet.
Maar van de Tamielse gasten ontbrak meer dan de helft. Die kwamen druppelsgewijs binnen.
Om half zes, zes uur, zeven uur, zelfs na achten (en later) kwamen er mensen binnen.
Dat schijnt gebruikelijk te zijn....(wist ik wel;
kunnen we misschien wat van leren, alhoewel het mij wat op de zenuwen zou werken)


Om kwart over zes kregen we het voorgerecht.
Daarna was er een pauze, waarin de bruidstaart in drie etages werd binnengereden.
Het bruidspaar en hun vier kinderen kwamen op het "podium" en voerden elkaar met kleine stukjes.
Weg taart, die werd weer naar de keuken gereden.


Toen was het tijd voor de foto's.
Ik heb allang gezien dat de fotograaf de belangrijkste persoon van heel het feest is. Er werd aan een stuk door geknipt. 


Daarom was er ook een "podium" gebouwd, bekleed met draperingen, piedestaller met rozen en achtergrondslicht.
Dat wordt door een party-planner gedaan.

Eerst een foto van het zilveren bruidspaar.


Daarna een met hun kinderen ernaast, met familie, met vrienden allemaal netjes opgesteld naast het bruidspaar.


De bruid verwisselde in de loop van de avond drie maal van kleding.
De bruidegom twee maal.
De Tamielse gasten hadden prachtige sarongs aan, veel zijde en satijn in heel mooie kleuren (en veel similisteentjes erop).
Het was "Show-off".

Nu was er buffet. Mmmm...lekker met al die gerechten.
Sommige heel sterk, de meeste zalig!
Dat buffet duurde wel een paar uur, ook omdat er steeds mensen bleven binnendruppelen. Maar het was informeel genoeg, zodat je af en toe naar buiten kon om lucht te scheppen, want mensenkinderen het was warm daarbinnen.
(buiten was het ook nog lekker)

Aan het einde van het buffet werd er aangekondigd dat er whiskey was, verschillende merken. Dát drinken de Tamilse heren graag.

Daarna een korte video met foto´s van het bruidspaar als kind, tiener en pas getrouwd.
Wij hielden een gezamlijk speechje.

.... en toen belden Lissi en ik de chef, die ons kwam halen.

donderdag 8 september 2016

Nog even zomers..


Met dit weer móet je toch even naar het strand fietsen...

woensdag 7 september 2016

Wat had een huisvrouw het druk in de vijftiger jaren..


Er wordt hier een interessante (en leuke) serie uitgezonden op tv.
Zes dinsdagen op een rij kunnen we zes gezinnen volgen, die een week leven zoals het (hier in DK) in de vijftiger jaren was.

De helft van de gezinnen wonen in een klein keuterboerderijtje op het land, de andere helft in een klein stadsappartementje.

Op het boerenland moest het water nog worden gehaald bij de waterpomp op het erf. In de stad was er een kraan in de keuken, maar slechts met koud water.

Moeder is huisvrouw; de kinderen hebben allemaal plichten; vader fietst naar z'n werk of werkt op het land.

Een ogenopener, want lieve mensen, wat was het leven van een huisvrouw zwaar.

Vooral de moeders met kleine kinderen. Er waren nog geen wegwerpluiers en andere zaken die het gemak konden dienen; elke dag was er was, was, was, waarvoor het water eerst gekookt moest worden op een fornuis dat met hout gestookt werd.
Ook al het eten moest van begin tot het het eind zelfgemaakt worden. Het konijn of de kip slachten (op het platteland); soepen, puddingen, vlees bereiden....

Moeder stond als eerste op, zo tussen vijf en zes uur. Het fornuis moest aan (of de kachel), er werd pap gekookt, brood gesneden, water gekookt en de familie werd wakker gemaakt.

Vader kreeg als eerste eten en z'n pakje brood achter op de fiets. De kinderen moesten kolen halen, de koe melken, de konijnen voeren, de kleintjes aankleden, als voorbeeld.
En als de grote kinderen naar school waren moest moeder schrobben en schoonmaken en wassen en strijken en weer eten maken voor tussen de middag....



Er zijn niet zoveel mensen meer die in de jaren vijftig 
huisvrouw waren. 

Mijn moeder was het!

Ik weet nog dat de stoelen en tafel aan de kant werden geschoven als het zeil geboend moest worden. Eigenlijk weet ik het alleen nog, omdat mijn broer en ik dan met papieren scheepjes (gemaakt uit oude kranten) over het zeil voeren.
En zelfs al kwam de melkboer langs, moest de melk gekookt worden, om hem langer goed te houden. Er was immers geen koelkast.
Respect voor de huisvrouwen in de vijftiger jaren.
Het moet vast gemakkelijker zijn geweest een man te zijn!

De tijd terugdraaien naar de vijftiger jaren...

dinsdag 6 september 2016

Vrouwen!

