Zondag. Mooi zonnig. Uit de wind is het "buiten-zitten-weer". Wij fietsten langs het strand en hielden een pauze.
In de Lillebælt kun je vissen. Er zwemmen bruinvissen, dolfijnen (ja zeker) en zeehonden. Die zijn allemaal gek op vis. Wat er overblijft is voor de visser; hij vist vaak achter het net.We fietsten. De chef heeft veel pijn in z'n rug. Arme hij! Ik zie hoe zwaar het is voor hem. Morgen wordt er en MRI scan gemaakt. Misschien kan er iets aan gedaan worden. Ik hoop het! Een week later de uitslag.
De rug werd er niet beter op dat er gisteren gewerkt is bij Sandra. Hij hoefde zelf niet zo heel veel te doen, zei hij. De jongens en dochter zelf deden veel van het zware werk. De schuur moest aan de ene kant vernieuwd worden; het hout was verrot.
|
Casper schroefde.... |
|
Carl hielp bij het zagen. |
Ondanks alle hulp was de chef afgepeigerd. Vanwege de pijn. Au au au! Zijn eetlust is ook ver te zoeken.
Afgelopen vrijdag kon ik terrecht bij de kapper. Mét een negatieve coronatest. Ik heb nog nooit zolang bij een kapper gezeten. In de stille coronatijd had het personeel verschillende technieken geoefend. Daar kwam ik met mijn dikke haren....een uitdaging. De leerlinge die bijna klaar was met haar opleiding werd er aan gezet. Oprollen, klemmen, in laagjes knippen en eventjes de cheffin erbij halen. Hier sms ik de chef dat het wat langer duurt dan gepland. Hij had de auto nodig.
Het is flink uitgedund. En een stuk korter. Echt kort nu ook weer niet; het schijnt dat corona ervoor gezorgd heeft dat de meeste mensen kapsels hebben die niet zo "gevoelig" zijn.Oh ja, ik bakte een ouderweste tulband. Voor 2 Euro vond ik een vorm bij de kringloop en die moest ik natuurlijk proberen. Omdat cake vaak droog wordt heb ik er na het bakken een flink glas rum over gegoten. Dat smaakt goed!