Kijk eens even..

...Een kleindochter met rijbewijs! 

Caroline slaagde de tweede keer.

Fijn toch!

Verkiezingen:

Voor het Europese Parlement én voor het Folketing, zoals we hier de Tweede Kamer noemen. Een Eerste Kamer kennen we hier overigens niet.

Hier is het gebruikelijk om verkiezingsaffiches aan de lantaarnpalen te hangen. Soms zie je door de bomen het bos niet meer, maar het schijnt de kiezer te helpen.

Omdat wij niet thuis zijn als de landelijke verkiezingen er zijn gingen we stemmen per brief.

Mensch: wát een drukte. 

Het Lunakoor sloot het zomerseizoen af met een etentje en de benodigde zang. Onze dirigente hield een speechje.

En terwijl ik weg was kwamen de radijsjes, de sla en de uitjes boven de grond uit piepen en kregen de bessen ronde buikjes.

Ik ben weer thuis na een paar fijne dagen in Brabant.

Het puntje van een g(r)auwe pen,

... is het felste wapen dat ik ken.

Pentekeningen, karikaturen, cartoons, schilderijen, die waren te zien in het Ton Smits Huis in Eindhoven. Wel even bellen of mailen van te voren om een afspraak te maken, maar dan heb je ook wat. Ton Smits was een wereldbekende cartoonist, die met simpele lijnen alledaagse dingen tekende. Duizenden zijn er verschenen van zijn hand. In kranten over de hele aarde...Als je zijn schetsen ziet dan weet ik bijna zeker dat je zijn werk ooit ergens gezien hebt!

In het Ton Smitshuis is dezer dagen ook een tentoonstelling van Gerhard Gluck te zien. Humoristische kunst. Google het maar eens en kijk op de afbeeldingen 😄 en geniet.

Even pauze

We wandelen met de wandelclub van mijn zus. We wandelen door het mooie landschap van zuid-Oost Brabant. 

Ik merk dat ik wat last van mijn heup krijg en besluit om na iets meer dan 4 kilometer af te staan en wacht in het café.
Dat mag 😅.

Nog even dit..

Het was een laaaang concert afgelopen zondag. Té lang vond ik (en velen met mij). Omdat onze jonge burgemeester Jacob B ook een paar nummers meespeelde op de harmonica was de lokale televisie aanwezig. (Onze dirigente heeft een hoop foto's van het burgemeester-optreden gemaakt. Ze komt oorspronkelijk uit Kiev - Oekraïne, en ik denk dat zoiets daar echt niet gaat gebeuren).
De televisie legde ook ons optreden vast op band, en oh-la-la, dat klonk helegaar niet goed. Tja; we zijn echt maar een stelletje amateurs.

Ik sta daar vooraan; je ziet alleen mijn hoofd en benen.

Enfin; mijn koffertje is weer gepakt voor het volgende tripje. Ik moest nog even vlug wat wenskaarten kopen. Eentje voor de bijna jarige buurvrouw op de hoek en de andere voor het buurmeisje dat zondag  haar confirmatie doet. Daar moeten ook wat centjes in; dat is hier zo gebruikelijk. Ik leg alles klaar, dan mag de chef het afgeven :-).

...en vanavond naar een mede-koor-zangeres, waar we het zomerfeest gaan plannen.

Vol programma.

Daar hou ik eigenlijk helemaal niet zo van; een vol programma. Maar door de samenloop van omstandigheden is het nu eenmaal niet anders. Dus doe ik mijn dingetjes...zoals wassen en strijken, help zo goed ik kan toch even in de zaak en deed de moestuin samen met de chef.
Ach, misschien is het woord moestuin een te groot woord. Vroeger, toen de kinderen nog thuis woonden was het een echte moestuin, maar nu verbouwen we bijna geen groente op wat sla, worteltjes, radijsjes en uien na. In de andere perken hebben we rode- witte en zwarte bessen en iets dat boysenbær heet. Plus een flinke appelboom die in de herfst zo grondig gesnoeid is dat er bijna geen appelbloesem te zien is. Geeft niks; ik heb vorig jaar een hoop appelmoes en appelgelei ingemaakt.
Ook de groentekas is weer gevuld met tomaten- en komkommerplanten. De chef had een cadeaubon voor het tuincentrum voor zijn verjaardag gekregen; en daar hebben we zelfs nog geld van over!

4 tomatenplanten, drie komkommerplanten, 3 zomerasters, sjalotten en gewone uitjes, zakjes met sla, worteltjes enz.