Zoals je weet ben ik verantwoordelijk voor de website van ons Lunakoor.
En daar moet af en toe iets nieuws op. Het winterseizoen begint a/s dinsdag weer en vrij kort daarna hebben we al een concert, in samenwerking met andere koren. Daarvoor moeten we dus een paar liederen kiezen uit ons repertoire, maar ook graag een paar nieuwe instuderen.
Het koor heeft een klein groepje dat onze dirigente moet steunen in het kiezen van - nieuwe - liedjes.
En die dames zijn het in de vakantietijd nogal oneens geworden over de selectie.
Tja, dan grijpt de voorzitter in en moet er een verzoening/nieuw voorstel komen.
"Als je het nu zus en zo kunt formuleren..." of "Als je nu eens dit en dat schrijft..."
Ik schrijf en ben blij dat ik geen voorzitter ben.
Vrouwen! %grr¤5# Af en toe dan hè......


Wij fietsten nog een rondje, gisterenavond met dat mooie nazomerweer.
Je kunt toch merken dat het al september is. Als de zon ondergaat wordt het al snel frisjes. Ik kreeg al koude vingers, ha!

Het was verder een prachtige zomerdag.

Ik was 's middags naar de 80-jarige verjaardag van mijn "oude baas"; de eerste die ik had in dit land.
Sommige mensen hebben invloed op je leven. Hij is er een van.

Het was heel gezellig, vooral omdat mijn vrienden en vriendinnen er ook waren.


Een fotootje uit de voortuin, waar we nog steeds ons middagboterhammetje eten.

Septembers hemel is zo blauw....

zondag 4 september 2016

Dan maar vliegen...

Ik zou nog een weekje naar Brabant gaan in september, dus ik zocht wat het ging kosten met een Flixbus.


Niet duur, helemaal niet duur, maar je moet wel 16 uur! in de bus zitten......

Toch maar even kijken of ik beter de trein kan nemen...


Oef, heel duur en vier keer overstappen. Dan is het met die tegenwoordige onregelmatige treinen nog maar de vraag of je de volgende haalt.

Ik keek op Facebook of er toevallig iemand anders van Zuid DK naar Zuidoost NL reed. Er wonen meer "Nederlanders" hier in DK en die rijden nogal eens heen en weer. Helaas noppes deze keer.

Toen googlede de chef of ik toch niet beter met het vliegtuig kon gaan. En warempel, via Momondo vonden we een reis voor 178 Euro. Van Billund naar Amsterdam en weer retour.
Met de KLM.


En mijn zus komt me halen op Schiphol.
Fantastisch lief.
(en ik mag er ook de hele week slapen)

Ik kom de 21. september en vlieg de 27. weer naar huis.
Dus, moedertje, je ziet me binnenkort weer verschijnen.


vrijdag 2 september 2016

Dankbaar.

We gingen uit eten, de chef en ik.
Omdat we zo hard gewerkt hadden deze week.
Omdat het "Open by night" was in de stad.
Omdat het cultuurweek in de regio is.
Een heerlijke Saltimbocca...


Bij café/bistro Mair's.

Daar ontmoette ik Margrethe, een van de dagmoeders waar ik vroeger mee werkte.
Ze heeft tien jaar geleden haar man verloren aan een hersentumor.
Haar familie woont in Noorwegen, haar zoons in Afrika, Kopenhagen en een in de buurt.
Margrethe kan haar draai niet vinden en is nu al vijf keer verhuisd...

Ik werd hartelijk begroet door Joachim, die ik als jongetje van twee, samen met z'n grote broer en moeder kende.
Moeder is er al lang niet meer. Grote en kleine broer hebben ook voor veel problemen gezorgd.
Joachim is de lijm die alles vasthoudt.
Hij is nu de directeur van de school waar drie van mijn  kleinkinderen opzitten.

Ik liep tegen Laila aan, die ik van mijn laatste werk ken.
Ze was op stap met twee vriendinnen. Haar man wil nooit mee. Het waarom ken ik niet.

Ik had een heerlijk diner samen met mijn eega.
En ik voel me heel dankbaar!

donderdag 1 september 2016

September..

September.
De Deense kalender vindt dit het begin van de herfst.
Mmmm, het was vandaag nog prachtig weer.
Hopelijk blijft dat herfstachtige nog even weg.

Ik had vandaag een "rustige" dag.
Ik moest materialen halen; eerst in Vejle en daarna in Kolding.
Met de auto.
Goed voor mijn enkel, die vandaag niet veel staanwerk heeft moeten doen.


Vakkundig ingepakt door de eega.
Het ziet er erger uit dan het is. De enkel is niet gezwollen en het verband is slechts om steun te bieden.


De appelboom had vorig jaar geen enkel appeltje. Dit jaar kan er volop appelmoes en gelei gemaakt worden.

De achtertuin...


...die heeft een grote beurt nodig!
Alles op z'n tijd.

September....