Morgen moet er een hele dag worden uitgetrokken voor het concert; dinsdagavond moet het zomerfeest van het Lunakoor worden gepland (ik zit in het feestcomité) en woensdag vlieg ik naar Nederland. Maandagavond weer naar huis....

Tja, Moederdag schiet er een beetje bij in; niks aan te doen. 
Ik kreeg al leuke dingen voor het oppassen: 

Kijk een boek gekocht bij de beroemde boekhandel "Strand" in New York! (er was een afdeling buitenland, die zoonlief ook bezocht, vandaar een boek in het Duits; dat lees ik net zo gemakkelijk als Deens of Nederlands). En een hele mooie blauwe clutch!

Tussen alle bedrijven door moet ik ook nog naar de tandarts en we moeten naar het gemeentehuis om te stemmen per brief. De landelijke verkiezingen voor het parlement zijn de vijfde juni en dan zijn we niet thuis. Dan stemmen we ook maar meteen per brief voor de EU, hopelijk kan dat in een keer allebei.

De tentjes van de politieke partijen.


Tja, de dag nadat ik weer thuis ben uit de lage landen is het zomerfeest van het koor.
Het is wel een beetje veel, nietwaar....

De laatste oppasdag.

Ik heb net de dekbedhoes plus handdoeken en meer witgoed in de wasmachine gedaan. Dadelijk even een rondje met de stofzuiger; bedden opmaken, koelkast opruimen en m'n spulletjes bij elkaar zoeken. Dat was het dan; laatste dagje "oppassen". 
Het vliegtuig van zoon en schoondochter landt om iets over enen, dus ik denk dat ze rond een uur of vijf hier thuiskomen. 
Nu doe ik even een verslagje met wat foto's:

Naturama in Svendborg.
Daar waren we zondag.
Leuk om te zien en ook leuk om te "spelen". Hier gaat het om je reactievermogen. Je moet immers snel reageren als je in een oerwoud loopt!

Dat met spelletjes was ook iets voor Philips Farfar.
Mijn dierbare echtgenoot, die toch maar de hele week alleen thuis was en ook nog eens een hoop opdrachten moest maken en verzenden. 

Ik fietste naar IKEA en liep een rondje.
Niks gekocht!

's Middags naar de handbaltraining.
Er was een nieuwe trainer; nu zijn ze met z'n drieën.
Gelukkig zijn er nog steeds mensen die dit vrijwillig willen doen.

Omhoog met die arm; gooien!
Vandaag had hij spierpijn ;-)

Ik maakte een frittata voor het eten omdat het een beetje laat was geworden.

Økologi / Ecologie

Het bos moet wijken voor bouwprojecten.

Dat was heel erg schrikken; het bericht dat de zesde massa-uitsterving aan de gang is. En het is onze schuld!! Miljoenen diersoorten zijn al uitgestorven of alleen nog maar te zien in dierentuinen. De aarde droogt uit en vervuild. De bossen verdwijnen, de wilde natuur moet wijken voor de mensen. 
De dieren moeten plaats maken voor nog meer volk, nog meer huizen, nog meer fabrieken, nog meer wegen en vliegvelden, nog meer vuilnisbelten, nog meer verbruik.
Ik weet het; Nederland, Denemarken, West-Europa....zijn waarschijnlijk vrij goed in afval sorteren, maar moet al dat afval er werkelijk zijn. Ik las dat 75% van alle elektrische producten die we wegdoen nog goed werken! Da's toch te gek om waar te zijn!
(ik ben geen klap beter hoor - ik krijg geen pluim op m'n hoed).

Er is teveel landbouw; te veel intense landbouw. De insecten sterven uit. Weet je nog dat je vroeger altijd je autoruiten moest schoonmaken met schuursponsjes vanwege de vele insecten die erop te pletter waren gevlogen? Nu hoeft dat niet meer. Dag vliegjes, dag vlinders, dag bijen.....Wij kunnen helaas niet zonder. Wij kunnen niet zonder een gezond eco-systeem. Arme aarde; arme mensheid.

In de "grote" stad Odense wonen veel studenten en vandaar ook veel jonge gezinnen. Die kopen ecologisch! In alle supermarkten (waarom oh waarom ligt er op elke hoek van dit land een supermarkt!) vind je vooral ecologische etenswaren. Groente, zuivelproducten en ga maar door. Voor dezelfde prijs of een kwartje meer! Dan koop je die toch automatisch nietwaar.

....en ik hoop dat alle kleine beetjes helpen....

Greta Thunberg uit Zweden: 

Niemand kan alles, maar iedereen kan iets.